پاورپوینت محمد بن طاهر مقدسی
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت محمد بن طاهر مقدسی دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت محمد بن طاهر مقدسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت محمد بن طاهر مقدسی :
ابنقیسرانی ابوالفضل پاورپوینت محمد بن طاهر مقدسی
اِبْنِ قَیسَرانی، ابوالفضل محمد بن طاهر بن علی بن احمد مقدسی (۴۴۸-۵۰۷ق/ ۱۰۵۶-۱۱۱۳م)، محدث و نویسنده متصوف است.
فهرست مندرجات
۱ – شهرت به لحاظ نسبت
۲ – سفر به ایران
۳ – مشایخ حدیث
۴ – شخصیت علمی
۵ – شاگردان
۶ – گرایش به تصوف
۷ – قائل به حلیت سماع
۸ – آثار
۸.۱ – چاپی
۸.۲ – خطی
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع
شهرت به لحاظ نسبت
شهرت او به ابن قیسرانی به لحاظ نسبت اوست به قیساریه، شهرکی در شام، بر ساحل بحر روم است.
[۱] عبدالکریم سمعانی، الانساب، ج۱۰، ص۵۳۷، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۹ق/ ۱۹۷۹م.
برخی از مؤلفان به شهرت او نسبت «شیبانی» را نیز افزودهاند.
[۲] احمد ابن دمیاطی، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۳۱، به کوشش قیصر ابوفرح، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۱ق/ ۱۹۷۱م.
[۳] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
وی در قدس زاده شد و از خردسالی در زادگاهش به استماع حدیث پرداخت. در ۴۶۷ق/ ۱۰۷۵م به بغداد رفت و پس از چندی به بیتالمقدس بازگشت
[۴] عبدالرحمان ابن جوزی، المنتظم، ج۹، ص۱۷۷- ۱۷۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۹ق.
[۵] ابن خلکان، وفیات، ج۴، ص۲۸۷.
[۶] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۴، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
و سپس به شهرهای مختلف شام، مصر، حجاز، عراق و ایران سفر کرد.
[۷] محمد ذهبی، سیراعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۶۲، به کوشش شعیب ارنؤوط و دیگران، بیروت، ۱۴۰۵ق/ ۱۹۸۴م.
[۸] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
نیز میدانیم که در ۴۷۱ق در دمشق بوده است.
[۹] یوسف ابن جوزی، مرآه الزمان، ج۸، ص۵۰، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۰ق/ ۱۹۵۱م.
سفر به ایران
قراینی چند حاکی از آن است که آمدن وی به ایران در بین سالهای ۴۷۱-۴۸۱ بوده است؛ چنانکه از یک سخن خواجه عبدالله انصاری (د ۴۸۱ق/ ۱۰۸۸م) که در آن به ابن قیسرانی اشاره دارد، جوان بودن او در این هنگام تأیید میشود.
[۱۰] محمد ذهبی، سیراعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۶۶، به کوشش شعیب ارنؤوط و دیگران، بیروت، ۱۴۰۵ق/ ۱۹۸۴م.
به هر صورت وی در ۴۸۱ق در ری بوده و در همین سال در آن شهر فرزندش، ابوزرعه طاهر، زاده شده است. گویا ابن قیسرانی مدتی در ری مانده، زیرا فرزندش را در همانجا برای تحصیل به استاد سپرده است.
[۱۱] ابن خلکان، وفیات، ج۴، ص۲۸۸.
سپس وی به همدان رفته و در آنجا اقامت گزیده است.
[۱۲] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۵، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
او در اوان ۶۰ سالگی پس از بازگشت از سفر حج در بغداد درگذشت.
[۱۳] عبدالرحمان ابن جوزی، المنتظم، ج۹، ص۱۷۸-۱۷۹، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۹ق.
[۱۴] ابن خلکان، وفیات، ج۴، ص۲۸۷.
مشایخ حدیث
ابن قیسرانی که به قول سیوطی
[۱۵] سیوطی، طبقات الحفاظ، ج۱، ص۴۵۲، بیروت، ۱۴۰۳ق/ ۱۹۸۳م.
