بررسی برخی ویژگی های بیوکنترلی باکتری های آنتاگونیست جداشده از ریزوسفر خیار علیه Sclerotinia sclerotiorum و Pythium aphanidermatum

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی برخی ویژگی های بیوکنترلی باکتری های آنتاگونیست جداشده از ریزوسفر خیار علیه Sclerotinia sclerotiorum و Pythium aphanidermatum دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی برخی ویژگی های بیوکنترلی باکتری های آنتاگونیست جداشده از ریزوسفر خیار علیه Sclerotinia sclerotiorum و Pythium aphanidermatum  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی برخی ویژگی های بیوکنترلی باکتری های آنتاگونیست جداشده از ریزوسفر خیار علیه Sclerotinia sclerotiorum و Pythium aphanidermatum،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی برخی ویژگی های بیوکنترلی باکتری های آنتاگونیست جداشده از ریزوسفر خیار علیه Sclerotinia sclerotiorum و Pythium aphanidermatum :

تعداد صفحات : ۲۱

در سال های اخیر بحث امکان کنترل بیولوژیک بیمارگرهای خاک زاد موردتوجه جدی محققان قرار گرفته است که از آن جمله می توان به کاربرد باکتری های آنتاگونیست به ویژه باکتری های گروه سودومونادهای فلورسنت در کنترل بیماری های خاکزی گیاهان اشاره کرد. بیمارگرهای Sclerotinia sclerotiorum ، Pythium aphanidermatum از عامل های بیماری زای مهم گیاهان مختلف ازجمله خیار هستند. در این پژوهش ۸۱ جدایه از ریزوسفر خیار جداسازی، خالص سازی و بر مبنای ویژگی های ریخت شناختی )مورفولوژیکی(، فیزیولوژیکی و بیوشیمیاییشناسایی شدند. بررسی تاثیر آنتاگونیستی جدایه ها به روش کشت متقابل نشان داد که جدایه های ۱۹C ، ۲۱B ، ۲۴A ، ۳۳B ، ۳۳C ، ۳۸A ، ۴۲D و ۴۳C اثر بازدارندگی موثری علیه این بیمارگرها داشتند و ترکیب های فرار این جدایه ها به طور معنی داری از رشد پرگنه این بیمارگرها نسبت بهشاهد بازدارندگی کردند. در آزمون گلخانه ای نیز جدایه های ۱۹C و ۲۴A میزان شاخص بیماری ناشی از Pythium aphanidermatum را بیش از ۷۰ درصد و میزان شاخص بیماری ناشی از Sclerotinia sclerotiorum را بیش از ۶۰ درصد در مقایسه با شاهد کاهش دادند. تولیدسورفکتین، آنزیم پروتیاز و سیانید هیدروژن به عنوان سازوکارهای بازدارندگی در جدایه های برتر بررسی شدند. جدایههای، ۱۹C ، ۲۴A ، ۳۳B ، ۳۳C ، ۳۸A ، ۴۲D و ۴۳C قادر به تولید آنزیم پروتیاز، جدایه ۱۹C قادر به تولید سورفکتین و جدایه های ۳۳B ، ۳۳C ، ۳۸A ، ۴۲D و ۴۳C قادربه تولید سیانید هیدروژن بودند. نتایج به دست آمده از توالی یابی ناحیه ژنی ۱۶S-rDNA جدایه های موثر در کنترل بیمارگرها نشان داد که این جدایه ها با درجه اعتبارسنجی زیاد ) ۱۰۰ درصد( در کنار جدایه های متعلق به جنس های Pseudomonas ، Stenotrophomonas و Flavobacterium قرار گرفتند.