توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت محمد بن خالد برقی دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت محمد بن خالد برقی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت محمد بن خالد برقی :

پاورپوینت محمد بن خالد برقی

بَرْقی، ابوعبدالله محمدبن خالدبن عبدالرحمان، از راویان و مؤلفان امامی مذهب قرن دوم و اوایل قرن سوم است.

فهرست مندرجات

۱ – برقی راوی احادیث شیعی
۲ – کنیه برقی
۳ – تاریخچه هجرت خاندان برقی به قم
۴ – محل سکونت خانواده برقی در قم
۵ – نقل های مختلف در مورد برقرود
۵.۱ – قمی
۵.۲ – یعقوبی
۵.۳ – نجاشی
۶ – محل تولد برقی
۷ – شهرت علمی فرزند برقی
۸ – برخی از شخصیت‌های علمی خاندان برقی
۸.۱ – حسن بن خالد
۸.۲ – علی بن محمد بندار
۸.۳ – علی بن علاءبن فضل
۸.۴ – منصوربن خالد البرقی
۹ – پیوند ولاء با برقی
۱۰ – کیفیت و زمان سکونت خاندان برقی در قم
۱۱ – مسافرت و تحصیلات برقی
۱۲ – برقی از اصحاب ائمه اطهار
۱۳ – نقل احادیث از امامان توسط برقی
۱۴ – شواهدی بر زمان فوت برقی
۱۵ – استفاده برقی از احادیث مشاهیر حدیث
۱۶ – اخذ روات از احادیث برقی
۱۷ – تخصص‌های برقی
۱۸ – تالیفات برقی
۱۹ – البلدان تالیف فرزند برقی
۲۰ – عدم در دسترس بودن تالیفات برقی
۲۱ – وثاقت برقی
۲۲ – فهرست منابع
۲۳ – پانویس
۲۴ – منابع

برقی راوی احادیث شیعی

نامش در کتب اربعه حدیثی شیعه، در سلسله رواتِ بیش از پانصد حدیث، آمده است.

کنیه برقی

ابن ندیم

[۱] ابن ندیم، کتاب الفهرست، ص۲۷۶، چاپ رضا تجدد، تهران ( تاریخ مقدمه ۱۳۹۳/۱۹۷۳ ).

کنیه ابوالحسن را نیز برای او ذکر کرده است.

تاریخچه هجرت خاندان برقی به قم

بعد از اینکه محمدبن علی، جدّ اعلای برقی از مردم کوفه، به دلیل شرکت در قیام زیدبن علی بن الحسین به دستور یوسف بن عمر ثقفی حاکم کوفه، دستگیر و کشته شد، عبدالرحمان برقی همراه فرزند خردسالش از کوفه گریخت و روانه قم شد.

[۲] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ص۷۶، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

[۳] یاقوت حموی، معجم الادباء، ج۴، ص۱۳۲، بیروت.

محل سکونت خانواده برقی در قم

وی در رُستاق برقْرود (محل اقامت برخی از طوایف عرب) سکونت گزید.این رستاق در کنار رستاق جاپلق و تَیمره (که بعداً به کَمَره تغییر نام داده) و در نزدیکی قم قرار داشته است.

نقل های مختلف در مورد برقرود

قمی

قمی

[۴] حسن بن محمد قمی، کتاب تاریخ قم، ترجمه حسن بن علی قمی، ص۵۶ ـ۸۶، چاپ جلال الدین طهرانی، تهران ۱۳۶۱ ش .

نام رستاق‌های قم را، به نقل از احمدبن ابی عبداللّه برقی و دیگران، ثبت کرده ولی برق رود در شمار آن‌ها نیامده است.

یعقوبی

یعقوبی

[۵] احمدبن اسحاق یعقوبی، کتاب البلدان، ص۲۷۳، چاپ دخویه، لیدن ۱۹۶۷.

برق رود و جاپلق را در همسایگی کرجِ ابودُلف می‌داند. گفته می‌شود که برق رود در ۱۸۹ به دستور هارون الرشید از مضافات قم شد.

