ارزیابی رادیوگرافی و هیستولوژی روند ترمیم شکستگی استخوان زند زیرین کبوتر:تثبیت داخلی با استفاده از پر به عنوان یک گرافت خودی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی رادیوگرافی و هیستولوژی روند ترمیم شکستگی استخوان زند زیرین کبوتر:تثبیت داخلی با استفاده از پر به عنوان یک گرافت خودی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی رادیوگرافی و هیستولوژی روند ترمیم شکستگی استخوان زند زیرین کبوتر:تثبیت داخلی با استفاده از پر به عنوان یک گرافت خودی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی رادیوگرافی و هیستولوژی روند ترمیم شکستگی استخوان زند زیرین کبوتر:تثبیت داخلی با استفاده از پر به عنوان یک گرافت خودی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی رادیوگرافی و هیستولوژی روند ترمیم شکستگی استخوان زند زیرین کبوتر:تثبیت داخلی با استفاده از پر به عنوان یک گرافت خودی :

تعداد صفحات : ۱۷

هدف پژوهش حاضر بررسی روند ترمیم شکستگی استخوان زند زیرین تثبیت شده با پر و مقایسه آن با پین گذاری داخل استخوانی بود. هفتاد قطعه کبوتر، به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. بعد از بیهوشی کبوترها و آماده سازی محل جراحی، برشی به طول ۲ سانتی متر روی پوست زده شد، زند زیرین به آرامی آشکار شد و یک قطعه شکستگی به طول ۳ میلی متر از قسمت میانی زند زیرین جدا گردید. در یک گروه از کبوترها برای تثبیت شکستگی، از قرار دادن پر اتوکلاو شده خود پرنده به صورت داخل استخوانی به عنوان یک گرافت خودی و در گروه دوم از پینهای معمول داخل استخوانی استفاده گردید. در هفته های . (بلافاصله بعد جراحی)، ۲، ۴، ۶، ۸، ۱۰ و ۱۲ پس از جراحی ارزیابی رادیوگرافی انجام شد؛ همچنین در زمان های ۲، ۳، ۵، ۷، ۹ و ۱۲ هفته پس از جراحی از هر گروه حداقل ۴ پرنده آسان کشی شد و نمونه های استخوان برای ارزیابی بافت شناسی به آزمایشگاه ارسال گردید. مقایسه رادیوگرافی دال بر وجود فرایند ترمیم مطلوب، در هر دو گروه بود. در مقایسه بافت شناسی بین دو گروه، در زمان های ۳ و ۵ هفته پس از جراحی اختلاف معنیداری مشاهده نشد؛ اما، در زمان ۹ هفتگی گروه دریافت کننده پر، به طور معنی داری روند ترمیم را از گروه پین نشان داد ( ۰/ ۰۵> P)، البته در مقایسه درون گروهی مشاهده گردید که در هر دو گروه فرایند ترمیم به خوبی صورت گرفته است. بر اساس نتایج مشاهده شده، پر خود پرنده می تواند به عنوان یک تثبیت کننده داخل استخوانی در دسترس و سبک وزن در تثبیت شکستگی های استخوانی پرندگان معرفی شود.