تکنوژئوپلیتیک، چالشی بر رهیافت ژئوپلیتیک انتقادی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تکنوژئوپلیتیک، چالشی بر رهیافت ژئوپلیتیک انتقادی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تکنوژئوپلیتیک، چالشی بر رهیافت ژئوپلیتیک انتقادی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تکنوژئوپلیتیک، چالشی بر رهیافت ژئوپلیتیک انتقادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تکنوژئوپلیتیک، چالشی بر رهیافت ژئوپلیتیک انتقادی :

تعداد صفحات : ۱۷

ژئوپلیتیک به‌عنوان یک علم بین رشته­ای به‌معنای تأثیر جغرافیا بر سیاست است، این تعریف از سه بعد مفهومی تشکیل شده است، مناسبات و ساختار بین‌المللی دولت‌ها، قدرت سیاسی و جغرافیا که این ابعاد تاثیرات مهمی بر فناوری به‌جای می‌گذارند. ژئوپلیتیک از جمله مفاهیمی است که شناخت و درک آن بسیار پیشتر از تولد رسمی آن به‌عنوان یک مفهوم صورت گرفته است. سیاستمداران و نظامیان به‌خوبی از نقش مؤلفههای جغرافیایی یک سرزمین بر کسب، نگهداشت و تقویت قدرت حاکمان خبردار بودند و کشورگشایی، طبیعیترین پیامد این باور بود. مفهوم ژئوپلیتیک زمانی که در معرض مداقه عقلی دانشگاهیان قرار گرفت و به‌عنوان یک مفهوم علمی مطرح شد، هنوز سایه سنت دولتی بودن را بر سر داشت؛ سایهای که تا سالهای پایانی قرن گذشته و تا ورود اندیشه انتقادی به این حوزه، همچنان پابرجا بود. اندیشه انتقادی در اواخر سده گذشته با این فرض وارد میدان شد که دولتها، تنها بازیگران مشروع برای شناخت و تفسیر مفاهیم ژئوپلیتیکی نیستند، بلکه گفتمانی از سوی دیگر بازیگران این عرصه باید بهوجود آید. ژئوپلیتیک انتقادی، بیشتر از آنکه بر مرز و مکان و بازیگران رسمی تأکید کند، بر گفتمانهای نزدیک به یکدیگر نه در یک مکان خاص بلکه در فضای عام بدون مرز تاکید میکند و برخلاف ژئوپلیتیک سنتی، مناطق از این نگاه جدید، مبتنی بر گفتمانهای حاکم میان نخبگان شکل میگیرد. با این همه، شاید طراحان ژئوپلیتیک انتقادی به پدیده تکنولوژی و تأثیرات و قدرت آفرینیهای بیبدیل آن توجه کافی نداشتهاند. نوشته حاضر بهدنبال اثبات این نظریه است که تکنولوژی ابزارهای قدرتمندی را در اختیار تمامی بازیگران اعم از دولتی و غیردولتی قرار داده اما بهدلیل دسترسی دولت به سه عامل اطلاعات، ثروت و ارتباطات بیشتر نسبت به بازیگران دیگر، توان و قابلیت استفاده بیشتری را از تکنولوژی داراست. دولت با استفاده از تکنولوژی به یک “روبو- لویاتان” تبدیل می­شود که قادر است از عناصر چهارگانه اقناع، همکاری و تسهیل در تعریف و بازتعریف مفاهیم ژئوپلیتیکی همراه با ایجاد تغییر در عوارض جغرافیایی استفاده نماید و با داشتن دست برتر در گفتمان مورد ادعای ژئوپلیتیک انتقادی، تکنوژئوپلیتیک را به چالشی برای آن مبدل سازد.