پدیدۀ تورم جوانی در ایران و آثار جمعیت شناسی مرتبط با آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پدیدۀ تورم جوانی در ایران و آثار جمعیت شناسی مرتبط با آن دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پدیدۀ تورم جوانی در ایران و آثار جمعیت شناسی مرتبط با آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پدیدۀ تورم جوانی در ایران و آثار جمعیت شناسی مرتبط با آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پدیدۀ تورم جوانی در ایران و آثار جمعیت شناسی مرتبط با آن :

تعداد صفحات : ۲۸

درسالهای اخیر برنامه ریزان و سیاستگذاران، توجه زیادی به نیازهای ویژه نوجوانان و جوانان وتقاضای روزافزون جمعیت جوان برای دستیابی به اطلاعات و خدمات داشته اند. از جمله دلایل چنین توجهی افزایش قابل ملاحظ جمعیت جوان و نوجوان می باشد. با توجه به اینکه رشد سریع جمعیت جوان فشار سنگینی را به توسع خدمات آموزشی، بهداشتی و برنامه ای هدف دار اشتغال و ایجاد فرصتهای شغلی وارد می نماید. لازم است در این زمینه مطالعات جمعیت شناختی با دقت بیشتری صورت پذیرد تا نتایج آن در اختیار برنامه ریزان و سیاستگذاران قرار گیرد. در حال حاضر در بسیاری از کشورهای جنوب شرقی و جنوبی و مرکزی آسیا و تقریباً در اکثر کشورهای شرقی، دور انبساط جمعیت جوان با سرعت به حدنهایی خود رسیده است علاوه بر تعداد مطلق جمعیت جوان ، نسبت جمعیت جوان به کل جمعیت نیز توجهات خاص سیاسی را می طلبد. آمار و ارقام نشان می دهد که در طی ۴۵ سال اخیر، نسبت جمعیت جوان ایران (سنین ۱۵-۲۴ سال) در مقایسه با کل جمعیت، درحال افزایش بوده است بدین ترتیب که این نسبت از ۴۲/۱۵ درصد در سال ۱۳۳۵ به ۵۵/۲۰ درصد در سال ۱۳۷۵ و به ۱/۲۴ درصد درسال ۱۳۸۰ رسیده است. پیش بینی می شود که این مقدار در سال ۱۳۸۵، به حد نهایی خود برسد (۱۷/۲۵درصد) گرچه سیاستگذاران نگران چنین مسئله ای می باشند. لیکن دور انبساط کوتاه خواهد بود. بدین ترتیب که تورم جوانی در ایران از اوایل ده ۱۳۷۰ آغاز شده و در اواسط ده ۱۳۸۰ به حدنهایی خود خواهد رسید و پس از آن نسبت جمعیت جوان به سرعت رو به کاهش خواهد گذاشت و در سال ۱۴۰۰ هجری شمسی مقدار آن به ۰۳/۱۵ درصد خواهد رسید. بدیهی است که از این زمان به بعد سیاستگذاران لازم است به گونهه ای برنامه ریزی نمایند تا نسبت جمعیت جوان از این مقدار کمتر نشود، زیرا در غیر این صورت جمعیت کشور با رکود جوانی روبرو خواهد شد.