افزایش بقای سلول های دوپامین ساز PC12 در برابر سمیت ۶-OHDA با افزایش بیان فاکتور DJ-1

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 افزایش بقای سلول های دوپامین ساز PC12 در برابر سمیت ۶-OHDA با افزایش بیان فاکتور DJ-1 دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد افزایش بقای سلول های دوپامین ساز PC12 در برابر سمیت ۶-OHDA با افزایش بیان فاکتور DJ-1  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی افزایش بقای سلول های دوپامین ساز PC12 در برابر سمیت ۶-OHDA با افزایش بیان فاکتور DJ-1،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن افزایش بقای سلول های دوپامین ساز PC12 در برابر سمیت ۶-OHDA با افزایش بیان فاکتور DJ-1 :

تعداد صفحات : ۱۰

هدف: هدف از این مطالعه بررسی تاثیر DJ-1 بر افزایش بقای سلول های دوپامین ساز در برابر سمیت پارکینسونی  می باشد. مواد و روش ها:  ابتدا لنتی ویروس های نوترکیب ناقل توام ژن های DJ-1 و گزارش گر Jred تولید شده و برای آلوده سازی سلول ها استفاده شدند. بدین منظور سه پلاسمید لنتی ویروسی به نام های ناقل، بسته بندی و غشا برای ترانسفکشن سلول های HEK-293T به عنوان رده سلولی مولد ویروس به کار برده شدند. محیط سلول های ترانسفکت شده ۲۴ و ۴۸ ساعت جمع آوری و تغلیظ شد تا ذخیره لنتی ویروسی به دست آید. به دنبال ترانسدوکشن سلول های دوپامین ساز PC12 با این ذخیره غلیظ ویروسی، سلول های مزبور افزایش بیان DJ-1 را آغاز کردند. پس از تیمار این سلول ها با توکسین ۶-OHDA، میزان بقای آن ها در مقایسه با شاهد اندازه گیری شد. نتایج: مراحل ترانسفکشن سلول های HEK-293T و آلودگی سلول های PC12 با ذخیره ویروسی به طور موفقیت آمیز به انجام رسید، زیرا بیان ژن گزارش گر Jred با استفاده از میکروسکوپ فلورسنس در هر دو مرحله مشاهده شد. سپس افزایش بیان DJ-1 با تکنیک RT- PCR اثبات شد. آزمایش های بعدی نشان داد که افزایش بیان DJ-1 باعث افزایش چشم گیری در بقای سلول های PC12 در برابر سمیت ناشی از ۶-OHDA می شود. درصد بقای سلول های PC12 که افزایش بیان DJ-1 داشتند، در حدود ۳۰ درصد بیشتر از درصد بقای سلول های کنترل برآورد شد و این افزایش از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: افزایش بیان ژن DJ-1 در سلول های دوپامین ساز PC12 مقاومت و بقای این سلول ها را در برابر سمیت نورونی ۶-OHDA به طور معنی دار و چشم گیری افزایش می دهد.