نجاشی

نجاشی

[۶] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ص۳۳۵، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

نام آن را بَرقه رود (در برخی نسخه‌ها برقرود)، قریه‌ای در حومه قم، نوشته که خالی از مسامحه نیست.

محل تولد برقی

محمدبن خالد در برق رود زاده شد و شهرت او به برقی از همین روست.

شهرت علمی فرزند برقی

ظاهراً وی نخستین شخصیت نام‌بردار علمی این خاندان است، ولی فرزندش احمد بیش از پدر شهرت دارد. گاهی برای تشخیص این دو از یکدیگر، پدر را «کبیر» و پسر را «صغیر» خوانده اند.

برخی از شخصیت‌های علمی خاندان برقی

برخی دیگر از شخصیت‌های علمی این خاندان:

حسن بن خالد

حسن بن خالد، برادر محمد که ثقه بود و چند کتاب تألیف کرد.

[۷] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ص۶۱، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

[۸] محمدبن حسن طوسی، الفهرست، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، ص۴۹، ش۱۵۸، نجف ۱۳۵۶/۱۹۳۷، چاپ افست قم ۱۳۵۱ش.

[۹] محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج۳، ص۱۵۵، تهران ۱۳۷۹ـ ۱۳۹۱.

علی بن محمد بندار

علی بن محمد بندار، نوه دختری احمد برقی، که محدثی ثقه و از مشایخ کلینی در کافی بوده است؛ علی بن احمدبن عبدالله بن احمدبن محمدبن خالد از مشایخ صدوق.

[۱۰] ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۲۵۲، به نقل از مشیخه فقیه، بیروت ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳.

علی بن علاءبن فضل

نجاشی

[۱۱] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ص۳۳۵، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

نوه برادر برقی، علی بن علاءبن فضل را نیز که فقیه بوده، نام برده است.

منصوربن خالد البرقی

در نسخه چاپی رجال شیخ طوسی

[۱۲] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ص۳۶۰، نجف ۱۳۸۰/ ۱۹۶۱.

شخصی به نام «منصوربن خالد البرقی» در شمار اصحاب امام کاظم علیه‌السلام بدون ذکر هیچ مشخصه دیگر، معرّفی شده است که از نظر زمانی می‌توان او را برادر محمدبن خالدبرقی دانست؛ ولی تستری

[۱۳] محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج۹، ص۱۲۸، تهران ۱۳۷۹ـ ۱۳۹۱.

منکر وجود این نام در رجال طوسی شده است.

قُهپایی نیز، که اسامی مذکور در کتب پنجگانه رجالی را گرد آورده، این نام را ذکر نکرده است. در نسخه‌های معتبر خطی موجود نیز این اسم دیده نمی‌شود. به نظر می‌رسد که این نام در اصل «محمدبن خالد البرقی» بوده و در برخی نسخه‌ها تحریف شده است.

پیوند ولاء با برقی

محمدبن خالد برقی، بنا برگفته نجاشی

[۱۴] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ص۳۳۵، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

، با ابوموسی اشعری و به گفته ابن غضائری با جریر (یا حریز) بن عبدالله پیوند ولاء داشته است.

تستری

[۱۵] محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج۸، ص۱۶۴، تهران ۱۳۷۹ـ ۱۳۹۱.

قول نجاشی را درست‌تر می‌داند و احتمال می‌دهد که «محمدبن خالد الاشعریِ» مذکور در رجال نجاشی

[۱۶] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ص۳۴۳، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

مؤلّف کتاب نوادر، همین برقی باشد که شهرت اشعری را به دلیل ولاء به دست آورده است.

به نوشته نجاشی

[۱۷] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنّفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ص۳۴۳، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

، نوادر را احمد پسر همین برقی روایت کرده است.

او در برشماری آثار محمدبن خالد برقی کتابی به این نام به او نسبت نمی‌دهد، اما طوسی

[۱۸] محمدبن حسن طوسی، الفهرست، ص۱۴۸، ش۶۲۸، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف ۱۳۵۶/۱۹۳۷، چاپ افست قم ۱۳۵۱ش.

