تأثیر ۸ هفته تمرین در آب با دو شدت مختلف بر روی سطوح سرمی NGF و GDNF در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تأثیر ۸ هفته تمرین در آب با دو شدت مختلف بر روی سطوح سرمی NGF و GDNF در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تأثیر ۸ هفته تمرین در آب با دو شدت مختلف بر روی سطوح سرمی NGF و GDNF در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تأثیر ۸ هفته تمرین در آب با دو شدت مختلف بر روی سطوح سرمی NGF و GDNF در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تأثیر ۸ هفته تمرین در آب با دو شدت مختلف بر روی سطوح سرمی NGF و GDNF در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس :

مقدمه: از عوامل نروتروفیک مؤثر در پاتوژنز مولتیپل اسکلروزیس، عوامل رشد عصبی (NGF) و نروتروفیک مشتق از سلول های گلیال (GDNF) می باشند. با این حال، شدت تمرین در آب بر روی عوامل NGF و GDNF در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس کمتر شناخته شده است. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین در آب با دو شدت مختلف (شدت پایین در مقابل شدت بالا) بر روی سطوح سرمی NGF و GDNF در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس بود.
روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی، ۳۵ زن مبتلا به موالتیپل اسکروزیس از نوع RR (3EDSS، شاخص توده بدنی: ۲۲/۳±۰۳/۲۷) بصورت تصادفی در سه گروه تمرین در آب با شدت پایین (LI، ۱۰ نفر)، گروه تمرین در آب با شدت بالا (HI، ۱۴ نفر) و یا گروه کنترل (۱۱ نفر) قرار گرفتند. برنامه تمرین شامل تمرین هوازی در آب با شدت پایین (۷۰%-۵۰% ضربان قلب ذخیره بیشینه) یا شدت بالا (۸۵%-۷۰% ضربان قلب ذخیره بیشینه) با حجم برابر، ۳ بار در هفته ، ۳۰ تا ۶۰ دقیقه در هر جلسه برای مدت ۸ هفته بود. از گروه کنترل خواسته شده الگوی زندگی روزمره طبیعی خود را در طول مدت مطالعه حفظ کنند. سطوح سرمی NGF و GDNF در حالت پایه و در پایان مطالعه اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: پس از ۸ هفته تمرین در آب، سطوح سرمی NGF و GDNF به ترتیب ۱۸% و ۱۶% در گروه شدت پایین (۰۵/0p) و ۸% و ۱۳% در گروه با شدت بالا افزایش یافت. با این حال، هر دو گروه بهبود مشابهی در عوامل نروتروفیک نشان دادند و هیچ تفاوت معناداری بین گروه ها وجود ندشت.
نتیجه گیری: این نتایج پیشنهاد می کند که مولتیپل اسکلروزیس می تواند منجر به کاهش سطوح سرمی نروتروفیک شود. به عبارت دیگر، تمرین در آب در دو دامنه با شدت های ۷۰%-۵۰% و ۸۵%-۷۰% ضربان قلب ذخیره بیشینه می تواند سطوح سرمی NGF و GDNF در زنان مبتلا به مولتیپل اسکروزیس بطور یکسان بهبود بخشد.