مقایسه تاثیر Substance P هموسیستئینه و طبیعی بر رشد سلول های PC12 در حضور سیستئین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تاثیر Substance P هموسیستئینه و طبیعی بر رشد سلول های PC12 در حضور سیستئین دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تاثیر Substance P هموسیستئینه و طبیعی بر رشد سلول های PC12 در حضور سیستئین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تاثیر Substance P هموسیستئینه و طبیعی بر رشد سلول های PC12 در حضور سیستئین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تاثیر Substance P هموسیستئینه و طبیعی بر رشد سلول های PC12 در حضور سیستئین :

تعداد صفحات : ۱۴

هدف: در این مطالعه تاثیر  Substance Pهموسیستئینه در حضور سیستئین بر میزان رشد سلول­های سرطانی PC12 بررسی و نتایج با نوع طبیعی آن مقایسه شد. مواد و روش­ها: سلول­ها در محیط کشت RPMI-Glutamax حاوی FBS، ۱۰ درصد کشت داده شدند و فعالیت متابولیکی آن­ها در حضور غلظت­های مختلف پپتید و سیستئین با استفاده از تست MTT ارزیابی شد. سپس تغییرات ریخت شناسی سلول­ها با استفاده از میکروسکوپ تمایز فازی مطالعه شد. بهمنظور بررسی تاثیر حفاظتی پپتید هموسیستئینه در برابر H2O2، سلول­ها بهمدت ۳ ساعت در حضور  H2O2 با غلظت ۱۵۰ میکروگرم بر میلیلیتر تیمار شد و میزان تولید نیتریک اکسید آنها بهروش رنگ سنجی گریس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان می­دهد که هر دو نوع Substance p، در همه غلظت­های انتخابی موجب افزایش رشد سلول­ها و کاهش میزان NO در برابر سمیت  H2O2شده است. بهویژه در غلظت ۶ تا ۱۰ مولار میزان رشد در حضور پپتید هموسیستئینه و طبیعی بهترتیب  ۶۵/۷۸ درصد و ۵۵/۳۸ درصد افزایش داشته است که نشان میدهد نوع هموسیستئینه ۱/۴۰ درصد بیشتر از نوع طبیعی منجر به افزایش رشد شده است و میزان NO بهترتیب ۳۶  درصد و ۱۴ درصد کاهش داشته است. بنابراین Substance P هموسیستئینه توانسته ۲۲ درصد بیشتر از نوع طبیعی سلول­های سرطانی  PC12 را در برابر سمیت پراکسید هیدروژن محافظت کند. نتیجهگیری:SP-H  در شرایط پاتولوژیک می­تواند از طریق کاهش تولید نیتریک اکسید باعث افزایش رشد سلول­های سرطانی شده و روند پیشرفت بیماری را تسریع بخشد.