تاثیرتیمارهای پیش کاشت و میزان نیتروژن بر خصوصیات کیفی و کمی ذرت سیلویی هیبرید سینگل کراس ۷۰۴

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیرتیمارهای پیش کاشت و میزان نیتروژن بر خصوصیات کیفی و کمی ذرت سیلویی هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیرتیمارهای پیش کاشت و میزان نیتروژن بر خصوصیات کیفی و کمی ذرت سیلویی هیبرید سینگل کراس ۷۰۴  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیرتیمارهای پیش کاشت و میزان نیتروژن بر خصوصیات کیفی و کمی ذرت سیلویی هیبرید سینگل کراس ۷۰۴،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیرتیمارهای پیش کاشت و میزان نیتروژن بر خصوصیات کیفی و کمی ذرت سیلویی هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ :

تعداد صفحات : ۲۴

سابقه و هدف: با توجه به مضرات و آلودگی های کاربرد کودهای شیمیایی، نیاز به کاهش مصرف این نهاده ها و یافتن راهکارهای اکولوژیک جهت تامین نیاز غذایی گیاهان زراعی احساس می شود. یکی از این راه ها استفاده از گیاهان پیش کاشت مناسب می باشد. بنابراین تحقیق حاضر با هدف ارزیابی تاثیر تیمارهای پیش کاشت و مدیریت سطوح مصرف نیتروژن بر خصوصیات کیفی علوفه ذرت اجرا شد. مواد و روش ها: آزمایش در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی کرج در سال زراعی ۹۳-۱۳۹۲ اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل تیمارهای پیش کاشت در چهار سطح (پرکو، بوکو، آیش و کود دامی) و فاکتور فرعی شامل سطوح کود نیتروژن در سه سطح (۱۲۰، ۲۴۰ و ۳۶۰ کیلوگرم در هکتار از منبع اوره) بود. پرکو و بوکو گیاهانی از خانواده شب بوئیان هستند که در صورت برگشت به خاک سبب افزایش ماده آلی می شوند. بذور ذرت رقم سینگل کراس ۷۰۴ با تراکم ۱۲ بوته در مترمربع توسط دستگاه ردیف کار پنوماتیک کشت شد. در پایان فصل، صفات کیفی و کمی علوفه شامل درصد ماده خشک قابل هضم، درصد قندهای محلول در آب، درصد پروتئین خام، درصد فیبرهای غیرمحلول در شوینده اسیدی، درصد فیبرهای غیرمحلول در شوینده خنثی، درصد خاکستر کل و عملکرد علوفه تعیین شد. تجزیه داده ها با استفاده از نرم افزار SAS (Version 9.1.3) و مقایسه میانگین ها با آزمون LSD در سطح احتمال ۵ درصد انجام شد. یافته ها: نتایج تجزیه واریانس نشان داد تاثیر تیمارهای پیش کاشت بر ماده خشک قابل هضم، فیبر قابل حل در شوینده خنثی و عملکرد علوفه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود، به طوری که در تمامی صفات، پیش کاشت پرکو و بوکو برترین تیمار نسبت به تیمارهای آیش و کود دامی بودند. بیشترین عملکرد علوفه تحت تاثیر تیمار پیش کاشت پرکو (۲۳/۷۸ تن در هکتار) و کمترین عملکرد علوفه مربوط به تیمار کود دامی (۷۱/۶۳ تن در هکتار) بود. تاثیر سطوح نیتروژن بر ماده خشک قابل هضم، فیبر قابل حل در شوینده خنثی و عملکرد علوفه در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود، به طوری که با افزایش مصرف نیتروژن، میزان این صفات افزایش یافت. اثر متقابل تیمارهای پیش کاشت و سطوح نیتروژن بر قندهای محلول در آب، پروتئین خام، فیبر قابل حل در شوینده اسیدی و خاکستر کل در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود؛ به طوری که تیمار پیش کاشت پرکو و مصرف ۲۴۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار، بالاترین مقادیر صفات مذکور را ایجاد کرد. بیشترین درصد پروتئین خام تحت تاثیر تیمار پیش کاشت پرکو و میزان ۲۴۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به میزان ۰۷/۹ درصد و کمترین درصد پروتئین خام مربوط به تیمار کود دامی و مقدار ۱۲۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار به میزان ۶/۴ درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش کاربرد تلفیقی کودهای آلی با کود شیمیایی نیتروژن، باعث افزایش صفات کمی و کیفی مورد بررسی در ذرت سیلویی شده است. از این رو با کاربرد کودهای آلی، ضمن کاهش قابل توجه در مصرف کود شیمیایی نیتروژن می توان اثرات سوء زیست محیطی آنها را کاهش داد. نتایج آزمایش نشان داد پیش کاشت های پرکو و بوکو تاثیر مثبت و قابل توجهی بر پارامترهای کیفی و کمی ذرت سیلویی داشته و واکنش ذرت سیلویی به محصول پیش کاشت متفاوت می باشد. به طورکلی می توان گفت که کشت گیاهان پیش کاشت و برگشت بقایای آن ها به خاک موجب حاصلخیزی خاک و به تبع آن بهبود صفات کمی و کیفی ذرت سیلویی شده و می تواند یکی از راه های نیل به کشاورزی پایدار محسوب گردد.