مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه دو روش درمانی تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین :

سابقه و هدف: بر اساس نتایج برخی مطالعات، سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی باعث افزایش موفقیت حاملگی در زنان نابارور می‌شود. در این مطالعه تأثیر دو روش درمانی تجویز سلولَ‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت بر میزان موفقیت حاملگی پس از انتقال جنین مقایسه شدند.

مواد و روش‌‌ها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی ۴۰ زن کاندید لقاح خارج رحمی (IVF) با شکست مکرر لانه‌گزینی مراجعه‌کننده به بیمارستان فاطمیه همدان در سال ۱۳۹۸ انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه A و B تقسیم شدند. در گروه A از سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و در گروه B قبل از انتقال از خون اتولوگ پلاسمای غنی از پلاکت استفاده شد. فراوانی بروز حاملگی شیمیایی و بالینی در هر دو گروه اندازه‌گیری و با نرم‌افزار STATA نگارش ۱۴ در سطح اطمینان ۹۵ درصد تجزیه‌وتحلیل شد.

یافته‌ها: در گروه A و B به ترتیب میانگین سن زنان ۵/۳۲ و ۴/۳۴ سال (۲۰۳/۰=P) و میانگین مدت نازایی ۱/۹ و ۵/۸ سال بود (۷۴۷/۰=P). متوسط تعداد تخمک گرفته‌شده ۵/۱۱ ± ۴/۱۵ و ۹/۸± ۹/۱۲ عدد (۴۳۹/۰=P)، متوسط تعداد جنین تشکیل‌شده ۲/۶ ± ۱/۷ و ۸/۳± ۸/۵ (۴۲۷/۰=P) و جنین منتقل‌شده ۷/۰ ± ۳/۲ و ۶/۰ ± ۳/۲ بود (۰۰/۱=P). میزان حاملگی شیمایی در گروه A و B به ترتیب ۱۵ و ۲۵ درصد (۶۱۹/۰=P) و حاملگی بالینی ۱۵ و ۲۰ درصد (۵۸۱/۰=P) بود.
نتیجه‌گیری: در زنان کاندید لقاح خارج‌ رحمی با شکست مکرر لانه‌گزینی، تجویز سلول‌های تک‌هسته‌ای خون محیطی فعال‌شده با گنادوتروپین جفت انسانی و پلاسمای غنی از پلاکت پس از انتقال جنین روی پیامد بارداری نتایج مشابهی داشتند.