توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت مجموعه نفیسه فی تاریخ الائمه دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت مجموعه نفیسه فی تاریخ الائمه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت مجموعه نفیسه فی تاریخ الائمه :

مجموعه نفیسه فی تاریخ الائمه (کتاب)

مجموعه نفیسه فی تاریخ الائمه علیهم السلام، اثر تعدادی از علماء بزرگ شیعه است که شامل چند کتاب نفیس در تاریخ زندگانی امامان شیعه می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – ساختار
۲ – گزارش محتوا
۲.۱ – تاریخ الائمه
۲.۲ – مسار الشیعه
۲.۲.۱ – محتوا
۲.۲.۲ – شیوه نگارش مسار الشیعه
۲.۳ – تاریخ موالید ائمه و وفیاتهم
۲.۴ – القاب الرسول و عترته
۲.۵ – زندگی‌نامه ائمه
۲.۶ – دوازده فهرست
۲.۷ – توضیح المقاصد
۳ – منابع مقاله
۴ – پانویس
۵ – منبع

ساختار

کتب این مجموعه بدین قرار است: کتابی کهن با نام تاریخ الائمه از ابن ابی الثلج، تاریخ الموالید از ابن خشاب، تاج الموالید از علامه طبرسی، القاب الرسول و عترته، المستجاد من کتاب الارشاد از ابن حسن مطهر حلی، توضیح المقاصد از شیخ بهاءالدین عاملی. در این کتاب‌ها سال‌های تولد و وفات امامان و همچنین ذکر وقایع بعضی از ایام ماه قمری ذکر شده است.

گزارش محتوا

تاریخ الائمه

نجاشی کتابی به نام تاریخ الائمه به ابن ابی الثلج نسبت می‌دهد. این کتاب در این مجموعه نفیسه در قم، ۱۳۹۶ ق به چاپ رسیده است، سند روایت آن در اجازات به تصریح آیت‌الله مرعشی در مقدمه همین مجموعه سندی متصل است؛ اما شواهدی در متن این اثر وجود دارد که نشان می‌دهد، شخص دیگری نکاتی بر آن افزوده است (این شخص شاید ابوعلی عمادی راوی کتاب بوده است)، از جمله از نیابت حسین بن روح و ابوالحسن سمری و آغاز غیبت کبری سخن به میان آمده است و حال آن که حتی اگر درگذشت ابن ابی الثلج را در ۳۲۵ ق بدانیم، وی نیابت سمری (۳۲۶- ۳۲۸ ق) غیبت کبری (۳۲۸ ق) را نمی‌توانسته است، درک بکند.

[۱] مجموعه نفیسه فی تاریخ الائمه، ص ۱۱.

مسار الشیعه

کتاب بعدی که در این مجموعه گرد آمده مسار الشیعه است که التواریخ الشرعیه نیز خوانده شده است، یکی از رسائل عالم بزرگ شیعه، شیخ مفید (۳۳۶- ۴۱۳ ق)، و در موضوع خود از دیرینه‌ترین یادگارهای میراثی امامیه به شمار می‌رود.
مسار الشیعه، نوعی تقویم دینی- تاریخی است برای متدینان. شیخ مفید در این رساله مناسبت‌ها و یادبودها و روزهایی را که از حیث تاریخ دین یا اعمال عبادی اهمیت دارند (مانند موالید و وفیات و عید غدیر و عید فطر و…) می‌شناساند و احیانا درباره رخدادهای تاریخی این روزها یا بایسته‌های رفتاری آن به توضیح و روشنگری می‌پردازد.

[۲] مجموعه نفیسه فی تاریخ الائمه، ص۲۹.

محتوا

این کتاب آن سان که از عناوین ابوابش پیداست و پیش گفتارش نیز نشان می‌دهد، تنها در بردارنده یادکرد مناسبت‌های خوش و شادی آفرین نیست، بلکه مناسبت‌های اندوه بار را نیز در بر دارد.
از همین روی این که در نامگذاری کتاب مسار الشیعه آمده است و بس، نه درست است و نه درونمایه کتاب را می‌رساند و نه با هدف نویسنده سازگار می‌افتد.
از پیش گفتار کتاب چنین بر می‌آید که نام آن از این قرار باشد:
«مختصر فی تاریخ ایام مسار الشیعه و اعمالها من القرب فی الشریعه، و ما خالف فی معناه»؛ یعنی: مختصری در تاریخ ایام شادمانی شیعه و اعمال تقرب آفرین اش در شریعت، و آنچه در معنا مخالف آن باشد.
این عنوان، تاریخ‌های ایام شادمانی و ایام اندوه و اعمال و عبادات تقرب آفرین هر یک را در بر می‌گیرد.
کسانی هم که این کتاب را التواریخ الشرعیه نامیده‌اند و بس، باز از یادکرد اعمال که بخشی کلان از درونمایه کتاب را تشکیل می‌دهد، غفلت کرده‌اند.

شیوه نگارش مسار الشیعه

شیوه شیخ در تالیف این کتاب، آن است که:
اولا: در یادکرد مناسبت‌ها و شرح وقایع، با تکیه بر دیگر مؤلفاتش که ویژه این مقصود پرداخته- مانند کتاب المزار و الارشاد و المقنعه که بدان‌ها احاله می‌کند- بنا را بر گزیده گویی و کوتاه سخنی می‌نهد. تنها در برخی مناسبت‌ها لختی به تفصیل سخن رانده است، مانند روز غدیر که شعر حسان را در آن مناسبت یاد کرده؛ و نیز مناسبت بیتوته امام علی علیه‌السّلام بر بستر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در شب هجرت که آن حضرت بدین عمل، خود را بلاگردان رسول خدا ساخت و شیخ آن را با حدیث غار همراه گردانیده است.
ثانیا: کتاب را بر ترتیب ماه‌های عربی سامان داده و با «ماه رمضان» آغاز کرده و آن را از چند روی نخستین ماه قلمداد نموده است:
۱- به سبب تقدمش در آیات محکم قرآنی.
۲- از آن روی که نزد خاندان پیامبر ص