تأثیر بتائین بر میزان کارایی سالینومایسین در جوجه های گوشتی مبتلا به عفونت کوکسیدیایی تجربی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تأثیر بتائین بر میزان کارایی سالینومایسین در جوجه های گوشتی مبتلا به عفونت کوکسیدیایی تجربی دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تأثیر بتائین بر میزان کارایی سالینومایسین در جوجه های گوشتی مبتلا به عفونت کوکسیدیایی تجربی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تأثیر بتائین بر میزان کارایی سالینومایسین در جوجه های گوشتی مبتلا به عفونت کوکسیدیایی تجربی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تأثیر بتائین بر میزان کارایی سالینومایسین در جوجه های گوشتی مبتلا به عفونت کوکسیدیایی تجربی :

تعداد صفحات : ۹

هدف: بررسی اثر استفاده از بتایین بر میزان کارایی داروی ضد کوکشیدی سالینومایسین در جوجه های گوشتی در آلودگی تجربیه به کوکسیدیوز ماکیان. طرح ازمایشی: طرح آماری کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل ۲×۲. حیوانات: ۴۸۰ قطعه جوجه گوشتی یکروزه جنس نر از سویه تجاری Ross308. روش جوجه های مورد ازمایش بطور تصادفی به چهار تیمار تقسیم شدند و با جیره های غذایی حاوی دو سطح سالینومایسین (صفر و ۶۶ppm) و دو سطح بتائین (صفر و ۰/۱۵ درصد) تغذیه شده، در سن ۱۵ روزگی از راه دهانی با سوسپانسیون حاوی کشت مخلوط ااسیست های ایمریایی آلده شدند. از یک هفته پس از ایجاد آلودگی تجربیه و به مدت پنج روز، نمونه های مدفوع جمع آوری و تعداد ااسیست های دفع شده در هر گرم مدفوع شمارش گردید. غلظت بتاکاروتنوئیدهای موجود در پلاسما با اخذ نمونه های خون قبل و بعد از ایجاد آلودگی کوکسیدیایی تجربی تعیینگردید. شاخص های تولید نیز در سنین ۱۴، ۲۸، ۴۲ و ۴۹ روزگی محاسبه شدند. تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از روش General Linear Model و ازمون تکمیلی Duncan. نتایج: نتایج بدست آمده نشان دادند که افزودن ۶۶ppm سالینومایسین به جیره غذایی تأثیر معنی داری بر بهبود عملکرد تولید و افزایش غلظت کاروتنوئیدهای پلاسما داشته (P>۰/۰۵) و موجب کاهش تعداد ااسیست ها در هر گرم مدفوع گردید. اضافه نمودن ۰/۱۵ درصد بتائین بتنهایی تأثیر معنی داری بر عملکرد تولید، تعداد ااسیست های دفع شده در مدفوع و غلظت کاروتنوئیدهای پلاسما نداشت (P>۰/۰۵). افزودن بتائین به جیره غذایی حاوی سالینومایسین سبب افزایش معنی دار وزن بدن، شاخص بازدهی، و غلظت کاروتنودئیدهای پلاسما گردیده، ضریب تبدیل غذایی و تعداد ااسیست ها در هر گرم مدفوع را کاهش داد (P>۰/۰۵). نتیجه گیری: نتایج حاصل از اینبررسی تجربی نشان داد که استفاده از بتائین همراه با سالینومایسین می تواند تا حدی در افزایش کارایی این داروی ضد کوکسیدی یونوفوره در پیشگیری از کوکسیدیوز در جوجه های گوشتی مؤثر باشد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (۱۳۸۴)، دوره ۶۰، شماره ۴، ۳۱۱-۳۰۵.