شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی گیاه سویا با استفاده از تجزیه به مولفه های اصلی و تجزیه کلاستر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی گیاه سویا با استفاده از تجزیه به مولفه های اصلی و تجزیه کلاستر دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی گیاه سویا با استفاده از تجزیه به مولفه های اصلی و تجزیه کلاستر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی گیاه سویا با استفاده از تجزیه به مولفه های اصلی و تجزیه کلاستر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی گیاه سویا با استفاده از تجزیه به مولفه های اصلی و تجزیه کلاستر :

سال انتشار : ۱۳۹۹

تعداد صفحات : ۱۸

به منظور شناسایی ژنوتیپ های متحمل به خشکی گیاه سویا آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال ۱۳۹۶ در دماوند انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل ۵۰ ژنوتیپ سویا و دو سطح آبیاری نرمال و قطع آبیاری در زمان غلاف دهی بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که واکنش ژنوتیپ های سویا به شرایط تنش خشکی و بدون تنش متفاوت بود. ژنوتیپ های ۲، ۱۴، ۲۱، ۳۸ و ۴۹درهر دو شرایط تنش خشکی و بدون تنش و ژنوتیپ های ۲۵ و ۱۴ فقط در شرایط تنش عملکرد بالایی را نشان دادند. برای تعیین مناسب ترین شاخص ها از همبستگی شاخص های تحمل به خشکی با عملکرد دانه ها در شرایط تنش و بدون تنش استفاده شد و بر این اساس از ۱۷ شاخص ۱۰ شاخص قابل اعتماد معین شد و ژنوتیپ های برتر این شاخص ها نیز مشخص گردید. ژنوتیپ برتر برای میانگین تولید شاخص بهره وری ، میانگین هندسی، میانگین هارمونیک و شاخص تحمل خشکی ژنوتیپ شماره ۱۴بود و ژنوتیپ های ۱۴ و ۲۵ برای شاخص عملکرد، ژنوتیپ های۲۵ و۳۴ برای شاخص پایداری عملکرد، ژنوتیپ ۲۵ برای شاخص مقاومت به خشکی و شاخص تولید غیر تنشی تنش و ژنوتیپ های ۱۴ و ۴۹ برای شاخص تحمل غیر زیستی و شاخص تحمل تنش تعدیل شده برتر بودند. کلیه شاخص های تحمل به خشکی در تجزیه به مولفه های اصلی وارد شدند و نتایج نشان داد که مولفه های اول و دوم در مجموع ۹۹/۹۷% واریانس کل را تبیین کردند. شاخص هایی که بالاتر بودن مقادیر آن ها نشانه متحمل بودن گیاه به خشکی می باشد، در مولفه اول و شاخص هایی که بیشتر بودن آن ها مبین حساسیت گیاه به خشکی می باشد در مولفه دوم قرار گرفتند. تجزیه کلاستر ژنوتیپ ها را به ۸ گروه تقسیم نمود و ژنوتیپ های۲، ۱۴، ۲۱، ۲۳، ۴۲ و ۴۹ در یک گروه قرار داد این ژنوتیپ ها بر اساس میانگین در هر دو محیط عملکرد خوبی دارند.