اثر تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد گیاه (PGPR) و سطوح مختلف کودهای نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیک جو (Hordeum vulgare L.)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد گیاه (PGPR) و سطوح مختلف کودهای نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیک جو (Hordeum vulgare L.) دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد گیاه (PGPR) و سطوح مختلف کودهای نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیک جو (Hordeum vulgare L.)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد گیاه (PGPR) و سطوح مختلف کودهای نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیک جو (Hordeum vulgare L.)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تلقیح بذر با باکتری های افزاینده رشد گیاه (PGPR) و سطوح مختلف کودهای نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی شاخص های فیزیولوژیک جو (Hordeum vulgare L.) :

تعداد صفحات : ۱۶

به منظور بررسی تاثیر باکتریهای افزاینده رشد گیاه بر روند رشد و عملکرد جو در سطوح مختلف کودهای نیتروژن و فسفر، آزمایشی دو ساله بهصورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال های زراعی ۸۹ -۱۳۸۸ و ۹۰-۱۳۸۹ انجام شد. کرتهای اصلی شامل دو عامل نیتروژن در سه سطح (صفر، ۴۰ و۸۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره) و کود فسفر (صفر، ۳۰ و ۶۰ کیلوگرم فسفر در هکتار بهصورت P2O5) و کرتهای فرعی به تلقیح بذور با باکتریهای افزاینده رشد گیاه در ۴ سطح (بدون تلقیح، تلقیح با ازتوباکتر کروکوکوم استرین ۵، آزوسپیریلوم لیپوفرم استرینOF و مخلوط دو باکتری) اختصاص داده شدند. نتایج نشان داد که با افزایش کاربرد نیتروژن، فسفر و نیز پیش تیمار بذر با باکتری های افزاینده رشد گیاه کلیه ی شاخص های رشد نظیر ماده خشک کل، سرعت رشد محصول، شاخص سطح برگ و سرعت رشد نسبی جو افزایش یافتند. همچنین پیش تیمار توام بذر با باکتری های مورد مطالعه در تمامی مراحل نمونه برداری شاخص های رشد در مقایسه با شاهد بیشتر بود. حداکثر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و وزن خشک برگ به ترتیب برابر با ۳۲۰۰ کیلوگرم در هکتار، /۱۰۰۰۰ کیلوگرم در هکتار و ۴۳۸ گرم بر متر مربع در بالاترین مقادیر کودهای نیتروژن و فسفر و پیش تیمار توام بذر با ازتوباکتر و آزوسپیریلوم مشاهده شد و کم ترین آن ها در عدم کاربرد فاکتورهای آزمایشی (سطح شاهد) به دست آمد.