خواص مکانیکی و زیست تخریب پذیری آمیخته های پلی پروپیلن – نشاسته تقویت شده با نانوخاک رس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 خواص مکانیکی و زیست تخریب پذیری آمیخته های پلی پروپیلن – نشاسته تقویت شده با نانوخاک رس دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد خواص مکانیکی و زیست تخریب پذیری آمیخته های پلی پروپیلن – نشاسته تقویت شده با نانوخاک رس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی خواص مکانیکی و زیست تخریب پذیری آمیخته های پلی پروپیلن – نشاسته تقویت شده با نانوخاک رس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن خواص مکانیکی و زیست تخریب پذیری آمیخته های پلی پروپیلن – نشاسته تقویت شده با نانوخاک رس :

تعداد صفحات : ۱۳

نانوکامپوزیت های پلی پروپیلن – نشاسته سازگارشده با PP-g-MA یا EVA با مقادیر ۰، ۳ و ۵ درصد وزنی از خاک رس اصلاح شده کلویزیت ۳۰B به روش اختلاط مذاب تهیه و خواص مکانیکی،شکل شناسی و تخریب پذیری نمونه ها بررسی شد. نتایج آزمون کشش نشان داد، با دارا بودن ۵درصد وزنی از نانوخاک رس مقادیر استحکام کششی، مدول کشسانی و ازدیاد طول تا پارگی به ترتیب ۱۰/۲ MPa ،۱۵/۵ MPa و % ۲/ ۴ برای آمیزه های سازگارشده با PP-g-MA و به ترتیب ۷/۰ MPa ،۱۰/۰ MPa و % ۴/ ۱۹ برای آمیزه های سازگارشده با EVA است. همچنین، وجود ۵ درصد وزنی نانوخاک رس باعث افزایش % ۱/ ۹ استحکام کششی و % ۷۰ مدول کشسانی و کاهش ۴۹% ازدیاد طول تا پارگی آمیزه های سازگارشده با PP-g-MA و نیز افزایش % ۸/ ۴۰ استحکام کششی، % ۳/ ۲۷ مدول کشسانی و % ۸ ازدیاد طول تا پارگی آمیزه های سازگارشده با EVA شد.دلیل این بهبود خواص، می تواند پراکنش مناسب و تشکیل شبکه فیزیکی از لایه های سیلیکاتی در زمینه پلیمر باشد. الگوهای پراش SAXS و تصاویر TEM تشکیل ساختار ورق های را تایید کرد.تصاویر میکروسکوپی SEM شکل شناسی قطره ای را نشان داد که دال بر ناسازگاری این دو پلیمر است. تخریب اکسایشی نمونه ها در معرض پرتو فرابنفش با طیف سنجی FTIR بررسی شد. درصدافت وزن نمونه های MA-5 ،EVA-3 و EVA-5 پس از ۱۲۰ روز قرارگرفتن در محیط لجن فعال به ترتیب ۷/ ۲۰ ، ۴/ ۲۸ و % ۹/ ۳۷ به دست آمد. این نتایج نشان می دهد، زیست تخریب پذیری آمیزه های سازگار شده با EVA به مراتب بیشتر است و افزایش خاک رس باعث بهبود زیست تخریب پذیری آمیزه ها می شود.