اثر هشت هفته تمرین ترکیبی دویدن و شنا کردن بر سروتونین، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و ان‌-متیل دی‌آسپارتات در دختران جوان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر هشت هفته تمرین ترکیبی دویدن و شنا کردن بر سروتونین، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و ان‌-متیل دی‌آسپارتات در دختران جوان دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر هشت هفته تمرین ترکیبی دویدن و شنا کردن بر سروتونین، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و ان‌-متیل دی‌آسپارتات در دختران جوان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر هشت هفته تمرین ترکیبی دویدن و شنا کردن بر سروتونین، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و ان‌-متیل دی‌آسپارتات در دختران جوان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر هشت هفته تمرین ترکیبی دویدن و شنا کردن بر سروتونین، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و ان‌-متیل دی‌آسپارتات در دختران جوان :

مقدمه: فعالیت جسمی می‌تواند سبب کاهش نشانه‌های برخی از اختلالات روانی مانند افسردگی گردد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی دویدن و شنا کردن بر شاخص‌های ان‌-متیل دی‌آسپارتات (N-Methyl-D-aspartate یا NMDA)، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (Brain-derived neurotrophic factor یا BDNF) و سروتونین در دختران جوان بود.روش‌ها: این تحقیق به صورت نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و همراه با گروه شاهد انجام شد. ۲۰ زن جوان (میانگین سن ۲۷/۳ ± ۲۰/۲۴ سال، میانگین قد ۰۵/۰ ± ۶۱/۱ متر و میانگین وزن ۶۹/۱۱ ± ۲۴/۵۶ کیلوگرم) به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. برنامه تمرینی آزمودنی‌ها شامل هشت هفته (سه جلسه در هر هفته) ترکیب دویدن و شنا کردن بود. تمرین دویدن متشکل از ۱۰ دقیقه گرم کردن و ۲۵ دقیقه دویدن تداومی در محدوده ۶۰ تا ۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه و ۲۵ دقیقه شنا کردن بود. قبل و بعد از دوره تمرینی، سطوح پلاسمایی NMDA، BDNF و سروتونین اندازه‌گیری گردید. جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها، آزمون Kolmogorov-Smirnov و برای مقایسه بین گروهی نیز آزمون Repeated measures ANOVA مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: در گروه تجربی، افزایش معنی‌داری در میزان سروتونین، BDNF و NMDA مشاهده گردید. روند تغییرات درصد چربی بدن در گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی‌داری را نشان داد. روند تغییرات وزن در گروه تجربی کاهش معنی‌داری داشت، اما در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: فعالیت ورزشی استقامتی منجر به افزایش سطوح سروتونین، NMDA، BDNF و کاهش وزن و درصد چربی بدنی و در نهایت، کاهش خطر ابتلا به افسردگی می‌گردد. همچنین، این احتمال وجود دارد که BDNF باعث تنظیم افزایشی عملکرد گیرنده‌های NMDA شود.