تاثیر بیان ژن P19 بر افزایش میزان رونویسی و تولید پروتئین نوترکیب پلاسمینوژن بافتی انسانی (rtPA) در گیاه توتون (Nicotiana benthamiana)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر بیان ژن P19 بر افزایش میزان رونویسی و تولید پروتئین نوترکیب پلاسمینوژن بافتی انسانی (rtPA) در گیاه توتون (Nicotiana benthamiana) دارای ۳۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر بیان ژن P19 بر افزایش میزان رونویسی و تولید پروتئین نوترکیب پلاسمینوژن بافتی انسانی (rtPA) در گیاه توتون (Nicotiana benthamiana)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر بیان ژن P19 بر افزایش میزان رونویسی و تولید پروتئین نوترکیب پلاسمینوژن بافتی انسانی (rtPA) در گیاه توتون (Nicotiana benthamiana)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر بیان ژن P19 بر افزایش میزان رونویسی و تولید پروتئین نوترکیب پلاسمینوژن بافتی انسانی (rtPA) در گیاه توتون (Nicotiana benthamiana) :

سال انتشار : ۱۳۹۹

تعداد صفحات : ۳۴

هدف: فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (rtPA) یکی از مهم ترین داروها در درمان بیمارهای قلبی است. این دارو به صورت پروتئین نوترکیب در سیستم های بیانی تولید می شود که هزینه های تولید بسیار بالایی دارد. سیستم بیان موقت به دلیل بیان زیاد، سرعت بالا، هزینه پایین و عدم تاثیرپذیری مکانی جهت بیان پروتئین بسیار مناسب می باشد. با این وجود مشخص شده است که خاموشی پس از رونویسی حاصل از کمپلکس RISC بر میزان بیان پروتئین نوترکیب تاثیر می گذارد. یکی از مهم ترین سرکوب کننده های خاموشی RNA شناخته شده در گیاهان، پروتئین P19 می باشد که از طریق میل ترکیبی زیادی که با siRNA دو رشته ای دارد به آن متصل می گردد و آن را تجزیه می کند و مانع خاموشی ژن می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر بیان هم زمان ژن P19 بر بیان ژن فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (rtPA) در سطح رونویسی و پروتئین در گیاه توتون Nicotiana benthamiana بود. مواد و روش ها: در تحقیق حاضر میزان بیان ژن rtPA در سطح رونویسی و پروتئین مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق از تزریق هم زمان اگروباکتریوم حاوی ناقل دوتایی pCAMBIA1304-rtPA و اگروباکتریوم حاوی ناقل pCAMBIA1304-P19 در مقایسه با اگروباکتریوم حاوی تنها ناقل بیانی pCAMBIA1304-rtPA استفاده شد. نمونه­های برگی در روزهای ۴، ۷ و ۱۰ روز پس از تلقیح با آگروباکتریوم تهیه شدند. سپس میزان رونویسی و پروتئین با استفاده از آزمون ReaTime PCR و الایزا محاسبه شد. نتایج: نتایج آزمون Real Time PCR حاکی از افزایش ۳۴ درصد میزان رونویسی ژن rtPA در حضور P19 نسبت به شاهد بود. بیشترین میزان رونویسی از ژن های P19 و rtPA باگذشت چهار روز از تلقیح گیاهان با اگروباکتریوم حاصل شد. نتایج الایزا نشان داد که میزان بیان پروتئین rtPA در حضور ژن P19 در روز هفتم و دهم پس از تلقیح به ترتیب ۸۹ و ۸۴ میکروگرم بر گرم وزن تر برگ بود که در مقایسه با شاهد به ترتیب به میزان ۱۲ و ۱۵ درصد بیشتر بود. نتیجه گیری کلی: نتایج نشان داد که کاربرد P19 علاوه بر سرکوب خاموشی ژن، می تواند برای دست یابی به بیان در سطح بالا موثر باشد.