بررسی تنوع ژنتیکی ژرم‎ پلاسم گندم نان (Triticum aestivum) بر اساس جابجایی‎ های گندم-چاودار (۱AL.1RS و ۱BL.1RS) با استفاده از نشانگرهای اختصاصی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تنوع ژنتیکی ژرم‎ پلاسم گندم نان (Triticum aestivum) بر اساس جابجایی‎ های گندم-چاودار (۱AL.1RS و ۱BL.1RS) با استفاده از نشانگرهای اختصاصی دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تنوع ژنتیکی ژرم‎ پلاسم گندم نان (Triticum aestivum) بر اساس جابجایی‎ های گندم-چاودار (۱AL.1RS و ۱BL.1RS) با استفاده از نشانگرهای اختصاصی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تنوع ژنتیکی ژرم‎ پلاسم گندم نان (Triticum aestivum) بر اساس جابجایی‎ های گندم-چاودار (۱AL.1RS و ۱BL.1RS) با استفاده از نشانگرهای اختصاصی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تنوع ژنتیکی ژرم‎ پلاسم گندم نان (Triticum aestivum) بر اساس جابجایی‎ های گندم-چاودار (۱AL.1RS و ۱BL.1RS) با استفاده از نشانگرهای اختصاصی :

بازوی کروموزومی ۱RS چاودار (Secale cereale) یکی از موفق‎ترین منابع بیگانه انتقال‎یافته در گندم نان است که اثرات اصلاحی قابل ‏توجهی در گندم داشته است. شناسایی جابجایی‎های ۱AL.1RS و ۱BL.1RS در ژرم‎پلاسم گندم در برنامه‎های اصلاحی اهمیت زیادی داشته است. جهت بررسی توزیع بازوی ۱RS در ۹۵۶ ژنوتیپ گندم نان از سه آغازگر اختصاصی استفاده شد. آغازگر O-SEC با تکثیر نوارهای ۱۵۳۰ و ۷۱۰ جفت باز در ۶۸/۶ درصد از ژنوتیپ‎ها جابجایی ۱BL را شناسایی نمود و نوار ۹۰۰ و ۱۵۳۰ جفت‏ باز را در دو ژنوتیپ تولید کرد که بیانگر حضور جابجایی از نوع ۱AL است. آغازگر PAW161 در ۸۶/۲۱ درصد از ژنوتیپ‎ها نوار ۳۶۶ و در ۸۵/۱۴ درصد نوار ۷۵۰ جفت‎باز را تکثیر کرد و آغازگر RyeR3/F3 نیز در ۲۹/۱۱ درصد از ژنوتیپ‎ها نوار ۱۴۵۱ جفت‎باز را تکثیر نمود . این آغازگرها نوارهای ۱۲۰۰، ۱۵۰۰، ۸۰۰ و ۴۰۰ جفت‎باز را در این جمعیت تولید کردند که در منابع گزارش نشده است. گونه آگروپیرون اینترمدیوم نیز با آغازگر PAW161، نوارهای ۳۶۶، ۷۵۰ و ۱۲۰۰ جفت‎باز را تکثیر نمود، احتمالا این گونه نیز حامل قطعاتی از ۱RS بوده که به گندم انتقال یافته است. به طور کلی این سه آغازگر، ژنوتیپ های مورد بررسی را به دو گروه تقسیم نمودند؛ ۶۸۶ ژنوتیپ هیچ نواری تولید نکردند و ۲۷۰ ژنوتیپ حداقل یک نوار را تکثیر نمودند و در تجزیه خوشه‎ای این ۲۷۰ ژنوتیپ دامنه دامنه تغییرات فاصله از ۱۰ تا ۲۵ را نشان دادند و در فاصله ژنتیکی ۱۵ به پنج گروه تفسیم شدند. به طور کلی با توجه به ارتباط این نشانگرها با تحمل به انواع تنش ها از نتایج این پژوهش می توان در برنامه های به نژادی برای تولید ارقام گندم مقاوم به تنش های زیستی و غیرزیستی و همچنین با عملکرد بالا استفاده نمود.