توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت محتوای سوره اسراء دارای ۶۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت محتوای سوره اسراء،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت محتوای سوره اسراء :

پاورپوینت محتوای سوره اسراء

اِسراء ، نام هفدهمین سوره قرآن کریم است.

فهرست مندرجات

۱ – حکم شرعی
۲ – دیدگاه محققان
۳ – شباهت سوره‌های مدنی با مکی
۴ – پنجاهمین سوره‌
۵ – علت نامگذاری
۶ – شهرت
۷ – نام دیگر سوره
۸ – تعداد آیات
۹ – سوره‌ی مئین و مسبّحات
۱۰ – پیوند با سوره نحل
۱۱ – محتوای سوره
۱۱.۱ – رسالت پیامبر
۱۱.۲ – معراج
۱۱.۳ – نبوت حضرت موسی
۱۱.۴ – آزادی انسان
۱۱.۵ – توصیه
۱۱.۶ – پاسخ به اوهام
۱۱.۷ – اقامه دلیل
۱۲ – فراموشی
۱۲.۱ – نیروی عصمت
۱۳ – غرور انسان
۱۳.۱ – پرستش روح
۱۳.۲ – ماجرای حضرت‌ موسی
۱۳.۳ – حقانیت قرآن
۱۴ – نکته
۱۵ – فضیلت تلاوت
۱۵.۱ – درک قائم آل‌محمد
۱۵.۲ – نظر شیخ طوسی
۱۵.۳ – درجه ابدال و اولیای خدا
۱۶ – فهرست منابع
۱۷ – پانویس
۱۸ – منبع

حکم شرعی

این سوره به اتفاق مکی است

[۱] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز، ج‌۱، ص‌۲۸۸.

[۲] المکی و المدنی فی القرآن، ج‌۱، ص‌۳۶۰.

و در نقلهای مختلف تا ۲۱ آیه آن را به سبب وجود حکم شرعی یا شأن نزولی که در ذیل آن گزارش شده از آیات مدنی برشمرده‌اند.

[۳] ابن عاشور، التحریر و التنویر، ج‌۱۵، ص‌۶.

[۴] آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج‌۸، ص‌۳.

[۵] المکی والمدنی فی القرآن، ج‌۲، ص‌۷۴۴‌-۸۱۱.

[۶] المکی والمدنی فی القرآن، ج‌۲، ص۸۴۶.

دیدگاه محققان

محققان وجود احکام شرعی در سوره‌های مکی، نظیر سوره اعراف و سوره انعام و ضعف روایات شأن نزولی و سیاق آیات را دلیل بر سستی این استثنا دانسته‌اند.

[۷] معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، ج‌۱، ص‌۱۸۷‌-۱۹۴.

[۸] دروزه، محمد عزه، التفسیر الحدیث، ج‌۳، ص‌۳۵۱.

شباهت سوره‌های مدنی با مکی

وجود شباهتهایی در آیات این سوره با سوره‌های مدنی سبب شده که برخی این سوره را در ردیف سوره‌های مکی شبیه به مدنی قرار دهند.

[۹] آبیاری، ابراهیم، الموسوعه القرآنیه، ج‌۵، ص‌۶۱.

پنجاهمین سوره‌

بنا به مشهورترین روایت پنجاهمین سوره‌ای است

[۱۰] زرکشی، محمد بن عبدالله، البرهان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص‌۱۹۳.

[۱۱] معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، ج‌۱، ص‌۱۳۷.

[۱۲] معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۱۳۹.

که در سال یازدهم بعثت پس از سوره قصص و پیش‌از سوره یونس نازل شده است.

[۱۳] زرکشی، محمد بن عبدالله، البرهان فی علوم القرآن، ج‌۱، ص‌۱۹۳.

[۱۴] معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، ج‌۱، ص‌۱۳۷.

[۱۵] معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، ج‌۱، ص۱۳۹.

[۱۶] آبیاری، ابراهیم، الموسوعه القرآنیه، ج‌۳، ص۱۷۴.

علت نامگذاری

نامگذاری آن به «إسراء» به سبب اولین آیه آن است که به رخداد إسراء و معراج پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره دارد.

[۱۷] زحیلی، وهبه، تفسیر المنیر، ج‌۱۵، ص‌۵.

شهرت

چون بخش قابل توجهی از این سوره در آغاز و پایان به داستان بنی‌اسرائیل پرداخته است به سوره «بنی‌اسرائیل» شهرت یافته

[۱۸] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز، ج۱، ص۲۸۸.

