پاورپوینت خط و زبان اوستایی

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت خط و زبان اوستایی دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت خط و زبان اوستایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت خط و زبان اوستایی :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : powerpoint (..ppt) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید : ۱۴ اسلاید

قسمتی از متن powerpoint (..ppt) :

بنام خدا
خط و زبان اوستایی
زبان اوستایی زبان یکی از نواحی شرقی ایران بوده است اما به درستی معلوم نیست کدام ناحیه. تنها اثری که از زبان اوستایی در دست است اوستا ـ کتاب دینی زرتشتیان ـ است .
زبان اوستایی در اواخر زمان هخامنشی متروک مانده بود و در عصر ساسانی حتی موبدان نیز از فهم مطالب کتاب مقدس آنسان که باید عاجز بودند چنان­که گزارس پهلوی که در عصر ساسانی نوشته­اند دارای لغزش­هایی است
این زبان را به لحاظ مطالعات زبانشناسی باید دو گویش دانست: گویشی که در گاهان به کار رفته و قدیم­تر می­نماید و دوم: گویشی که در بخش­های دیگر اوستا به کار رفته و جدیدتر است. گویش نخست را گاهانی و گویش دوم را گویش جدید می­نامند.
گاهان سخن خود زرتشت است و تاریخ آن به تاریخ زندگی زرتشت می­رسد. متاخرترین تاریخی که برای زمان زندگی زرتشت فرض شده است سد ششم پ. م است (ابوالقاسمی، ۱۳۸۵: ۵). بخش­های دیگر اوستا از سد ششم پیش از میلاد تا سد سوم میلادی تألیف شده­اند.
زبانهای هندواروپایی
زبانهای هندوایرانی
زبانهای اروپایی: یونانی، ایتالی، اسلاو، ژرمنی، آلبانیایی
زبانهای هندی، هیتی، تخاری
ایرانی مشترک
(زبانهای ایرانی)
ایرانی باستان
شرقی: اوستایی
سکایی
غربی
جنوبی: پارسی باستان (هخامنشی)
شمالی: مادی
ایرانی میانه
غربی
جنوبی: پارسی میانه یا پارسیک
شمالی: پارتی یا پهلویگ
جنوبی: سغدی، خوارزمی، ختتنی
شمالی: سکایی
شرقی
شرقی
الفبایی که اوستا بدان نوشته شده است دین دبیره نامیده می­شود. این الفبا ظاهرا در اواخر دوران ساسانی (حدود سد ششم میلادی) برای نگاشتن اوستا ساخته شده است. این الفبا از راست به چپ نوشته می­شود و هر واژه با یک نقطه از واژ دیگر جدا می­شود.
زبانی که اوستا و گاتها بدان سروده شده ، زبان اوستایی نام دارد. این زبان ، یکی از شاخه‌های زبان « ایرانی باستان» است و ویژگی مهم آن صرفی بودن است . صرفی بودن یک زبان به این معنی است که یک واژه در جمله‌های گوناگون، بسته به نقش خود، به گونه‌ای متفاوت به کار می‌رود .
الفبای اوستایی از کامل‌ترین ، دقیق‌ترین و رساترین الفباهای جهان است. شمار این حروف را ۴۸ تا ۵۶ خوانده‌اند که به دو گروه کلی « حروف صدادار » و«حروف بی‌صدا» بخش می‌شوند.
حروف صدادار، حروفی هستند که هنگام بیان کردن، در راه ایجاد آنها مانعی مانند لب و دندان وجود ندارد. حروف بی‌صدا، حروفی هستند که با موانعی مانند لب و دندان روبرو می شوند.