مقایسه اثر سه شیوه تمرین مقاومتی خوشه ای، دراپ ست و هرمی بر روی ترکیب بدن و برخی ازعوامل آمادگی جسمانی در بدنسازان مرد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر سه شیوه تمرین مقاومتی خوشه ای، دراپ ست و هرمی بر روی ترکیب بدن و برخی ازعوامل آمادگی جسمانی در بدنسازان مرد دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر سه شیوه تمرین مقاومتی خوشه ای، دراپ ست و هرمی بر روی ترکیب بدن و برخی ازعوامل آمادگی جسمانی در بدنسازان مرد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر سه شیوه تمرین مقاومتی خوشه ای، دراپ ست و هرمی بر روی ترکیب بدن و برخی ازعوامل آمادگی جسمانی در بدنسازان مرد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر سه شیوه تمرین مقاومتی خوشه ای، دراپ ست و هرمی بر روی ترکیب بدن و برخی ازعوامل آمادگی جسمانی در بدنسازان مرد :

تعداد صفحات : ۲۵

زمینه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی مقایسه اثر سه شیوه تمرین مقاومتی خوشه ای، دراپ ست و هرمی بر روی ترکیب بدن و برخی از عوامل آمادگی جسمانی در بدنسازان مرد است.روش شناسی: این تحقیق نیمه تجربی بر ۳۰ نفر از داوطلبان بدنساز با رده سنی ۱۸-۳۰ سال از باشگاه های رشت انجام شد که سابقه حداقل ۲ و حداکثر ۴ سال تمرین داشتند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به سه گروه (شامل گروه تمرینات مقاومتی خوشه ای، دراپ ست و هرمی تقسیم شدند. طول دوره تمرینی ۶ هفته (هر هفته ۳ جلسه) بود. به منظور مقایسه درون گروهی از آموزن t همبسته و برای ارزیابی همگنی واریانس ها در پیش آزمون و همچنین بررسی تفاوت های بین گروهی در پس آزمون، از آزمون آنالیز واریانس یک راهه استفاده شد. تجزیه و تحلیل ها در سطح معنی داری p< 0/05 انجام شد.نتایج: یافته ها نشان دهنده کاهش معنی دار وزن و BMI در گروه های تمرین دراپ ست و تمرین خوشه ای بود. اما تغییر معنی داری در میزان این دو متغیر در گروه تمرین سنتی هرمی معکوس دیده نشد. در مورد دور بازو و دور ران، افزایش معنیدار آنها در هر سه گروه تمرین دراپ ست، تمرین هرمی و تمرین خوشه ای دیده شد. در مورد درصد چربی نیز تغییر معنی دار آن در هیچ یک از گروه های مطالعه دیده نشد. ارزیابی تغییرات بین گروهی تفاوت بارزی در مورد هر پنج متغیر ترکیب بدن ارزیابی شده شامل وزن، BMI، دور بازو، دور ران و درصد چربی در بین گروه ها در پس آزمون نشان نداد. میزان قدرت بالاتنه در هر سه شیوه تمرین دراپ ست و خوشه ای افزایش معنی داری داشتند. به علاوه افزایش معنی دار قدرت پایین تنه در گروه های هرمی و خوشه ای دیده شد. با این وجود تغییرات قدرت پایین تنه در گروه تمرین دراپ ست معنی دار نبود. همچنین تفاوت بین گروه ها در پس آزمون برای هر دو قدرت بالاتنه و پایین تنه معنی دار نبود.نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که بین سه شیوه تمرین دراپ ست، خوشه ای و سنتی بر برخی از شاخص های منتخب ترکیببدن بدنسازان مرد اختلاف معنی داری وجود دارد.