[۱۹] زحیلی، وهبه، تفسیر المنیر، ج۱۵، ص۵.

و در روایات به این نام خوانده شده است.

[۲۰] صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال، ص۱۰۷.

[۲۱] سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدرالمنثور، ج‌۵، ص‌۱۸۱.

نام دیگر سوره

اطلاق نام «سبحان» بر آن نیز به سبب کلمه آغازین آن است. در روایتی از امیرمؤمنان ، امام‌علی (علیه‌السلام) نیز از این سوره به سوره «سبحان» یاد شده است.

[۲۲] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز، ج‌۱، ص‌۲۸۸.

[۲۳] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز، ج‌۱، ص۲۹۶.

تعداد آیات

این سوره ۱۱۱ آیه دارد. بسیاری با ادغام آیات ۱۰۷‌-۱۰۸ شمار آیاتش را ۱۱۰ دانسته‌اند.

[۲۴] دانی، ابی عمرو، البیان فی عد آی القرآن، ص‌۱۷۷.

[۲۵] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر‌ القرآن، ج‌۶، ص‌۲۱۳.

[۲۶] ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان، ج‌۱۲، ص‌۱۲۳.

شمار کلمات این سوره را ۱۵۵۸

[۲۷] المعجم الاحصائی، ج‌۱، ص‌۲۹۰.

[۲۸] المعجم الاحصائی، ج‌۱، ص۳۰۱.

و شمار حروفش را ۶۴۶۰ حرف دانسته‌اند.

[۲۹] کشف الاسرار، ج‌۵، ص‌۴۷۹.

[۳۰] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز، ج‌۱، ص‌۲۸۸.

[۳۱] دانی، ابی عمرو، البیان فی عد آی القرآن، ص‌۱۷۷.

سوره‌ی مئین و مسبّحات

در تقسیم‌بندی سوره‌ها در گروه سوره‌های مئین (سوره‌هایی که حدود ۱۰۰ آیه دارد) و مسبّحات (۷ سوره‌ای که با تسبیح آغاز شده) قرار‌دارد.

[۳۲] معجم علوم القرآن، ص‌۲۳۸.

[۳۳] معجم علوم القرآن، ص۲۶۸.

فواصل آیاتش به جز اوّلین آیه، الف و از آهنگ یکسانی برخوردار است.

[۳۴] دانی، ابی عمرو، البیان فی عد آی القرآن، ص۱۷۷.

[۳۵] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز، ج‌۱، ص‌۲۸۸.

پیوند با سوره نحل

جمعی از مفسّران درباره پیوند این سوره با سوره نحل که قبل از آن قرار دارد گفته‌اند:چون خداوند در آیات پایانی سوره نحل به پیامبرش فرمان داد تا در برابر اذیت و آزار و نسبتهای ناروای مشرکان به وی بردباری کند، این سوره را با یادآوری ماجرای معراجش که نشانه‌ای از تعظیم و تکریم او از جانب خداست آغاز کرد

[۳۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر‌ القرآن، ج‌۶، ص‌۲۱۳.

[۳۷] اندلسی، ابوحیان، البحر المحیط، ج‌۷، ص‌۷.

[۳۸] زحیلی، وهبه، تفسیر المنیر، ج‌۱۵، ص‌۶.

تا آرامش بخش دردها و رنجهایش باشد.

[۳۹] آلوسی، شهاب الدین، روح المعانی، ج‌۸، ص‌۳.

[۴۰] زحیلی، وهبه، تفسیر المنیر، ج‌۱۵، ص‌۶.

محتوای سوره

محور اصلی بحث در این سوره شخص پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و موضع‌گیری مشرکان در برابر وی و قرآن است.

رسالت پیامبر

همچنین بحث درباره قرآن، رسالت و رسولان، به ویژه امتیازی که در رسالت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) وجود داشت و معجزه آن حضرت، مانند سایر پیامبران (علیهم‌السلام) مادی محض نبود و هلاکت جمعی مکذّبان را در پی نداشت.

معراج

در این سوره بارها تسبیح، حمد و شکر خداوند تکرار شده است،

[۴۱] سیدقطب، فی ظلال القرآن، ج‌۴، ص‌۲۲۰۸.

به هر روی این سوره در نخستین آیه به ماجرای معراج پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشاره دارد. (=> ‌معراج)

نبوت حضرت موسی

سپس در آیات ۲‌۸ درباره نبوت حضرت موسی و دعوت بنی‌اسرائیل به توحید و عوامل انحطاط و پیشرفت آنان سخن می‌گوید و فساد و استکبار را سبب ذلّت آنان معرفی می‌کند.

