پاورپوینت کمال‌الدین بن محمد بنایی‌هروی


در حال بارگذاری
23 اکتبر 2022
فایل فشرده
2120
5 بازدید
۶۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کمال‌الدین بن محمد بنایی‌هروی دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کمال‌الدین بن محمد بنایی‌هروی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت کمال‌الدین بن محمد بنایی‌هروی :

شیرعلی بن محمد بنایی هروی

بَنایی هِرَوی، کمال الدین شیرعلی فرزند محمد سبز معمار ، شاعر، مؤلف و موسیقیدان نیمه دوم قرن نهم و اوایل قرن دهم بود.

فهرست مندرجات

۱ – شناخت اجمالی
۲ – علاقه به شاعری
۳ – زندگی‌نامه
۴ – آثار
۵ – فهرست منابع
۶ – پانویس
۷ – منبع

شناخت اجمالی

تذکره نویسان به سال تولد او اشاره ای نکرده اند، اما برخی تولد او را ۸۵۷ دانسته اند. در هرات به دنیا آمد. از آغاز جوانی به فراگرفتن علوم ادبی و عقلی پرداخت و از فضلای زمان خود شد. سپس به شعر روی آورد

[۱] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۷، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

[۲] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۳۹۴ـ ۳۹۵، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

و چون پدرش بنّا بود، تخلص بنایی را برگزید.

[۳] تقی الدین بلیانی، عرفات العاشقین، نسخهعکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه ملک، ش ۵۳۲۴.

[۴] علی ابراهیم خلیل، تذکره صحف ابراهیم، ج۱، ص۱۰۵، نسخه عکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ش ۶۶۳.

[۵] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۷، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

برخی،

[۶] کارل هرمان اته، تاریخ ادبیات فارسی، ج۱، ص۸۷، ترجمه با حواشی رضازاده شفق، تهران ۱۳۵۱ ش.

[۷] امیرعلیشیر نوائی، تذکره مجالس النفائس، ج۱، ص۶۰، چاپ علی اصغر حکمت، تهران ۱۳۶۳ ش.

[۸] امیرعلیشیر نوائی، تذکره مجالس النفائس، ج۱، ص۲۳۲، چاپ علی اصغر حکمت، تهران ۱۳۶۳ ش.

تخلص او را بنّایی دانسته اند، اما در دفتر اول دیوانش بدون تشدید آمده است. اشعاری نیز با تخلص «حالی» سروده است،

[۹] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۳۹۴، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

اما نباید او را با شاعران دیگری با تخلص «حالی»، از جمله دوست محمد سبزواری (متوفی ۹۳۹)، اشتباه کرد.

[۱۰] عبدالرسول خیامپور، فرهنگ سخنوران، ج۱، ص۲۴۴، تهران ۱۳۶۸ش.

او در خوشنویسی و موسیقی نیز مهارت داشت و در ساختن انواع تصنیف معروف بود.

[۱۱] تقی الدین بلیانی، عرفات العاشقین، نسخهعکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه ملک، ش ۵۳۲۴.

[۱۲] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۷، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

[۱۳] امیرعلیشیر نوائی، تذکره مجالس النفائس، ج۱، ص۶۰، چاپ علی اصغر حکمت، تهران ۱۳۶۳ ش.

[۱۴] امیرعلیشیر نوائی، تذکره مجالس النفائس، ج۱، ص۲۳۲، چاپ علی اصغر حکمت، تهران ۱۳۶۳ ش.

علاقه به شاعری

بنایی در جوانی جزو شاعران دربار امیرعلیشیر نوایی (متوفی ۹۰۶) بود،

[۱۵] سعید نفیسی، تاریخ نظم و نثر فارسی در ایران و در زبان فارسی تا پایان قرن دهم هجری، ج۱، ص۳۱۰، تهران ۱۳۶۳ ش.

اما به سبب هزل گویی‌هایش امیرعلیشیر از او رنجید، و نیز به سبب تکبر ، مقبول مردم واقع نشد و بناچار از هرات مهاجرت کرد.

[۱۶] تقی الدین بلیانی، عرفات العاشقین، نسخهعکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه ملک، ش ۵۳۲۴.