به بیشتر از ۴۰ شهر در جهان اسلام سفر کرده، بسیاری از محدثان را دیده و از آنان حدیث شنیده است. در زادگاهش از ابوالفتح نصر بن ابراهیم نابلسی و ابوعثمان ابن وَرقاء، در بغداد از ابومحمد صریفینی و دیگران، در مصر از ابواسحاق حبّال، در دمشق از ابوالقاسم ابن ابی العلاء فقیه و در حلب از حسن بن مکی شیزری استماع کرده است.
[۱۶] یوسف ابن جوزی، مرآه الزمان، ج۸، ص۵۰، حیدرآباد دکن، ۱۳۷۰ق/ ۱۹۵۱م.
[۱۷] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
[۱۸] احمد ابن دمیاطی، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۳۱-۳۲، به کوشش قیصر ابوفرح، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۱ق/ ۱۹۷۱م.
[۱۹] خلیل صفدی، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۱۶۶-۱۶۷، به کوشش هلموت ریتر، بیروت، ۱۳۸۱ق/ ۱۹۶۱م.
[۲۰] احمد ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ج۵، ص۲۰۸-۲۰۹، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۱ق.
شخصیت علمی
گرچه شخصیت علمی ابن قیسرانی کم و بیش مورد ستایش مؤلفان قرار گرفته،
[۲۱] عبدالرحمان ابن جوزی، المنتظم، ج۹، ص۱۷۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۹ق.
[۲۲] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۳- ۱۲۴۵، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
اما گاه به لحاظ گرایش به اذواق و مواجید صوفیانه و گاه به لحاظ میزان ضبط در نقل حدیث مورد انتقاد قرار گرفته و نیز به وی نسبت «لحن» داده شده است.
[۲۳] عبدالرحمان ابن جوزی، المنتظم، ج۹، ص۱۷۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۹ق.
[۲۴] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۴، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
[۲۵] محمد ذهبی، میزان الاعتدال، ج۳، ص۵۸۷، به کوشش علی محمد بجاوی، قاهره، ۱۹۶۳م.
ابن عساکر
[۲۶] علی ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۱۵، ص۴۸۱، عمان، دارالبشیر.
نیز او را کثیر الوهم دانسته و ابن حجر هیتمی
[۲۷] احمد ابن حجر هیتمی، کف الرعاع، ج۱، ص۷۰، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، ۱۴۰۶ق.
به نقل از ابن ناصر سَلاّمی آورده است که وی ثقه نیست.
[۲۸] محمد ابن شاکر کتبی، عیون التواریخ، ج۱۲، ص۲۶، به کوشش فیصل سامر و عبدالمنعم داوود، بغداد، ۱۳۹۷ق/ ۱۹۷۷م.
شاگردان
از شاگردان وی میتوان محمد بن عمر بن احمد اصفهانی، ابوالفضل محمد بن هبه الله بروجردی، محمد ابن اسماعیل طرطوسی، عبدالوهاب انماطی، ابوجعفر بن ابوعلی همدانی، ابونصر احمد بن عمر غازی و ابوطاهر احمد بن محمد سلفی را نام برد.
[۲۹] یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۵۹۶.
[۳۰] ابن خلکان، وفیات، ج۴، ص۲۸۶.
[۳۱] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۳، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
[۳۲] محمد ذهبی، سیراعلام النبلاء، ج۱۹، ص۳۶۲، به کوشش شعیب ارنؤوط و دیگران، بیروت، ۱۴۰۵ق/ ۱۹۸۴م.
[۳۳] عمر ابن ملقن، طبقات الاولیاء، ج۱، ص۳۱۶، به کوشش نورالدین شریبه، بیروت، ۱۴۰۶ق.
گرایش به تصوف
چنانکه پیشتر اشاره شد، شدیدترین انتقاداتی که بر وی وارد شده، به جهت گرایش اوست به تصوف، به طوری که بعضی او را از صوفیان ملامتی دانستهاند.
[۳۴] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۳، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
[۳۵] محمد ذهبی، میزان الاعتدال، ج۳، ص۵۸۷، به کوشش علی محمد بجاوی، قاهره، ۱۹۶۳م.
