نقش کیتوزان در بهبود مقاومت به شوری از طریق تأثیر بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 نقش کیتوزان در بهبود مقاومت به شوری از طریق تأثیر بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد نقش کیتوزان در بهبود مقاومت به شوری از طریق تأثیر بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی نقش کیتوزان در بهبود مقاومت به شوری از طریق تأثیر بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن نقش کیتوزان در بهبود مقاومت به شوری از طریق تأثیر بر برخی خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گیاه شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) :

شوری خاک یک مسئله محیطی جدی است که آثار منفی بر رشد و تولید گیاهان دارد. از سوی دیگر، اخیراً کاربرد کیتوزان، در افزایش مقاومت به تنش‌هایی همچون شوری زیاد شده است. بدین منظور، آزمایشی با هدف بررسیتأثیرپیش­تیماربذر کیتوزان بر کاهش اثر تنش شوری درشنبلیله، به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال ۱۳۹۳ انجام شد. عامل اول، پیش‌تیمارکیتوزان در سه سطح (۵/۰ و ۱ گرم در لیتر و عدم کاربرد کیتوزان) و عامل دوم محلول کلرید سدیم در چهار سطح (۵۰، ۱۵۰ و ۲۵۰ میلی­مولار و عدم کاربرد کلرید سدیم) در نظر گرفته شد. قبل از کاشت، بذرها به مدت شش ساعت در محلول‌های کیتوزان قرار داده شدند. کلرید سدیم نیز به صورت خاکی و از طریق آبیاری (بعد از مرحله دو برگی)، با فواصل سه روزه، به گیاهان اعمال شد. نتایجنشان داد که افزایش شدت تنش شوری باعث کاهش خصوصیات رشد، محتوای رنگیزه­های فتوسنتزی، محتواینسبیآببرگ، شاخص سبزینگی و افزایش میزان آنتوسیانین و پرولین شد. پیش­تیمار۵/۰ گرم در لیتر کیتوزان موجب افزایشوزنخشک گیاه، طول ساقه و ریشه و محتواینسبیآببرگ در شرایط تنش شوری، نسبت به شاهد گردید. همچنین، کاربرد یک گرم در لیتر کیتوزان، میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئیدها را در سطحشوری ۲۵۰ میلی­مولار به‌ترتیب به میزان ۷/۴۳، ۴/۶۵ و ۰/۲۸ درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. بیشترین میزان آنتوسیانین در تیمار یک گرم در لیتر کیتوزان به­دست آمد. به طورکلی، نتایج نشان داد که در مناطق تحت تنش شوری، کاربرد کیتوزانمی‌تواند از طریق حفظ محتواینسبیآببرگ و ازدیاد رنگیزه‌هایفتوسنتزی، مقاومت گیاه را افزایش داده و در نتیجه باعث رشد و استقرار مطلوب‌تر گیاهشنبلیله شود.