مقاله مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش ‌و تعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‌نگر بر خوکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش ‌و تعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‌نگر بر خوکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش ‌و تعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‌نگر بر خوکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش ‌و تعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‌نگر بر خوکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش ‌و تعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‌نگر بر خوکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن :

زمینه: تحقیقات متعددی در زمینه تأثیر درمان مبتنی بر پذیرش و درمان شناختی رفتاری انجام شده است. اما پژوهشی که به مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‏نگر بر خودکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن مغفول مانده است. هدف: مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش‏وتعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‏نگر بر خودکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن بود. روش: پژوهش از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری به مدت ۳ ماه همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به درد مزمن مراجعه‏کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم شهر تهران در تابستان ۹۸ بود که تعداد ۴۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه گماشته شدند. ابزار پژوهش عبارت‌اند از: پرسشنامه خودکارآمدی درد نیکولاس (۲۰۰۷) مداخله درمان پذیرش‏وتعهد (هیز و همکاران، ۲۰۱۳) و درمان شناختی – رفتاری مثبت‏نگر (بن‏نینک، ۲۰۱۴). داده‏ها با استفاده از شاخص‏های آمار توصیفی و روش اندازه‏گیری مکرر تجزیه و تحلیل شد. یافته ‏ها: بین درمان مبتنی بر پذیرش‏وتعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‏نگر با گروه گواه در خودکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن تفاوت معناداری وجود داشت (۰/۰۰۱ >P). اما بین درمان مبتنی بر پذیرش‏وتعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‏نگر در خودکارآمدی درد بیماران مبتلا به درد مزمن تفاوت معناداری وجود نداشت (۰/۰۵ P). نتیجه‏ گیری: درمان مبتنی بر پذیرش‏وتعهد و درمان شناختی – رفتاری مثبت‏نگر روش‏های مؤثری برای افزایش خودکارآمدی درد در بیماران مبت به درد مزمن می‏باشند.