آنچه مسلم مینماید، این است که اگر ابن قیسرانی پیش از ورودش به ایران با تصوف آشنا نبوده باشد، بیتردید در شهرهای خراسان با افکار صوفیانه الفت گرفته است، به خصوص که در هرات با خواجه عبدالله انصاری آشنا بوده و از او بهره گرفته است.
[۳۶] احمد ابن دمیاطی، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۳۲، به کوشش قیصر ابوفرح، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۱ق/ ۱۹۷۱م.
[۳۷] عبدالرحمان ابن رجب، الذیل علی طبقات الحنابله، ج۱، ص۸۴، به کوشش هانری لائوست و سامی دهان، دمشق، ۱۳۷۰ق/ ۱۹۵۱م.
به هر حال آنچه از نوشتههای خود وی بر میآید، این است که او در مقام یک محدث، نه تنها با تصوف پسندهای صوفیانه برخوردی صمیمانه داشته است، بلکه از روی آگاهی و بصیرت معارف صوفیه را پذیرفته و به آن دل داده و در شناسانیدن آداب و عادات ایشان اهتمام کرده است. در واقع همان گونه که گفتهاند با تألیف صَفْوه التصوف اهل طریقت را یاری کرده و آراءِ آنان را با نصوص سنت تطبیق و توفیق داده است.
[۳۸] عبدالرحمان ابن جوزی، المنتظم، ج۹، ص۱۷۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۹ق.
[۳۹] عمر ابن ملقن، طبقات الاولیاء، ج۱، ص۳۱۶، به کوشش نورالدین شریبه، بیروت، ۱۴۰۶ق.
از نظر مذهب فقهی، ذهبی او را از اهل ظاهر شمرده است.
[۴۰] محمد ذهبی، تذکره الحفاظ، ج۴، ص۱۲۴۴، حیدرآباد دکن، ۱۳۳۳-۱۳۳۴ق.
مضامین آثار او به ویژه السماع میتواند مؤید این مدعا باشد، در حالی که ادعای یاقوت
[۴۱] یاقوت حموی، معجم الادباء، ج۱۴، ص۹۷.
که ابن قیسرانی حنبلی بوده، جای تأمل دارد.
قائل به حلیت سماع
به هر صورت او در کتاب السماع به حلیت سماع قائل شده و به استناد احادیث و اخبار و اقوال صحابه و تابعین به اثبات آن پرداخته است. حتی ابن ناصر سلاّمی مدعی شده که وی نظر بر امردان و خوبرویان را تجویز کرده و در این زمینه کتابی به نام جواز النظر الی المُرْد تألیف کرده است.
[۴۲] عبدالرحمان ابن جوزی، المنتظم، ج۹، ص۱۷۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۹ق.
تنها ابن ناصر – که از مخالفان او بوده – اثر مزبور را به وی نسبت داده است و هیچیک از مؤلفان – که آثار او را نام بردهاند – از این اثر یاد نکردهاند. گفتنی است که ابن قیسرانی در تطبیق آداب خانقاهی با سنن نبوی جانب حزم و احتیاط را رعایت نکرده و حتی به پارهای از قیاسات نااستوار در این خصوص پرداخته است؛ چنانکه جامه دریدن صوفیان را به هنگام سماع، با حدیثی حاکی از پاره شدن پرده حجله در نتیجه کشیدن آن توسط رسول اکرم (صلی الله علیه و اله وسلم)، قیاس کرده است. اینگونه قیاسها و استنباطها بوده که موجب خردهگیری بر او شده است.
[۴۳] عبدالرحمان ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ج۱، ص۲۶۱، قاهره، اداره الطباعه المنیریه.
[۴۴] عبدالرحمان ابن جوزی، المنتظم، ج۹، ص۱۷۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۹ق.
[۴۵] ابن کثیر، البدایه، ج۱۲، ص۱۷۷.
عدهای نیز به وی نسبت کذب داده و او را اباحی و بد عقیده خوانده و گرفتار وساوس شیطان پنداشتهاند و مدعی شدهاند که با دو کتاب صفوه التصوف و السماع خود فضیحت کرده است.
[۴۶] عبدالرحمان ابن جوزی، المنتظم، ج۹، ص۱۷۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۵۹ق.
