چشم انداز تغییرات اقلیم به روش ریزمقیاس نمایی آماری چندمکانی (مطالعه موردی گیلان)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 چشم انداز تغییرات اقلیم به روش ریزمقیاس نمایی آماری چندمکانی (مطالعه موردی گیلان) دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد چشم انداز تغییرات اقلیم به روش ریزمقیاس نمایی آماری چندمکانی (مطالعه موردی گیلان)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی چشم انداز تغییرات اقلیم به روش ریزمقیاس نمایی آماری چندمکانی (مطالعه موردی گیلان)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن چشم انداز تغییرات اقلیم به روش ریزمقیاس نمایی آماری چندمکانی (مطالعه موردی گیلان) :

تعداد صفحات : ۱۸

به منظور تبدیل خروجی های بزرگ مقیاس مدل های جهانی به ریزمقیاس، تحت تاثیر متغیرهای محلی مانند دما، به تکنیک های ریزمقیاس نمایی قابل اعتماد نیاز است. روش های کلاسیک ریزمقیاس نمایی آماری با در نظر گرفتن وابستگی زمانی، مدل را اجرا نموده و به شبیه سازی طرح اقلیم آینده می پردازند. در این تحقیق با کمک مدل می پردازند. در این تحقیقبا کمک مدل به ریزمقیاس نمایی چندمکانی پارامترهای دما و بارش با داده های بروز شد ه ی CGCM 3.1 با سناریوی A2 برای دو ایستگاه رشت و بندرانزلی به طور همزمان با در نظرگرفتن همبستگی های چند مکان پرداخته و سپس برای سه دوره ی سی ساله آینده ، اقلیم شبیه سازی شد. هدف از استفاده این روش، نشان دادن اهمیت مدل های چندمکانی و ایجاد زمینه ی مناسب برا ی محاسبه ی عدم قطعی تشبیه سازی های اقلیم آینده است. به منظور انتخاب متغیرهای غالب برای مدل سازی چند مکانی از روش رگرسیون گام به گام استفاده شد؛ به طوری که متغیرهای ارتفاع ژیوپتانسیل سطح ۸۵۰ هکتوپاسکال، رطوبت ویژه سطح ۸۵۰ هکتوپاسکال،رطوبت ویژه سطح ۱۰۰۰ هکتوپاسکال و دمای سطح در ارتفاع ۲ متری مهم ترین متغیرها برای مدل های دما و بارش هستند. نتایج به طور میانگین افزایش دما و کاهش بارندگی را بر ای سال های آتینشان می دهد. در ناحیه مورد مطالعه، میزان کاهش در میانگین بارش مقدار ۰/۱۵ تا ۰/۳ میلی متر در روز و کاهش شاخ ص اقلیمی درصد روزهای مرطوب ۶ تا ۷/۲۵ درصد نسبت به دوره ی مبنا ۱۹۹۰-۱۹۶۱برآورد شده است؛ از طرفی افزایش شاخص میانگین دمای حداکثر، میانگین و حداقل به ترتیب ۳/۱۷، ۲/۵، ۲/۱ درجه سانتی گراد نسبت به دوره مبنا دیده شده است.