جای خالی شبکههای اجتماعی مجازی در گفتگوهای میان فرهنگی ایران و افغانستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 جای خالی شبکههای اجتماعی مجازی در گفتگوهای میان فرهنگی ایران و افغانستان دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد جای خالی شبکههای اجتماعی مجازی در گفتگوهای میان فرهنگی ایران و افغانستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی جای خالی شبکههای اجتماعی مجازی در گفتگوهای میان فرهنگی ایران و افغانستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن جای خالی شبکههای اجتماعی مجازی در گفتگوهای میان فرهنگی ایران و افغانستان :

تعداد صفحات : ۱۸

کابل و تهران به دیلی همچون قرابتهای فرهنگی و تاریخی، وجود مرزهای مشترک و سابقه دیرینه ارتباطات سیاسی، اجتماعی و به ویژه فرهنگی و زبان مشترک، تعامت خوبی را با هم برقرار کرده اند. در این میان نقش فرهنگ مشترک بسیار برجسته است که منجر به شکلگیری گفتگوهای فرهنگی قوی بین دو کشور شده است. عوامل مختلفی در شکلگیری این گفتوگوها تأثیرگذاشته است اما آنچه خ آن بیش از بیش احساس میشود جای خالی شبکههای اجتماعی مجازی است که عرصههای مختلف زندگی اجتماعی را متأثر از خود کرده است. ویژگی منحصر به فرد شبکههای اجتماعی مجازی و تعداد بای کاربران این شبکهها در دو کشور استفاده از آن-ها را در تقویت تعامت فرهنگی دو پایتخت ضروری ساختهاست. امری که فقدان آن در گفتوگوهای فرهنگی ایران و افغانستان به شدت احساس میشود. بنابراین،این نوشتار با استفاده از روش کتابخانهای و اسنادی در صدد رسیدن به پاسخ این پرسش است که چرا علیرغم حضور بای کاربران دو کشور در فضای مجازی خ آن در گفتگوهای فرهنگی احساس میشود؟ و از چه طریقی میتوان این خ را جبران کرد؟ در این چهارچوب استدل میشود که عدم احساس ضرورت و نیاز در استفاده بیشتر از شبکههای اجتماعی مجازی در میان فعن فرهنگی دو سرزمین، نبود توجه کافی به این شبکهها در جریان گفتگوهای فرهنگی و محتوی متفاوت صفحات مجازی کاربران ایرانی و افغانستانی منجر به عدم استفاده از این ابزار در جهت تقویت و گسترش گفتگوهای میان فرهنگی شده است. بنابراین،این پژوهش برآن است تا با نگاهی سازه انگارانه به کمک تقویت جای خالی فضاهای مجازی در گفتوگوهای فرهنگی دو کشور بپردازد.