تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- تحریک گیرنده های عمقی عصبی-عضلانی PNF) بر عملکرد عضلانی و حرکتی و درجه ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- تحریک گیرنده های عمقی عصبی-عضلانی PNF) بر عملکرد عضلانی و حرکتی و درجه ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- تحریک گیرنده های عمقی عصبی-عضلانی PNF) بر عملکرد عضلانی و حرکتی و درجه ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- تحریک گیرنده های عمقی عصبی-عضلانی PNF) بر عملکرد عضلانی و حرکتی و درجه ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی- تحریک گیرنده های عمقی عصبی-عضلانی PNF) بر عملکرد عضلانی و حرکتی و درجه ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس :

تعداد صفحات : ۲۱

هدف از این پژوهش، تعیین تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی (مقاومتی و تسهیل عصبی عضلانی گیرنده های عمقی) بر عملکرد عضلانی و حرکتی و نیز درجه ناتوانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز بود. بدین منظور ،۳۷ زن و مرد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت هدفمند و تصادفی به دو گروه تمرین (تعداد ۱۹ نفر با میانگین سنی ۵۱/۶±۵۳/۳۴ سال، وزن ۴/۱۳±۰۲/۶۷ کیلوگرم و درجه ناتوانی ۲۱/۱±۵۵/۲) و گروه کنترل (تعداد ۱۸ نفر با میانگین سنی ۹۳/۴±۷۸/۳۶سال، وزن ۱۳/۱۰±۹۲/۶۶ کیلوگرم و درجه ناتوانی ۹۷/۰±۸۸/۲) تقسیم شدند. گروه تمرین بهمدت هشت هفته در یک برنامه تمرین ترکیبی (تمرین قدرتی و تمرین تسهیل عصبی عضلانی گیرنده های عمقی) شرکت کرد .همچنین ،پیش و پس از پروتکل تمرینی، عملکرد عضلانی و حرکتی و نیز درجه ناتوانی بیماران ارزیابی گردید .به منظور تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج نشان میدهد هشت هفته تمرین ترکیبی موجب افزایش معنادار قدرت پایین تنه( ۰۰۱.۰=P)، قدرت بالاتنه( ۰۰۱.۰=P)، تعادل پویا( ۰۰۱.۰=P)، انعطاف پذیری( ۰۰۱.۰=P)، استقامت راهرفتن (۰۰۱.۰=P) و سرعت راه رفتن( ۰۰۱.۰=P) گردیده است؛ اما هیچ تفاوت معناداری در فاکتور درجه ناتوانی( ۳۲.۰=P) مشاهده نمیشود؛ بنابراین، یک دوره تمرین ترکیبی (مقاومتی تسهیل عصبی عضلانی گیرنده های عمقی) باعث افزایش قدرت، تعادل، انعطاف پذیری، مسافت و سرعت راهرفتن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بدون تغییر درجه ناتوانی آنها میگردد؛ لذا، پیشنهاد میشود این نوع تمرینات به عنوان بخشی از مداخله درمانی در برنامه توانبخشی و بهبود این بیماران مورد توجه قرار گیرد.