مقاله نحوه توارث مقاومت به بیماری زنگ قهوه‌ای در گندم نان با روش تجزیه میانگین نسل‌ها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله نحوه توارث مقاومت به بیماری زنگ قهوه‌ای در گندم نان با روش تجزیه میانگین نسل‌ها دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله نحوه توارث مقاومت به بیماری زنگ قهوه‌ای در گندم نان با روش تجزیه میانگین نسل‌ها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نحوه توارث مقاومت به بیماری زنگ قهوه‌ای در گندم نان با روش تجزیه میانگین نسل‌ها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله نحوه توارث مقاومت به بیماری زنگ قهوه‌ای در گندم نان با روش تجزیه میانگین نسل‌ها :

زنگ قهوه‎ای گندم توسط قارچ Puccinia recondita f. sp. tritici ایجاد می‌شود و یکی از مهم‌ترین بیماری‌های گندم در بیشتر مناطق جهان می‎باشد. نتاج F1، F2، BC1 و BC2 حاصل از تلاقی رقم بولانی×ATRI525 و بولانی×ATRI527 همراه با والدین، در سه تکرار در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی جهت بررسی مقاومت به بیماری زنگ قهوه‌ای کشت شدند. صفات درصد آلودگی، تیپ آلودگی، ضریب آلودگی و سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری اندازه‌گیری و مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه ژنتیکی با روش میانگین و واریانس نسل‌ها نشان داد که علاوه بر اثرات افزایشی، اثرات اپیستازی نیز نقش مهمی در کنترل صفات داشت. اما واریانس غالبیت نسبت به واریانس افزایشی نقش مهم تری را در کنترل صفات داشتند و تفاوت معنی‌داری در سطح احتمال یک درصد (p بین نسل‌ها از نظر کلیه صفات مورد بررسی مشاهده شد. نتایج تجزیه میانگین نسل‌ها اثر غالبیت ژن‌ها را مهم‌ترین عامل ژنتیکی در کنترل بیشتر صفات مورد بررسی نشان داد. هم چنین اپیستازی افزایشی×افزایشی، اهمیت بیشتری نسبت به اپیستازی غالبیت×غالبیت داشت. متوسط وراثت پذیری عمومی برای صفات درصد آلودگی، تیپ آلودگی، ضریب آلودگی و سطح زیر منحنی پیشرفت بیماری به ترتیب ۸۸/۰، ۹۲/۰، ۸۲/۰ و ۸۶/۰ برای جمعیت اول و ۷۵/۰، ۶۸/۰، ۶۲/۰ و ۵۹/۰ برای جمعیت دوم متغییر بود. وراثت پذیری خصوصی برای صفات فوق به ترتیب ۴۲/۰، ۳۴/۰، ۵۲/۰ و ۱۷/۰ برای جمعیت اول و ۴۵/۰، ۳۹/۰، ۴۶/۰ و ۱۹/۰ برای جمعیت دوم متغییر بود. متوسط غالبیت ژنی برای هر چهار صفت کوچک‌تر از یک بود که نشان دهنده نقش اثرات غالبیت در کنترل صفات بود. قدر مطلق انحراف از غالبیت برای هر چهار صفت بزرگ‌تر از یک بود.