برهمکنش اثرات شوری و سالیسیلیک اسید بر جوانه زنی، رشد و برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک ژنوتیپ های نخود (Cicer arietinum L.)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 برهمکنش اثرات شوری و سالیسیلیک اسید بر جوانه زنی، رشد و برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک ژنوتیپ های نخود (Cicer arietinum L.) دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد برهمکنش اثرات شوری و سالیسیلیک اسید بر جوانه زنی، رشد و برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک ژنوتیپ های نخود (Cicer arietinum L.)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی برهمکنش اثرات شوری و سالیسیلیک اسید بر جوانه زنی، رشد و برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک ژنوتیپ های نخود (Cicer arietinum L.)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن برهمکنش اثرات شوری و سالیسیلیک اسید بر جوانه زنی، رشد و برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک ژنوتیپ های نخود (Cicer arietinum L.) :

تعداد صفحات : ۲۲

تحقیقات نشانداده است که سالیسیلیکاسید میتواند تحمل گیاهان به تنشهای محیطی از جمله شوری را بهبودبخشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر سالیسیلیکاسید بر صفات مربوط به جوانهزنی، رشد و برخی از خصوصیات فیزیولوژیکی دو ژنوتیپ نخود (MCC414 و MCC789 (در مواجهه با تنش شوری در مراحل گیاهچهای و گلدهی انجام۱۲dsmو سه غلظت صفر، ۵/۰ و یک ۱ -شد. این آزمایش در مرحله جوانهزنی در پنجسطح شوری شامل صفر، ۳ ،۵ ،۱۰ و ۸dsm و تیمار ۱ -میلیمولار سالیسیلیکاسید و در مرحله گیاهچهای و گلدهی شامل سهسطح شوری صفر، ۴ و سالیسیلیکاسید با غلظتهای صفر و ۵/۰ میلیمولار بهصورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی با سهتکرار انجام شد. نتایج بهدستآمده نشانداد که در هر دو ژنوتیپ با افزایش سطح تنش شوری، سرعت جوانهزنی کاهش یافت. کاربرد۱۲dsm بهترتیب، سرعت و درصد ۱ -سالیسیلیکاسید (۵/۰میلیمولار) در ژنوتیپ MCC789 در سطح تنش شوری ۳ و ۱۰dsm استفاده از سالیسیلیکاسید (یک و ۵/۰میلیمولار) ۱ -جوانهزنی را بهبود بخشید. همچنین در سطح تنش شوری ۱۲dsm سالیسیلیکاسید (یک ۱ -سرعت جوانهزنی را در ژنوتیپ MCC414 افزایش داد. در این ژنوتیپ در شوریمیلیمولار) سبب افزایش طول ریشهچه و ساقهچه شد و در ژنوتیپ MCC789 ،استفاده از سالیسیلیکاسید ۳dsm ،طول ساقهچه را افزایش داد. در مرحله گیاهچهای کاهش وزن خشک ۱) -۵/۰میلیمولار) در سطح تنش شوری۴dsm ،کاربرد خارجی سالیسیلیکاسید در ۱ -ریشه و ساقه در سطوح مختلف تنش شوری مشاهده شد. در سطح شوری ژنوتیپ MCC789 و MCC414 بهترتیب وزن خشک ساقه و مجموع طول ریشهها را افزایش داد. در مرحله گلدهی، درهر دو ژنوتیپ تنش شوری موجب کاهش شاخص کلروفیل، شاخص پایداری غشاء، میزان تعرق و کارایی فتوسیستمII و ۸dsm ،شاخص کلروفیل را در ژنوتیپ MCC789 و در ۱ -افزایش مقاومت روزنهای شد. سالیسیلیکاسید در تنش شوری ۸dsm ،۱ -ژنوتیپ MCC414 شاخص پایداری غشاء را افزایش داد. در هر دو ژنوتیپ سالیسیلیکاسید در تنش شوریسبب کاهش مقاومت روزنهای و افزایش کارایی فتوسیستمII شد. این نتایج میتواند گویای اثر تعدیلکننده سالیسیلیکاسید بر جوانهزنی و فرآیندهای فیزیولوژیک گیاه نخود تحت تنش شوری باشد. با توجه به نتایج، احتمالا ژنوتیپ MCC789 نسبت به ژنوتیپ MCC414 از حساسیت بیشتری به تنش شوری برخوردار است.