بررسی تاثیر عملیات زیرصفرعمیق بر ریز ساختار ، مقاومت سایشی و خواص کششی فولاد GOST9HF در دماهای تمپر ۱۵۰ تا ۶۵۰ درجه سانتیگراد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر عملیات زیرصفرعمیق بر ریز ساختار ، مقاومت سایشی و خواص کششی فولاد GOST9HF در دماهای تمپر ۱۵۰ تا ۶۵۰ درجه سانتیگراد دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر عملیات زیرصفرعمیق بر ریز ساختار ، مقاومت سایشی و خواص کششی فولاد GOST9HF در دماهای تمپر ۱۵۰ تا ۶۵۰ درجه سانتیگراد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر عملیات زیرصفرعمیق بر ریز ساختار ، مقاومت سایشی و خواص کششی فولاد GOST9HF در دماهای تمپر ۱۵۰ تا ۶۵۰ درجه سانتیگراد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر عملیات زیرصفرعمیق بر ریز ساختار ، مقاومت سایشی و خواص کششی فولاد GOST9HF در دماهای تمپر ۱۵۰ تا ۶۵۰ درجه سانتیگراد :

سال انتشار : ۱۳۹۹

تعداد صفحات : ۲۱

عملیات زیر صفر در سالهای اخیر جهت بهبود مقاومت سایشی و سختی فولادهای ابزار توصیه شده است. این عملیات قبل از عملیات تمپر و بعد از کوئنچ بر روی فولاد انجام میگردد. در تحقیق حاضر تاثیر عملیات زیرصفر عمیق بر روی فولاد GOST9HF بررسی میگردد. بدین منظور دو نمونه کوئنچ- تمپر و کوئنچ- زیر صفر به مدت ۴۸ ساعت- تمپر آماده سازی شده و تاثیر عملیات زیرصفر بر میزان آستنیت باقیمانده، رسوب کاربیدهای ریز، سختی، استحکام و مقاومت سایشی با انجام آزمایشهای پراش پرتو ایکس، بررسی ساختار توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی، میکروسکوپ الکترونی عبوری، سختی سنجی، کشش و سایش به روش پین بر روی دیسک بررسی میگردد. نتایج نشان داد در نمونه های زیر صفر شده در مقایسه با نمونه کوئنچ- تمپردر تمام دماهای تمپر (۱۵۰ درجه سانتیگراد تا ۶۵۰ درجه سانتیگراد ) سختی، مقاومت سایشی و خواص کششی بالاتر است. ضمن آنکه با افزایش دمای تمپر در هر دو نمونه سختی، مقاومت سایشی و خواص کششی به دلیل نرم شدن ساختار و رشد دانه ها کاهش می یابد. دلیل بهبود خواص در نمونه زیرصفر شده حذف آستنیت باقیمانده، رسوب کاربیدهای ریز و یکنواخت تر این کاربیدها است. به نحوی که عملیات زیر صفر باعث کاهش میزان آستنیت باقیمانده از ۱۲% در نمونه کوئنچ – تمپر به کمتر از ۱% در نمونه زیرصفر شده می شود. همچنین عملیات زیر صفر باعث افزایش کسر حجمی کاربیدها به میزان ۵۲% میگردد.