بررسی ارتباط میان آسیب DNA اسپرم و میزان بیان miRNA های القاء کننده آپوپتوز miR-15a/16 و ژن ضد آپوپتوز BCL-2

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ارتباط میان آسیب DNA اسپرم و میزان بیان miRNA های القاء کننده آپوپتوز miR-15a/16 و ژن ضد آپوپتوز BCL-2 دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ارتباط میان آسیب DNA اسپرم و میزان بیان miRNA های القاء کننده آپوپتوز miR-15a/16 و ژن ضد آپوپتوز BCL-2  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ارتباط میان آسیب DNA اسپرم و میزان بیان miRNA های القاء کننده آپوپتوز miR-15a/16 و ژن ضد آپوپتوز BCL-2،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ارتباط میان آسیب DNA اسپرم و میزان بیان miRNA های القاء کننده آپوپتوز miR-15a/16 و ژن ضد آپوپتوز BCL-2 :

تعداد صفحات : ۹

مقدمه: یکی از عوامل ایجاد کننده آسیب در DNA اسپرم، آپوپتوز است. با توجه به نقش حیاتی میکروRNA ها در فرآیندهای مختلف پاتوفیزیولوژیک، احتمال کنترل فرآیند آپوپتوز در DNA اسپرم نیز توسط میکروRNAها مطرح شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط میان میزان آسیب DNA اسپرم و سطح بیان miR-15a/16 و ژن ضد آپوپتوز BCL-2 انجام شد. روش کار: این مطالعه تجربی در سال ۱۳۹۶ بر روی ۳۰ بیمار مراجعه کننده به مرکز درمان ناباروری بیمارستان طالقانی شهر تهران صورت گرفت. نمونه مایع منی بعد از ۳-۲ روز پرهیز از نزدیکی جمع آوری و مطابق با معیارهای سازمان جهانی بهداشت مورد آنالیز قرار گرفت. آماده سازی نمونه اسپرم با روش سانتریفیوژ شیب غلظت انجام شد. آسیب DNA اسپرم با تست بررسی ساختار کروماتین اسپرم مورد ارزیابی قرار گرفت و بر اساس میزان آسیب DNA، نمونه­ها به دو گروه با DFI بیشتر یا مساوی ۳۰ و DFI کمتر از ۳۰ تقسیم شدند. میزان بیان miR-15a/16 و ژن BCL-2 در نمونه بیماران با روش ریل تایم اندازه­گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۲) و آزمون های تی مستقل و بررسی بیان ژن با نرم افزار REST 2009 انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: ارتباط منفی معنی­داری بین DFI بیشتر یا مساوی ۳۰ با حرکت و مورفولوژی نرمال اسپرم مشاهده شد (۰۵/۰> p). میزان بیان miR-15a/16 در گروه با DFI بیشتر یا مساوی ۳۰ در مقایسه با گروه کنترل (DFI کمتر از ۳۰)، به طور قابل توجهی افزایش و بیان BCL-2 به طور معنی داری کاهش یافته بود (۰۵/۰> p). نتیجه گیری: کاهش بیان BCL-2 به دنبال افزایش miR-15a/16 در هسته اسپرم، منجر به افزایش آسیب DNA در اسپرم می­شود. ارزیابی miRNAs و ژن مرتبط با آپوپتوز می­تواند در آینده به عنوان یک ابزار تشخیصی جهت اطمینان از یکپارچگی DNA اسپرم در زوجین نابارور با عامل مردانه مطرح شود.