میانگین گردش جوی منجر به یخبندان های فراگیر در ایران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 میانگین گردش جوی منجر به یخبندان های فراگیر در ایران دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد میانگین گردش جوی منجر به یخبندان های فراگیر در ایران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی میانگین گردش جوی منجر به یخبندان های فراگیر در ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن میانگین گردش جوی منجر به یخبندان های فراگیر در ایران :

تعداد صفحات : ۲۴

هدف از این مطالعه، تحلیل الگوهای همدید منجر به یخبندان های فراگیر ایران است. برای رسیدن به این هدف، دمای حداقل روزانه ۶۶۳ ایستگاه هواشناسی همدید و اقلیم شناسی کشور برای یک بازهی زمانی ۴۳ ساله از سال ۱۹۶۲ تا ۲۰۰۴ از سازمان هواشناسی ایران اخذ شد. سپس براساس یک معیار مکانی، یخبندان ها به سه گروه: یخبندان های جزیی (کمتر از ۲۵ درصد از مساحت ایران)، یخبندان های نیمه فراگیر (بین ۲۵ درصد تا ۶۵ درصد) و یخبندان های فراگیر ( بیش از ۶۵ درصد از مساحت ایران) تقسیم بندی شدند. سپس میانگین الگوهای گردشی برای سال ها، فصل ها و ماه هایی که دارای حداکثر و حداقل فراوانی روزهای همراه با یخبندان های فراگیر بودند، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دوره های همراه با حداکثر فراوانی روزهای همراه با یخبندان های فراگیر، تقویت و گسترش نصف النهاری کمفشار جنب قطبی باعث جابه جایی زبانه ی غربی پرفشار سیبری به سمت عرض های جغرافیایی پایین تر میشود. این جابه جایی باعث استقرار یک پرفشار موضعی بر روی دریای مدیترانه میشود که گردش واچرخندی این پرفشار علاوه بر ریزش هوای سرد بر روی نیمه ی غربی ایران، باعث عقب راندن زبانه ی نصف النهاری کمفشار موسمی سودان به سمت عرض های جغرافیایی پایین تر میشود که نتیجه ی آن چیزی جزء کاهش رطوبت و دما بر روی نیمه ی غربی ایران نیست. اما در دوره های با حداقل فراوانی روزهای همراه با یخبندان های فراگیر شرایطی بر عکس دوره های حداکثری مشاهده میشود؛ بدین ترتیب که با تضعیف کم فشار جنب قطبی، پرفشار سیبری میل بیشتری به گسترش نصف النهاری در جهت شمالی کانون مرکزی خود پیدا میکند و از گستردگی زبانه ی غربی این سامانه ی پرفشار کاسته میشود. در نتیجه یک کم فشار موضعی بر روی دریای مدیترانه مستقر میشود.