فقط کتابی با این نام را از آنِ برقی می‌داند که راوی آن نیز احمد پسر اوست.

بعلاوه طوسی کسی به نام محمدبن خالد اشعری را نام نبرده است. براین اساس، به نظر می‌رسد که احتمال شوشتری درست باشد. نجاشی درباره ابوموسی اشعری هیچ توضیحی نمی‌دهد. حال اگر ابوموسی اشعری همان تابعی معروف و حاکم بصره در دوران خلافت عثمان باشد، باید پیوند ولاء را پدران برقی برقرار کرده باشند، نه خود او.

البته به نظر خوئی

[۱۹] ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۶۷، بیروت ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳.

ابوموسی اشعری مذکور در اینجا غیر از آن شخص معروف است.

به گمان قوی، در پی انتقال اشعریان از کوفه به قم جد برقی قم را برای سکونت خود برگزیده و این شهر به پایگاهی برای پیروان تشیع تبدیل شده است؛ بخصوص که در چند حدیث، که برقی نیز برخی از آنها را با واسطه از امامان شیعه روایت کرده، از آینده درخشان قم و امنیت و رشد علمی آن، همزمان با کم رونق شدن علم در کوفه، سخن گفته شده است.

کیفیت و زمان سکونت خاندان برقی در قم

از کیفیّت و زمان سکونت خاندان برقی در قم اطلاعی در دست نیست، اما قراین نشان می‌دهد که برقی کبیر و نسل پس از او در قم می‌زیسته‌اند.

مسافرت و تحصیلات برقی

از مسافرت‌های برقی و تحصیلات وی در حدیث نیز گزارشی ثبت نشده است.

برقی از اصحاب ائمه اطهار

شیخ طوسی

[۲۰] شیخ طوسی، ۱۳۸۱، ص۳۸۶، ۴۰۴.

، برقی را در شمار اصحاب امام رضا علیه‌السلام (متوفی ۲۰۳) و امام جواد علیه‌السلام (متوفی ۲۲۰) نام برده و در هردوجا تصریح کرده که وی از اصحاب امام کاظم علیه‌السلام نیز بوده است. این قول، احتمال وقوع تحریف پیشین (منصوربن خالد به محمدبن خالد) را تقویت می‌کند.

نقل احادیث از امامان توسط برقی

با این همه وی جز دو روایت که از امام جواد علیه‌السلام نقل کرده، به رغم کثرت روایات، از دو امام دیگر شخصاً روایت نکرده است.

[۲۱] محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج۸، ص۱۶۵، تهران ۱۳۷۹ـ ۱۳۹۱.

[۲۲] ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۶۷، بیروت ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳.

یک روایت نیز به نقل از او به امام صادق علیه‌السلام نسبت می‌دهند،

[۲۳] محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص۱۸۳، چاپ علی اکبر غفاری، بیروت ۱۴۰۱.

[۲۴] ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۵۸، بیروت ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳.

که در آن یا واسطه‌ای حذف شده یا اشتباه دیگری در نقل رخ داده است.

شواهدی بر زمان فوت برقی

با توجه به اینکه طوسی او را از اصحاب امام هادی علیه‌السلام ذکر نکرده، ظاهراً برقی روزگار آن حضرت را درک نکرده یا در سال‌های آغاز امامت ایشان (سال ۲۲۰) در گذشته بوده است.

استفاده برقی از احادیث مشاهیر حدیث

وی از مشاهیر حدیث، از جمله ا بن ابی عمیر، یونس بن عبدالرحمان، فضاله بن ایوب، سعدبن سعد اشعری، محمدبن سنان و حمّادبن عیسی روایت کرده است.

اخذ روات از احادیث برقی

و شماری از رُوات، مثل ابراهیم بن هاشم قمی، احمدبن محمدبن عیسی، احمدبن محمد برقی و حسین بن سعید اهوازی از وی اخذ ح