بررسی اثرات برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) تغذیه شده سطوح مختلف انرژی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) تغذیه شده سطوح مختلف انرژی دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) تغذیه شده سطوح مختلف انرژی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) تغذیه شده سطوح مختلف انرژی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) تغذیه شده سطوح مختلف انرژی :

تعداد صفحات : ۲۰

تحقیق حاضر به منظور مقایسه اثر سطوح مختلف چربی جیره بر عملکرد رشد، برخی از شاخص های خونی، بیوشیمیایی و آنزیم های کبدی خون بچه تاسماهی سیبری به مدت ۱۲ هفته طراحی و اجرا گردید. بدین منظور تعداد ۱۳۵ عدد بچه ماهی ( گرم ۳۳/۰±۶/۱۵) در ۹ تانک فایبرگلاس ۵۰۰ لیتری (به تعداد ۱۵ عدد در هر تانک) توزیع شدند. سه جیره آزمایشی محتوی سطوح متفاوت چربی شامل ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد (به عنوان سطوح پایین، بهینه و بالا) با پروتئین یکسان (۴۲ درصد) فرموله و در اختیار ماهیان داده شد. ماهیان در طول دوره پرورش، به صورت دستی ۳ بار در روز تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج روند رشد در پایان دوره پرورش حاکی از آن بود که ماهیان تغذیه شده با جیره محتوی چربی ۱۵ درصد، بطور معنی داری از وزن کسب شده و شاخص رشد ویژه بالاتری نسبت به ماهیان تغذیه شده با تیمار حاوی ۲۰ درصد چربی برخوردار بودند. در حالیکه ضریب تبدیل غذایی ماهیان تیمار فوق الذکر، بطور معنی داری پایینتر از سایر تیمارها بود. همچنین شاخص های خونی (CBC، PCV، Hb و…)، بیوشیمیایی (پروتئین کل، گلوکز، تری گلیسیرید و کلسترول) و آنزیم های کبدی (GOT و GPT) ماهیان تغذیه شده با جیره چربی ۱۵ درصد، به طور معنی داری نسبت به ماهیان تغذیه شده با چربی ۲۰ درصد بهبود یافت.با توجه به نتایج مطالعه حاضر میتوان اذعان نمود، افزایش سطح چربی در جیره بچه تاسماهی سیبری تا سطح ۱۵ درصد سبب بهبود عملکرد روند رشد، کارایی غذا و شاخصهای خونی خواهد شد