اثر مهاری یک دوره تزریق نانو کپسول سیاه‌دانه بر بیان ژن سایکلین D1 در ریه رت‌های نژاد ویستار ناشی از کارسینوژن نیتروزآمین کتون مشتق از تنباکو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر مهاری یک دوره تزریق نانو کپسول سیاه‌دانه بر بیان ژن سایکلین D1 در ریه رت‌های نژاد ویستار ناشی از کارسینوژن نیتروزآمین کتون مشتق از تنباکو دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر مهاری یک دوره تزریق نانو کپسول سیاه‌دانه بر بیان ژن سایکلین D1 در ریه رت‌های نژاد ویستار ناشی از کارسینوژن نیتروزآمین کتون مشتق از تنباکو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر مهاری یک دوره تزریق نانو کپسول سیاه‌دانه بر بیان ژن سایکلین D1 در ریه رت‌های نژاد ویستار ناشی از کارسینوژن نیتروزآمین کتون مشتق از تنباکو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر مهاری یک دوره تزریق نانو کپسول سیاه‌دانه بر بیان ژن سایکلین D1 در ریه رت‌های نژاد ویستار ناشی از کارسینوژن نیتروزآمین کتون مشتق از تنباکو :

مقدمه: تصور بر این است که مکمل‌ها می‌توانند تا حدودی بر بافت ریه در معرض مواد سرطان‌زای دود سیگار از طریق چرخه سلولی، مؤثر باشند. سایکلین D1 ژنی است که عملکرد آن در چرخه سلولی است. هدف: هدف از پژوهش حاضر، تأثیر ۱۲ هفته تزریق نانوکپسول سیاه‌دانه بر بیان ژن سایکلین D1 ریه رت‌ها متعاقب کارسینوژن NNK (نیتروزآمین کتون مشتق از تنباکو) بود. روش بررسی: تعداد ۴۶ سر رت ویستار به پنج گروه (N) NNK، مکمل (S)‌، مکمل +(SN) NNK، کنترل (C) و حلال (V) تقسیم شدند. نانو کپسول سیاه دانه به‌صورت یک روز در هفته و به میزان ۱۲۵ میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن به ‌صورت زیر جلدی به گروه‌های مکمل و مکمل + NNK تزریق شد. NNK و آب مقطر نیز در گروه‌های NNK و حلال به صورت زیر جلدی یک بار در هفته به میزان ۵/۱۲ میلی‌گرم بر کیلوگرم در مدت ۱۲ هفته تزریق شد. بیان ژن سایکلین D1 به روش Real time PCR-ABI و جهت مقایسه داده‌ها از آزمون پارامتریک آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی در سطح ۰۵/0P ≤ استفاده شد. نتایج: نتایج بیانگر کاهش تغییرات نسبی ژن سایکلین D1 در گروه‌های مکمل +NNK (003/0P = ) و حلال (۰۰۱/0P = ) نسبت به گروه NNK بود. این مکمل سبب کاهش تغییرات نسبی ژن سایکلین D1 در بافت ریه در معرض کارسینوژن NNK شد. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد این مکمل می‌تواند با کاهش سایکلین D1 در روند چرخه سلولی، در کنار سایر روش‌های درمانی، در کاهش نقش کارسینوژنی NNK و کاهش تأثیرات منفی ناشی از سیگار ایفای نقش نماید.