تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی بر بعضی از شاخص های استقامت قلبی عروقی و ترکیب بدنی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر کاشان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی بر بعضی از شاخص های استقامت قلبی عروقی و ترکیب بدنی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر کاشان دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی بر بعضی از شاخص های استقامت قلبی عروقی و ترکیب بدنی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر کاشان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی بر بعضی از شاخص های استقامت قلبی عروقی و ترکیب بدنی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر کاشان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی بر بعضی از شاخص های استقامت قلبی عروقی و ترکیب بدنی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر کاشان :

تعداد صفحات : ۱۴

زمینه و هدف: تحقیقات متعدد حاکی از رابطه نزدیک بین سامتی با شاخص های استقامت قلبی عروقی وترکیب بدنی می باشد و انجام تمرینات ورزشی می تواند در بهبود یا اصاح این شاخص ها نقش موثری داشتهباشد. از این رو، هدف اصلی پژوهش بررسی تأثیر ۸ هفته تمرین هوازی بر برخی از شاخص های فیزیولوژیک استقامت قلبی عروقی و ترکیب بدنی در دانش آموزان ۱۵ تا ۱۸ سال مقطع متوسطه شهر کاشان در سال تحصیلی ۹۱ – ۱۳۹۰ بود. روش تحقیق: این مطالعه به روش نیمه تجربی بود. از بین ۱۲۰ نفر از دانش آموزان دبیرستان های پسرانه شهر کاشان که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، ۳۰ نفر به طور تصادفی انتخاب شده و به دو گروه مساوی شامل گروه تجربی )میانگین سن ۳۰ / ۱± ۴۶ / ۱۷ سال، وزن ۹۱ / ۹± ۷۳ / ۵۶ کیلوگرم، قد ۹۲ / ۴± ۷۳ / ۱۶۸سانتی متر و شاخص توده بدنی ۴۲ / ۳± ۸۸ / ۱۹ کیلوگرم/مترمربع( و کنترل )میانگین سن ۱۸ / ۱± ۵۳ / ۱۷ سال، وزن ۶۰/۰۶±۱۱/۹۶ کیلوگرم ، قد ۸۴ / ۷± ۶۶ / ۱۶۹ سانتی متر شاخص توده بدنی ۵۱ / ۳± ۷۹ / ۲۰ کیلوگرم/ مترمربع( تقسیمشدند. با استفاده از آزمون های میدانی، شاخص های حداکثر اکسیژن مصرفی، ضربان قلب پایانی و ترکیب بدنی آزمودنی ها اندازه گیری گردید. برنامه تمرینی، شامل ۸ هفته تمرین هوازی، هر هفته ۳ جلسه با شدت ۶۰ تا۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه بود. طی دوره تمرین، آزمودنی های گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی منظمینداشتند. برای طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، برای ارزیابی اثربخشی تمرینات از تحلیل کوواریانس و جهت اثبات فرض همگنی واریانس ها از آزمون لون استفاده شد. یافته ها: بهبودی معنی داری درشاخص حداکثراکسیژن مصرفی ) ۰۰۱ / p =0 ( و ضربان قلب پایانی ) ۰۰۱ / p =0 ( گروه تجربی مشاهده گردید، اما در ضخامت چربی زیر پوستی ) ۸۶ / p=0 ( و درصد چربی بدن ) ۱۶ / p=0 ( دو گروه تفاوت معنی داری بدست نیامد.نتیجه گیری: ۸ هفته تمرین هوازی با شدت ۶۰ تا ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه موجب بهبود شاخص های استقامت قلبی – عروقی دانش آموزان دبیرستانی شد؛ اما به دلیل برخورداری وضعیت ترکیب بدنی طبیعی، تغییر قابل ملاحظه ای در میزان چربی بدنی آن ها مشاهده نگردید. تحقیق بیشتر روی افراد دارای اضافه وزن یا چاق، تأثیر این نوع تمرین را بهتر نمایان خواهد ساخت