اثر چارچوب های فلزی-آلی MIL 53 عامل دارشده با آمین برعملکرد غشای پلی ( ۴- متیل- ۱- پنتین) در جداسازی مخلوط گازهای CH4 وCO2

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر چارچوب های فلزی-آلی MIL 53 عامل دارشده با آمین برعملکرد غشای پلی ( ۴- متیل- ۱- پنتین) در جداسازی مخلوط گازهای CH4 وCO2 دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر چارچوب های فلزی-آلی MIL 53 عامل دارشده با آمین برعملکرد غشای پلی ( ۴- متیل- ۱- پنتین) در جداسازی مخلوط گازهای CH4 وCO2  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر چارچوب های فلزی-آلی MIL 53 عامل دارشده با آمین برعملکرد غشای پلی ( ۴- متیل- ۱- پنتین) در جداسازی مخلوط گازهای CH4 وCO2،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر چارچوب های فلزی-آلی MIL 53 عامل دارشده با آمین برعملکرد غشای پلی ( ۴- متیل- ۱- پنتین) در جداسازی مخلوط گازهای CH4 وCO2 :

تعداد صفحات : ۲۲

در این پژوهش، اثر چارچوب های فلزی-آلی MOF( NH2-MIL 53 ) بر خواص گازتراوایی غشای پلیمری پلی( ۴-متیل- ۱-پنتین)، PMP ، بررسی شده است. از روش های مختلفی نظیر ،FTIR ،DSC ،SEM و آزمون جذب گاز به همراه آزمون جداسازی CO2/CH4 به حالت گاز خالص و مخلوط گازی برای بررسی آثار گروه عاملی NH2 – بر خواص غشاهای شبکه ترکیبی بهره گرفته شد. نتایج حاصل از DSC نشان دهنده افزایش دمای انتقال شیشه ای ( Tg ) غشاها به ازای ازدیاد درصد وزنی ذرات بوده است. همچنین، تصاویر SEM نمایانگر پخش مناسب و تقریبا یکنواخت ذرات در ماتریس NH2پلیمری بوده که عاری از تجمع قابل توجه ذرات است. آزمون جذب گاز از ذرات -MIL 53 نشان داد، این ذرات، جذب کاملا گزینشی نسبت به CO2 داشته اند که ناشی از برهم کنش بین CO2 وذرات افزودنی بوده است. افزون بر این، وجود ذرات NH2-MIL 53 منجر به افزایش تراوایی گازها (به ویژه CO2 ) و گزینش پذیری CO2/CH4 شد. با افزودن ۳۰%wt از ذرات NH2-MIL 53 به غشای شبکه ترکیبی، تراوایی CO2 و گزینش پذیری CO2/CH4 در مخلوط گازی به ترتیب از ۸۳/۳۵ Barrerبه ۲۱۰/۲۱ Barrer و از ۶۱ / ۷ به ۸۸ / ۱۹ افزایش یافت. افزایش دما در آزمون تراوایی گازها از۳۰°C به ۶۰°C باعث افزایش تراوایی هر دو گاز CO2 و CH4 در مخلوط گازی شد، در حالی که گزینش پذیری CO2/CH4 کاهش یافت. افزون بر این، نتایج حاصل از عملکرد گروه های آمینی نشان داد، این گروه ها به بازیابی نیاز نداشته و عملکرد آنها در طول ۱۲۰ h آزمون تراوایی افت نکرده است. مقایسه بین داده های تراوایی با مدل های مرسوم تراوایی نشان داد، مدل برگمن نسبت به مدل های ماکسول و لویس از تقریب بهتری در داده های تراوایی CO2 برخوردار بوده است.