میزان بروز پنومونی بیمارستانی، عوامل خطر و پیش‌آگهی آن در بیماران بالغ بستری در بخش‌های ویژه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 میزان بروز پنومونی بیمارستانی، عوامل خطر و پیش‌آگهی آن در بیماران بالغ بستری در بخش‌های ویژه دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد میزان بروز پنومونی بیمارستانی، عوامل خطر و پیش‌آگهی آن در بیماران بالغ بستری در بخش‌های ویژه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی میزان بروز پنومونی بیمارستانی، عوامل خطر و پیش‌آگهی آن در بیماران بالغ بستری در بخش‌های ویژه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن میزان بروز پنومونی بیمارستانی، عوامل خطر و پیش‌آگهی آن در بیماران بالغ بستری در بخش‌های ویژه :

هدف: پنومونی بیمارستانی دومین عفونت شایع بیمارستانی و شایع‌ترین عفونت در بخش‌های مراقبت ویژه می‌باشد. شناسایی عوامل خطر و عوامل تعیین‌کننده پیش‌آگهی آن می‌تواند در کاهش بروز و مرگ و میر این عفونت‌ها موثر باشد. در این مطالعه میزان بروز پنومونی بیمارستانی، عوامل خطر و پیش‌آگهی آن در بیماران بالغ بستری در بخش‌های ویژه بیمارستان کوثر سمنان مورد بررسی قرار گرفته است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، ۲۸۳ نفر از بیماران بالای ۱۸ سال بستری شده در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان کوثر سمنان در فاصله زمانی ۹۷-۱۳۹۶، از نظر ابتلا به پنومونی بررسی شدند. بیمارانی که در بدو ورود به بخش‌های ویژه، بیماری‌های عفونی داشته یا قبل از ۴۸ ساعت ترخیص یا فوت شدند از مطالعه خارج شدند.
یافته‌ها: ۵۹% بیماران مرد بودند. میانگین±انحراف معیار سنی بیماران ۰/۲۰±۳/۶۴ (۱۸ تا ۹۶ سال) بود. ۵/۸% بیماران جراحی شکم، ۷/۶% جراحی قفسه سینه، ۲/۲۷% دیابت و ۹/۳۸% فشارخون بالا داشتند. به طور کلی ۹/۱۵% (با فاصله اطمینان ۹۵% : ۱/۲۰- ۷/۱۱ %) به پنومونی بیمارستانی دچار شدند. ابتلا به پنومونی با سن، جراحی شکم، جراحی قفسه سینه، دیابت و فشارخون بالا رابطه‌ای نداشت. مدت زمان داشتن لوله‌ی نازوگاستریک (۰۰۱/۰>P) و هم‌چنین اتصال به ونتیلاتور به طور معنی‌داری در بیماران دچار پنومونی بیش‌تر بود (۰۰۱/۰>P). به طور کلی ۴/۵۳% بیماران فوت شدند. ۳/۷۳% بیماران مبتلا به پنومونی و ۶/۴۹% بیماران غیر مبتلا، فوت شدند که تفاوت معنی‌دار بود (۰۰۳/۰=P). 62% بیماران با لوله‌ی نازوگاستریک و ۶/۲۲% بیماران بدون لوله‌ی نازوگاستریک، فوت شدند که تفاوت معنی‌دار بود (۰۰۱/۰>P). هم‌چنین افزایش سن، خطر مرگ را بیش‌تر می‌کند (۰۰۱/۰>P).
نتیجه‌گیری: یافته‌ها حاکی از بروز بالای پنومونی و نیز مرگ و میر در بیماران بستری در بیمارستان می‌باشد که با مدت زمان داشتن لوله‌ی نازوگاستریک، مدت اتصال به ونتیلاتور و سن رابطه مستقیم دارد. لذا توجه ویژه به چنین بیمارانی بالاخص بیماران مسن‌تر جهت کاهش مدت زمان داشتن لوله نازوگاستریک و هم‌چنین اتصال به ونتیلاتور ضروری است.