اثرات تجویز دکسمدتومدین همراه با بوپیواکائین داخل نخاعی در بی‌دردی پس از عمل جراحی ارتوپدی فمور و تیبیا: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات تجویز دکسمدتومدین همراه با بوپیواکائین داخل نخاعی در بی‌دردی پس از عمل جراحی ارتوپدی فمور و تیبیا: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات تجویز دکسمدتومدین همراه با بوپیواکائین داخل نخاعی در بی‌دردی پس از عمل جراحی ارتوپدی فمور و تیبیا: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات تجویز دکسمدتومدین همراه با بوپیواکائین داخل نخاعی در بی‌دردی پس از عمل جراحی ارتوپدی فمور و تیبیا: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات تجویز دکسمدتومدین همراه با بوپیواکائین داخل نخاعی در بی‌دردی پس از عمل جراحی ارتوپدی فمور و تیبیا: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور :

هدف: داروهای گوناگونی به عنوان داروهای کمکی به منظورهای مختلف از جمله افزایش بی‌دردی،کاهش عوارض بی‌دردی و به طور کلی بهبود کیفیت بی‌حسی به همراه بی‌حس‌کننده‌های موضعی مورد استفاده قرار می‌گیرند. اخیراً استفاده از آلفا ۲ آگونیست‌ها مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این داروها، دکس‌مدتومدین است که اخیراً تحت مطالعه قرار گرفته است. لذا هدف از انجام این مطالعه اثر بی‌دردی دکس‌مدتومدین به عنوان داروی کمکی با بوپیواکایین در روش بی‌حسی نخاعی در عمل‌های جراحی ارتوپدی شکستگی تیبیا و فمور می‌باشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور بر روی ۶۰ بیمار ۱۸ تا ۵۰ سال با کلاس بی‌هوشی I و II که کاندیدای عمل جراحی ارتوپدی شکستگی تیبیا و فمور بودند، صورت پذیرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله: ۵/۱۲ میلی‌گرم بوپیواکایین (۵/۲ سی‌سی) و ۵ میکروگرم دکس‌مدتومدین (۵/۰ میلی‌لیتر) و شاهد: ۵/۱۲ میکروگرم بوپیواکایین و نیم میلی‌لیتر نرمال سالین تقسیم شدند. فشار خون سیستولیک، دیاستولیک و متوسط شریانی و تعداد نبض در زمان‌های قبل از بی‌حسی اسپاینال، بعد از بی‌حسی و سپس هر ۱۵ دقیقه تا اتمام عمل جراحی و در زمان ریکاوری ثبت گردید. در زمان‌های ۲، ۸،۴، ۱۲ و ۲۴ ساعت پس از عمل، بیماران از نظر میزان درد، میزان تجویز مخدر طی ۲۴ ساعت پس از عمل و زمان تجویز اولین ضد درد مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: بین دو گروه بوپیواکائین-نرمال سالین و بوپیواکائین-دکس‌مدتومدین از لحاظ فشارخون سیستول و دیاستول در زمان‌های ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ دقیقه در حین عمل جراحی، تفاوت معنی‌دار وجود داشت (۰۵/0P). از لحاظ فراوانی درد بین دو گروه گروه بوپیواکائین-نرمال سالین و بوپیواکائین-دکس‌مدتومدین در زمان‌های ۴، ۸ و ۲۴ ساعت بعد از عمل تفاوت آماری معنی‌داری مشاهده شد (۰۵/0P).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن ۵ میکروگرم دکس‌مدتومدین به بوپیواکایین در روش بی‌حسی نخاعی باعث طولانی شدن زمان بی‌دردی، کاهش شدت درد، کاهش نیاز به مخدر بعد از عمل می‌شود. این دارو در مقایسه با سایر داروهای مورد استفاده حتی در دوز بالاتر خطر سرکوب تنفسی ندارد. بنابراین به نظر می‌رسد دکس‌مدتومدین مکمل مناسبی برای اضافه شدن به بوپیواکایین برای کم کردن دردهای بعد از عمل جراحی می‌باشد.