[۴۷] خلیل صفدی، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۱۶۷، به کوشش هلموت ریتر، بیروت، ۱۳۸۱ق/ ۱۹۶۱م.
[۴۸] احمد ابن حجر هیتمی، کف الرعاع، ج۱، ص۶۵، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، ۱۴۰۶ق.
[۴۹] احمد ابن حجر هیتمی، کف الرعاع، ج۱، ص۶۷، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، ۱۴۰۶ق.
[۵۰] احمد ابن حجر هیتمی، کف الرعاع، ج۱، ص۷۰، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، ۱۴۰۶ق.
آثار
چاپی
۱. الانساب المتفقه فی الخط المتماثله فی الثقْط و الضبط. بر این کتاب ابوموسی محمد بن عمر اصفهانی ذیلی نوشته و کاستیهای آن را برطرف کرده که به الزیادات معروف است و ذیل ابوموسی اصفهانی را ابن نقطه دنبال کرده است.
[۵۱] ابن خلکان، وفیات، ج۴، ص۳۹۳.
[۵۲] حاجی خلیفه، کشف، ج۱، ص۱۸۰.
کتاب مذکور به انضمام ذیل اصفهانی به کوشش پ. دیونگ در لیدن (۱۸۶۵م) به چاپ رسیده است؛
۲. تذکره الموضوعات، که در مصر (۱۳۲۳ق/ ۱۹۰۵م) چاپ شده است؛
۳. الجمع بین کتابَی ابی نصر الکلاباذی و ابی بکر ابن منجویه فی رجال البخاری و مسلم، اثری است که از تلفیق و تهذیب و ترتیب دو کتاب همگون، یکی از احمد بن محمد کلاباذی و دیگری از ابن منجویه حاصل آمده است. این کتاب در حیدرآباد دکن (۱۳۲۳ق) در دو جلد به چاپ رسیده است؛
۴. کتاب السماع، در جواز سماع غنا و آلات موسیقی و رد آنان که سماع را تحریم کردهاند. بر این اثر، ابن جوزی در تلبیس ابلیس
[۵۳] عبدالرحمان ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ج۱، ص۲۳۷-۲۴۳، قاهره، اداره الطباعه المنیریه.
[۵۴] عبدالرحمان ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ج۱، ص۲۶۱، قاهره، اداره الطباعه المنیریه.
خرده گرفته و ابن حجر هیتمی در تألیف کف الرعاع بیشتر به نقد و پاسخ به این کتاب ابن قیسرانی نظر داشته است.
[۵۵] احمد ابن حجر هیتمی، کف الرعاع، ج۱، ص۶۵، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، ۱۴۰۶ق.
[۵۶] احمد ابن حجر هیتمی، کف الرعاع، ج۱، ص۶۹، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، ۱۴۰۶ق.
[۵۷] احمد ابن حجر هیتمی، کف الرعاع، ج۱، ص۱۲۶، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، ۱۴۰۶ق.
[۵۸] احمد ابن حجر هیتمی، کف الرعاع، ج۱، ص۱۲۹، به کوشش محمد عبدالقادر عطا، بیروت، ۱۴۰۶ق.
رساله مزبور به کوشش ابوالوفاءِ مراغی در قاهره (۱۳۹۰ق) چاپ شده است؛
۵. شروط الائمه السته، که همراه با شروط الائمه الخمسه، تألیف ابوبکر حازمی به کوشش محمد زاهد کوثری در قاهره (۱۳۵۷ق/ ۱۹۳۹م) به چاپ رسیده است؛
۶. صفوه التصوف، که در زمینه آداب خانقاهی و اقوال مشایخ تصوف بوده و از دیرباز انکار و انتقاد اهل حدیث را به دنبال داشته است.
[۵۹] عبدالرحمان ابن جوزی، تلبیس ابلیس، ج۱، ص۱۶۵، قاهره، اداره الطباعه المنیریه.
این کتاب در ۱۳۷۰ق/ ۱۹۵۰م در قاهره منتشر شده است.
خطی
۱. اطراف الغرائب و الافراد. در این اثر وی کتاب
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.