آزادی انسان

در آیات ۹‌۲۱ ضمن بر شمردن برخی آیات الهی به هدایتگری قرآن و حسابرسی از اعمال نیک و بد انسان در قیامت و آزادی وی در گزینش راه خیر و شرّ و بازگشت نتایج اعمال انسان به خود او تصریح می‌کند.

توصیه

در آیات ۲۲‌-۳۹ مردم را به توحید، نیکی به پدر و مادر و فروتنی در برابر آنان، صله رحم ، کمک به تهیدستان و بینوایان و درماندگان، میانه‌روی در انفاق ، وفای به عهد دعوت می‌کند و از تبذیر و اسراف ، کشتن فرزند به سبب فقر ، آدم کشی، زنا ، کم فروشی، خوردن مال یتیم ، پیروی از غیر علم ( گمان ) و تکبّر و غرور نهی می‌کند و این احکام و آداب را از حکمتهایی معرّفی می‌کند که خداوند به پیامبرش وحی کرده است:«ذلِکَ مِمّا اَوحی اِلَیکَ رَبُّکَ مِنَ الحِکمَهِ».

پاسخ به اوهام

در آیات ۴۰‌-۵۵ ضمن پاسخگویی به پاره‌ای از اوهام و اندیشه‌های خرافیِ مشرکان جاهلی، نظیر فرشتگان را دختران خدا دانستن، شریک برای خدا قرار دادن، بعید شمردن قیامت و زندگی پس از مرگ و مسحور (سحرشده) دانستن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر این نکته تأکید می‌کند که در قرآن همه لوازم هدایت آمده؛ ولی عناد و لجاجت آن‌ها سبب شد تا بر نفرت و دوریشان از حق بیفزاید و خداوند به سبب لجاجت و تعصبشان در برابر آیات الهی بر دلهای آنان مهرزده و بر گوشهایشان سنگینی قرار داده‌است.

اقامه دلیل

در آیات ۵۶‌-۶۵ ضمن اقامه دلیل بر توحید پروردگار و این‌که آلهه مشرکان به رساندن سود به آن‌ها و دفع زیان از آن‌ها قادر نیستند و این تنها خداست که سود و زیان در دست اوست، به مشرکان هشدار می‌دهد که سرانجامِ این جهان فنا و نابودی است و آنان باید از لجاجت در برابر حق دست بردارند، زیرا معجزات و دلایل کافی بر صدق پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) وجود دارد و معجزات پیشنهادی آنان چیزی جز بهانه‌جویی نیست و بر فرض که با آن‌ها موافقت شود پس از مشاهده آن‌ها باز ایمان نخواهند آورد، چنان که امتهای گذشته چون قوم ثمود به پیامبرانشان معجزاتی پیشنهاد دادند و با تحقق آن‌ها ایمان نیاوردند و طبق سنّت الهی مستحق کیفر شدند.

فراموشی

در آیات ۶۶‌-۷۲ با پیگیری مباحث پیشین در زمینه توحید و مبارزه با شرک این حقیقت را یادآور می‌شود که انسان به هنگام برخورد با مشکلات به یاد خداوند می‌افتد و هر چیزی جز او را از یاد می‌برد؛ امّا وقتی از آن‌ها رهایی یافت از خدا اعراض کرده، او را فراموش می‌کند. سپس به انسان هشدار می‌دهد که از مجازات الهی در امان نباشد و در ادامه، نعمتهای الهی را به انسان یادآور می‌شود که او را گرامی داشت و بر همه آفریده‌ها برتری داد و جهان هستی را در خدمت وی مسخّر گردانید، تا با عقل خود بیندیشد و او را بر بسیاری از آفریدگان برتری داد، پس آن‌که در این دنیا به راه راست هدایت شود در قیامت نامه عمل او به دست راستش داده می‌شود و کسی که گمراه شود و چشمش از دیدن حق نابینا گردد در قیامت گمراه‌تر و نابیناتر است.

نیروی عصمت

در آیات ۷۳‌-۸۲ نیرنگ مشرکان را نسبت به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) برای منحرف ساختن آن حضرت یاد آور می‌شود و خطاب به وی می‌فرماید:اگر ما تو را به وسیله نیروی عصمت ثابت قدم نمی‌داشتیم نزدیک بود به آن‌ها اندکی گرایش پیدا کنی، و نیز تلاش مشرکان را برای بیرون کردن آن