بازنمایی روابط متقابل مهاجر و میزبان در سرزمین میزبان در متون ادبیات مهاجرت فارسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بازنمایی روابط متقابل مهاجر و میزبان در سرزمین میزبان در متون ادبیات مهاجرت فارسی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بازنمایی روابط متقابل مهاجر و میزبان در سرزمین میزبان در متون ادبیات مهاجرت فارسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بازنمایی روابط متقابل مهاجر و میزبان در سرزمین میزبان در متون ادبیات مهاجرت فارسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بازنمایی روابط متقابل مهاجر و میزبان در سرزمین میزبان در متون ادبیات مهاجرت فارسی :

سال انتشار : ۱۳۹۹

تعداد صفحات : ۲۴

سعی این مقاله بر آن است تا با مطالعه متون ادبیات مهاجرت فارسی به بررسی و تحلیل بازنمایی روابط متقابل مهاجر و میزبان در فضای بیناگفتمانی مهاجرت در سرزمین میزبان بپردازد. این تحقیق برای پاسخ به این پرسش صورت گرفته است که مهاجر در سرزمین میزبان در برقراری ارتباط متقابل با میزبان چه چالش هایی در پیش رو دارد. برای نیل به این مقصود ارتباط مهاجر و میزبان در چهار عنوان کلی «احساس ترس و بیاعتمادی مهاجر در سرزمین میزبان»، «در معرض نگاه بودن مهاجر»، «نگاه شرق شناسانه میزبان به مهاجر» و «نگاه مهاجر به میزبان و انتقاد از او» مورد تحلیل قرار گرفته است. مقاله در پایان به این نتیجه دست می یابد که در آغازِ مهاجرت فضای سرزمین میزبان به دلایل متعدد از جمله ناآشنا و غریبه بودن، تنهایی، تفاوت های سپهر نشانه ای دو سرزمین برای مهاجر فضایی ترس آور و گاه غیرقابل اعتماد است؛ مخصوصاً در برابر دستور دوگانه ای که میزبان در ارتباط با او در پیش می گیرد و از یکسو از او می خواهد خود را هر چه بیشتر به او شبیه کند و ازسوی دیگر جایگاه و در نتیجه فاصل خود را با او به عنوان یک «دیگری متفاوت» حفظ کند. نگاه میزبان به ویژه نگاه شرق شناسان او، مهاجر را دچار نگرانی و تشویش می کند و جهانی را که او متعلق به خود تصور می کرده است، از او می گیرد و او را تبدیل به «ابژ در معرض نگاه و قضاوت دیگری» می کند. اما مهاجر در برابر نگاهِ میزبان پذیرنده ای منفعل نیست و از طریق افزایش آگاهی و آشنایی نسبت به میزبان و سرزمین او نگاه خیر او را پاسخ می دهد و تلاش می کند تا اندیشه های شرق شناسانه او که انسان شرقی را موجودی احساسی، درجه دوم و خطرناک می داند که ممکن است نظم اجتماع او را برهم بزند، اصلاح کند تا میزبان حضور او را به عنوان جزئی ناگزیر در سرزمین خود بپذیرد.