مقاله اثربخشی «تحریک جریان مستقیم فرا ‌جمجمه‌ای» بر درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، اضطراب و افسردگی زنان دارای سندرم روده تحریک پذیر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثربخشی «تحریک جریان مستقیم فرا ‌جمجمه‌ای» بر درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، اضطراب و افسردگی زنان دارای سندرم روده تحریک پذیر دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثربخشی «تحریک جریان مستقیم فرا ‌جمجمه‌ای» بر درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، اضطراب و افسردگی زنان دارای سندرم روده تحریک پذیر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثربخشی «تحریک جریان مستقیم فرا ‌جمجمه‌ای» بر درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، اضطراب و افسردگی زنان دارای سندرم روده تحریک پذیر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثربخشی «تحریک جریان مستقیم فرا ‌جمجمه‌ای» بر درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، اضطراب و افسردگی زنان دارای سندرم روده تحریک پذیر :

مقدمه: برخی ازبیماران دارای سندرم روده تحریک پذیر از مشکلات اضطراب و افسردگی رنج می برند و این حالات به افزایش درد آنان و کاهش کیفیت زندگی شان منجر می شود. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی ‘تحریک جریان مستقیم فرا‌جمجمه‌ای’، بر درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، اضطراب و افسردگی بیماران دارای سندرم روده تحریک پذیر بود.
روش کار: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون دارای گروه کنترل در زنان دارای سندرم روده تحریک پذیر شهرستان دزفول، در سال ۱۳۹۸ انجام شد. ۲۴ نفر با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به ۲ گروه تجربی و کنترل تقسیم گردیدند. ابزارهای اندازه گیری شامل ‘پرسشنامه فرم کوتاه درد مک گیل’ ‘(Short-Form Mc Gill Pain Questionnaire)، پرسشنامه ‘کیفیت زندگی در روده تحریک پذیر’ Irritable Bowel Syndrome-Quality of Life-34))، ‘مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی’ Hospital Aمقاله اثربخشی «تحریک جریان مستقیم فرا ‌جمجمه‌ای» بر درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، اضطراب و افسردگی زنان دارای سندرم روده تحریک پذیرiety and Desperation Scale’ بود. روایی محتوا و پاپایی به روش ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. برای گروه تجربی طی ۱۰ جلسه انفرادی از ‘تحریک جریان مستقیم فرا‌جمجمه‌ای’ استفاده شد. داده ها در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۴ تحلیل شدند.
یافته ها: پس از مداخله، بین گروه تجربی وگروه کنترل از لحاظ درد (۲۹/۱۹=F, 001/0 =P)، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (۹۳/۳۹=F, 001/0=P)، اضطراب ( ۸۹/۴۶ =F, 001/0=P)، افسردگی (۶۲/۳۶=F, 001/0=P) تفاوت معنی دار وجود داشت.
نتیجه گیری: ‘تحریک جریان مستقیم فرا‌جمجمه‌ای’ قادر است میزان درد، اضطراب و افسردگی بیماران دارای سندرم روده تحریک پذیر را کاهش دهد و به افزایش کیفیت زندگی آنان کمک نماید. بنابراین، پیشنهاد می گردد متخصصان داخلی و گوارش جهت درمان بیماران مذکور، طی همکاری باروانشناسان سلامت، از مداخله مبتنی بر ‘تحریک جریان مستقیم فراجمجمه‌ای’ استفاده نمایند.