شناسایی همریخت RNA های بیان شده در ماهیچه اسکلتی مرغ بومی و تجاری با روش توالی یابی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 شناسایی همریخت RNA های بیان شده در ماهیچه اسکلتی مرغ بومی و تجاری با روش توالی یابی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد شناسایی همریخت RNA های بیان شده در ماهیچه اسکلتی مرغ بومی و تجاری با روش توالی یابی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی شناسایی همریخت RNA های بیان شده در ماهیچه اسکلتی مرغ بومی و تجاری با روش توالی یابی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن شناسایی همریخت RNA های بیان شده در ماهیچه اسکلتی مرغ بومی و تجاری با روش توالی یابی :

تعداد صفحات : ۱۷

این آزمایش به منظور بررسی و شناسایی همریخت (ایزوفرم) های RNA مرتبط با ساختار پروتئین های ماهیچه ای بین مرغ بومی اصفهان و جوجه تجاری راس با سرعت رشدهای متفاوت، انجام شد. بدین منظور و پس از استخراج کل RNA از نمونه های ماهیچه سینه مرغان یادشده در سن ۲۸ روزگی، توالی یابی جفتی با استفاده از پلاتفرم illumine Hiseq 2000 انجام شد. برای همترازی خوانش ها به ژنگان (ژنوم) مرجع مرغ اهلی، از نرم افزار Hisat2 و برای اسمبلی ترانسکریپت ها و شناسایی بیان ژن های با تفاوت معنی دار از بسته Cufflinks استفاده شد. مقایسه آماری همریخت های توالی یابی شده بین دو گروه، ۲۵۹ همریخت (۱۶۱ همریخت در جوجه تجاری و ۹۸ همریخت در مرغ بومی) با تفاوت بیان معنی دار را مشخص کرد. در بین همریخت های جوجه تجاری، ۴ ژن ACTC1، ATF3، CYR61 و FABP4 هر یک با دو همریخت مختلف افزایش بیان داشتند. در جوجه تجاری فراوانی همریخت های مرتبط به ماهیچه کالبدی (اسکلتی) با انقباضات آهسته بیشتر از همریخت های ماهیچه اسکلتی با انقباض سریع بود. بررسی عملکردی نشان داد، همریخت ها در جوجه تجاری در ارتباط با افزونش و تمایز یاخته ای، پررشدی (هایپرتروفی) و ساخت پروتئین های ساختمانی ماهیچه ای بوده درحالی که در مرغ بومی مرتبط به فرآیندهای ایمنی، حاملان یون ها و فلزها، نوار (باند) شونده های به فلزها، DNA و RNA، و عامل های شرکت کننده در شکست پروتئین های ماهیچه ای بودند. نتایج این بررسی نشان داد، چنین تغییرهایی به احتمال توانسته با کاهش دادن سطح نیازهای مرغ بومی و افزایش توان ایمنی و سازگاری، امکان تداوم و چیره شدن بر شرایط سخت محیطی و غذایی را در طول دوره تکاملی این مرغ تقویت کند.