[۱۷] امیرعلیشیر نوائی، تذکره مجالس النفائس، ج۱، ص۶۰، چاپ علی اصغر حکمت، تهران ۱۳۶۳ ش.

[۱۸] امیرعلیشیر نوائی، تذکره مجالس النفائس، ج۱، ص۲۳۲، چاپ علی اصغر حکمت، تهران ۱۳۶۳ ش.

[۱۹] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۷، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

به تصوف نیز گرایش داشت،

[۲۰] غیاث الدین بن همام الدین خواندمیر، تاریخ حبیب السیر، ج۴، ص۳۴۸، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۲۱] امیرعلیشیر نوائی، تذکره مجالس النفائس، ج۱، ص۶۰، چاپ علی اصغر حکمت، تهران ۱۳۶۳ ش.

[۲۲] محمدمعصوم بن زین العابدین معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، ج۳، ص۱۱۹، چاپ محمدجعفر محجوب، تهران ۱۳۳۹ـ۱۳۴۵ ش.

بنایی از شاعران توانای عهد تیموری است، به طوری که او را اشعر شعرای خراسان می‌دانستند

[۲۳] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۴۰۱، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

غیاث الدین منصور دشتکی (متوفی ۹۴۸) درباره او گفته است : «ملای شاعران و شاعر ملایان» است.

[۲۴] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۷، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

تعبیرات و تشبیهاتی که مبتنی بر اطلاعات مختلف علمی و ادبی اوست، نشان می‌دهد که بدون تتبع در دیوان‌های پیشینیان به شاعری نپرداخته و فقط به قریحه و استعداد اکتفا نکرده است.

[۲۵] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۴۰۱، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

زندگی‌نامه

چنانکه در مهاجرت از خراسان، ابتدا به فارس رفت و مدتی مرید شیخ شمس الدین محمد لاهیجی (متوفی ۹۱۲)، پیشوای صوفیه نوربخشیه فارس، شد.

[۲۶] کمال الدین بن محمد بنایی هروی، رساله در موسیقی، ج۱، ص۶، چاپ نصرالله پورجوادی، تهران ۱۳۶۸ ش.

[۲۷] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۳۹۷، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

پس از مدتی، به تبریز نزد سلطان یعقوب آق قوینلو (حک: ۸۸۳ ـ۸۹۶) رفت و تا ۸۹۶، پایان زندگی یعقوب، در آذربایجان ماند و سپس به هرات بازگشت.

[۲۸] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۳۹۸، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

علت مهاجرت‌های پی درپی او از هرات، شوخ طبعی و هزل و هجوگوییش بود که سبب رنجش دیگران می‌شد.

[۲۹] کمال الدین بن محمد بنایی هروی، رساله در موسیقی، ج۱، ص۶، چاپ نصرالله پورجوادی، تهران ۱۳۶۸ ش.

مدتی پس از بازگشت به هرات، میان او و علیشیر نوایی مناسبات دوستانه برقرار شد،

[۳۰] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۳۹۸، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

اما دوباره روابط آن‌ها تیره شد و بنایی از بیم جان به ماوراءالنهر گریخت

[۳۱] میرغلامعلی بن نوح آزاد بلگرامی، خزانه عامره، ج۱، ص۱۴۹، نسخه عکسی از چاپ سنگی، کانپور ۱۸۷۱.

[۳۲] کمال الدین بن محمد بنایی هروی، رساله در موسیقی، ج۱، صهفت، چاپ نصرالله پورجوادی، تهران ۱۳۶۸ ش.

[۳۳] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۸، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

و نزد سلطان علی میرزا (متوفی ۹۰۵ یا ۹۰۶)، والی ماوراءالنهر و نوه سلطان ابوسعید تیموری (حک: ۸۵۴ ـ۸۷۳)، پذیرفته شد

[۳۴] لطفعلی بن آقاخان آذربیگدلی، آتشکده آذر، ص ۱۵۲،چاپ جعفر شهیدی، تهران ۱۳۳۷ ش.

