جایگاه خانواده در قوانین برنامه توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 جایگاه خانواده در قوانین برنامه توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد جایگاه خانواده در قوانین برنامه توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی جایگاه خانواده در قوانین برنامه توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن جایگاه خانواده در قوانین برنامه توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران :

سال انتشار : ۱۳۹۹

تعداد صفحات : ۱۳

نقش خانواده ها در پیشرفت و تامین سلامت جامعه در تمامی ابعاد آن انکار ناپذیر است. اگر خانواده های استوار و سالم اساس یک جامعه را تشکیل دهند آن جامعه به سمت کامیابی و موفقیت حرکت می نماید و چنان چه بنیان های خانواده متزلزل باشد، بدون شک اثر منفی خود را بر جامعه خواهد گذاشت. جمهوری اسلامی ایران به عنوان نظامی برآمده از احکام اسلامی، حمایت از خانواده و ارکان آن به صورت ویژه مورد توجه خود قرار داده است. در جمهوری اسلامی ایران از آنجا که قوانین برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی چارچوب های قانون گذاری های پنج ساله آینده کشور را مشخص نیز می نماید می تواند نقش بسیار ویژه ای را در موضوع حمایت از خانواده ایفا نماید. پژوهش پیش رو به دنبال دستیابی به پاسخ دو پرسش است، نخست آنکه مفهوم خانواده با توجه اسلامی بودن جمهوری اسلامی ایران چیست؟ همچنین با توجه به اهمیت خانواده در تعاملات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، خانواده در قوانین برنامه توسعه کشور از چه جایگاهی برخوردار می باشد؟ در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی نخست به مفهوم شناسی خانواده به ویژه از دیدگاه نظام سیاسی اسلامی و لیبرالی پرداخته و سپس در بخش دوم به بررسی جایگاه خانواده در قوانین برنامه های توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران پرداخته است. بررسی این قوانین نشان می دهد که گرچه موضوع خانوادهو ارکان آن مورد توجه قانون گذار بوده است اما اقدامات صورت گرفته به دلیل نداشتن درک صحیح از موضوع خانواده و حمایت از آن و همچنین عدم نظارت صحیح و موثر نتوانسته آنگونه که شایسته نظام اسلامی است خانواده را مورد حمایت قرار دهد.