اثر کاربرد کود زیستی EM و اوره بر توت فرنگی رقم پاروس (Fragaria ananassa cv. Paros) به منظور کشاورزی پایدار

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر کاربرد کود زیستی EM و اوره بر توت فرنگی رقم پاروس (Fragaria ananassa cv. Paros) به منظور کشاورزی پایدار دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر کاربرد کود زیستی EM و اوره بر توت فرنگی رقم پاروس (Fragaria ananassa cv. Paros) به منظور کشاورزی پایدار  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر کاربرد کود زیستی EM و اوره بر توت فرنگی رقم پاروس (Fragaria ananassa cv. Paros) به منظور کشاورزی پایدار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر کاربرد کود زیستی EM و اوره بر توت فرنگی رقم پاروس (Fragaria ananassa cv. Paros) به منظور کشاورزی پایدار :

تعداد صفحات : ۸

چکیده سابقه و هدف: افزایش مصرف کود های شیمیایی به منظور افزایش عملکرد محصول می تواند به مرور زمان اثرات مخربی بر خاک و محیط زیست داشته باشد و کاهش مصرف این نوع کودها در کشاورزی پایدار ضروری می باشد. کود زیستی EM حاوی گونه های انتخاب شده از ریزموجوداتی شامل جمعیت های غالب باکتری های اسیدلاکتیک و مخمر ها و تعداد کمی از باکتری های فتوسنتز کننده، اکتنومیست ها می باشد که با یکدیگر سازگارند. این ریزموجودات موجب بهبود ساختمان خاک، مدیریت مواد آلی و تکمیل چرخه عناصر شده و می تواند وابستگی به کودها و سموم شیمیایی را کاهش دهد. افزایش فعالیت پروتئینها و ظرفیت فتوسنتزی گیاه، افزایش رشد گیاه، توسعه ریشهها، گلدهی، میوهدهی و رسیدن میوه، بهبود دسترسی مواد غذایی و جذب بهتر آن توسط گیاه از فواید مصرف این کود زیستی می باشد. این پژوهش با هدف بررسی اثرات کاربرد نیتروژن با منبع کود اوره و کود زیستی EMبر میزان جذب عناصر مغذی توسط برگ و عملکرد توت فرنگی رقم پاروس انجام گردید. مواد و روش ها: این آزمایش به صورت کرت های دوبار خرد شده و بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار در محوطه دانشگاه محقق اردبیلی طی سال های ۹۵-۱۳۹۴ اجرا شد. تیمارها شامل نیتروژن به صورت کود اوره در سه سطح (۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) و کود زیستی EM با دو روش استفاده (محلول پاشی و خاکی همراه با آب آبیاری) در غلظت های ۰،۱، ۲ و ۳ درصد بود. در این پژوهش عناصر نیتروژن، پتاسیم، فسفر، منیزیم، کلسیم، منگنز، منیزیم و آهن برگ و همچنین میزان عملکرد میوه اندازه گیری شد.داده های مربوط به این پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SAS تجزیه شده و مقایسه میانگین تیمارها نیز با آزمون LSD در سطح احتمال ۵ درصد صورت گرفت. شکل‎ها نیز با استفاده از نرم افزار Excel Microsoft رسم شد. یافته ها: با توجه به نتایج حاصل، کاربرد کود EM اثر معنی دار و مثبتی بر تمام صفات اندازه گیری داشت. تیمار ۲ درصد EM با ۰۴/۲ درصد بیشترین میزان و گیاهان شاهد با ۴۲/۱ درصد کم ترین میزان نیتروژن برگ را داشتند. بیشترین میزان فسفر با مقادیر ۹۹/۱، ۹۳/۱ و ۶۷/۱ میلی گرم در کیلوگرم به ترتیب با تیمارهای ۲، ۱ و ۳ درصد بدست آمد و برگ گیاهان شاهد با ۲۶/۱ میلی گرم در کیلوگرم فسفر کم ترین میزان را داشتند. میزان پتاسیم در سطح ۱ درصد ۱۸/۴۶، در سطح ۲ درصد ۹۵/۴۵ و در سطح ۳ درصد ۸۶/۴۴ میلی گرم در کیلوگرم بود که در یک گروه آماری بودند و گیاهان شاهد کمترین میزان پتاسیم را دارا بودند. همین روند افزایشی در عناصر کلسیم، آهن، روی و منگنز نیز مشاهده گردید. بیشترین عملکرد میوه در گیاهان تیمار شده با غلظت ۲ درصد و ۳ درصد EM (به ترتیب با ۲/۱۸۵ و ۷۵/۱۷۶ گرم در بوته) بدست آمد. میزان نیتروژن برگ های گیاهان تیمار شده با ۱۵۰ کیلوگرم کود اوره با میزان ۰۹/۲ درصد بیشتر از سایر غلظت ها بود. میزان عناصر پتاسیم، فسفر، روی و منگنز در برگ و عملکرد گیاهان تیمار شده با سطح ۱۰۰ کیلو گرم در هکتار بیشتر از دیگر سطوح کود اوره بود. براساس نتایج حاصل از مقایسه میانگین ها کاربرد کود اوره ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار به همراه EM تیمارهای ۲ و ۳ درصد به ترتیب با ۱۴۱ و ۱۳۹ گرم در کیلوگرم بیشترین میزان منیزیم را در برگ ها حاصل نمودند. نتیجه گیری: به طور کلی می توان نتیجه گرفت که کاربرد کود زیستی EM با هر دو روش محلول پاشی و خاکی می تواند سبب بهبود رشد گیاه، عملکرد محصول و جذب عناصر غذایی توسط ریشه و برگ توت فرنگی گردد. بهترین و مناسب ترین غلظت نیتروژن به لحاظ عملکرد میوه و میزان عناصر برگ با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار می باشد.