[۳۵] غیاث الدین بن همام الدین خواندمیر، تاریخ حبیب السیر، ج۴، ص۳۴۸، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۳۶] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۸، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

و تا هنگام تسلط شیبک خان ازبک (محمدخان شیبانی، حک: ۹۰۶ـ ۹۱۵ یا ۹۱۶) بر ماوراءالنهر، در آن‌جا ماند. شیبک خان نیز او را با احترام پذیرفت و به وی منصب ملک الشعرایی داد.

[۳۷] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۹، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

[۳۸] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۴۰۰، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

بنایی در ۹۱۳، ظاهراً همراه شیبک خان، به خراسان رفت.

[۳۹] سام میرزا صفوی، تذکره تحفه سامی، ج۱، ص۱۶۹، چاپ رکن الدین همایونفرّخ، تهران (بی تا).

در اواسط ۹۱۶، شیبک خان در مرو کشته شد و بنایی همراه تیمورسلطان، پسر او، به ماوراءالنهر رفت

[۴۰] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۴، ص۴۰۰ـ۴۰۱، ج ۴، تهران ۱۳۶۳ ش.

و سرانجام در حمله یاراحمد اصفهانی، وزیراعظم شاه اسماعیل اول صفوی (حک :۹۰۵ـ۹۳۰)، به ناحیه قَرشیِ ماوراءالنهر، در ۹۱۸ به قتل رسید

[۴۱] لطفعلی بن آقاخان آذربیگدلی، آتشکده آذر، چاپ جعفر شهیدی، تهران ۱۳۳۷ ش ص ۱۵۲.

[۴۲] امین احمد رازی، هفت اقلیم، ج۲، ص۱۵۲، چاپ جواد فاضل، تهران (بی تا).

[۴۳] غیاث الدین بن همام الدین خواندمیر، تاریخ حبیب السیر، ج۴، ص۳۴۹، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۴۴] محمدقدرت الله گوپاموی، کتاب تذکره نتایج الافکار، ج۱، ص۹۹، بمبئی ۱۳۳۶ ش.

برخی سال وفات او را ۹۲۸ ذکر کرده اند.

[۴۵] میرغلامعلی بن نوح آزاد بلگرامی، خزانه عامره، ج۱، ص۱۴۹، نسخه عکسی از چاپ سنگی، کانپور ۱۸۷۱.

[۴۶] علی ابراهیم خلیل، تذکره صحف ابراهیم، ج۱، ص۱۰۵، نسخه عکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ش ۶۶۳.

آثار

آثار او عبارت است از:
۱) دیوان، در دو دفتر، یکی با تخلص «بنایی» در شش‌هزار بیت شامل قصیده و قطعه و رباعی، و دیگری با تخلص «حالی» در سه هزار بیت به استقبال از اشعار سعدی و حافظ . دیوان بنایی در ماوراءالنهر و خراسان مشهور بود.

[۴۷] غیاث الدین بن همام الدین خواندمیر، تاریخ حبیب السیر، ج۴، ص۳۴۹، چاپ محمد دبیرسیاقی، تهران ۱۳۶۲ ش.

از دیوان او چند نسخه خطی موجود است

[۴۸] احمد منزوی، فهرست نسخه‌های خطی فارسی، ج۳، ص۲۲۵۱ـ۲۲۵۲، تهران ۱۳۴۸ـ ۱۳۵۳ ش.

[۴۹] احمد منزوی، فهرست نسخه‌های خطی فارسی، ج۳، ص۳۱۸ـ ۳۱۹، تهران ۱۳۴۸ـ ۱۳۵۳ ش.

برخی از اشعار او نیز در مجموعه‌های خطی آمده است ؛ ۲) مجمع الغرایب ، قصیده ای که تعداد ابیاتش را از ۵۰۱ تا ۸۷۶ بیت ذکر کرده اند، اما بیش از چهارده بیت از آن باقی نمانده است؛ ۳) باغ ارم یا بهرام و بهروز، مثنوی تعلیمی که به نام سلطان یعقوب آق قوینلو سروده و در مجموعه ای به نام باغ ارم و افضل التذکار ذکرالشعرا والاشعار و تذکره نوایی در ۱۳۳۶ در تاشکند چاپ شده اس

  راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.