پاورپوینت کشور پاکستان
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت کشور پاکستان دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کشور پاکستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت کشور پاکستان :
پاکستان
پاکستان یکی از کشورهای اسلامی میباشد. این کشور در جنوب، با دریای عمان، در شرق با هند، در غرب با ایران و افغانستان و در شمال با چین دارای مرز مشترک میباشد.
فهرست مندرجات
۱ – موقعیت سرزمینی
۲ – جمعیت
۳ – ساختار حکومتی
۳.۱ – قوه مجریه
۳.۲ – قوه قانونگذاری
۳.۳ – قوه قضائیه
۴ – جایگاه قوا در اداره کشور
۴.۱ – وظایف و اختیارات قوه مجریه
۴.۲ – وظایف و اختیارات قوه مقننه
۴.۳ – وظایف و اختیارات قوه قضائیه
۵ – تکوین مذاهب در شبه قاره
۵.۱ – آیین هندو
۵.۲ – آیین بودا
۵.۳ – دین اسلام
۵.۴ – آیین سیکها
۶ – استقلال از هند
۷ – نفوذ ادیان در حاکمیت
۸ – درگیری میان ادیان و مذاهب مختلف
۹ – آداب و سنن مذهبی
۱۰ – تشکیلات مذهبی
۱۱ – حوزههای دینی و رهبران مذهبی
۱۲ – سیر تحولات فرهنگی
۱۳ – ویژگیهای اقتصادی
۱۴ – کمکهای خارجی
۱۵ – توان هستهای
۱۶ – مبانی و اصول سیاست خارجی
۱۷ – روابط ایران و پاکستان
۱۸ – پانویس
۱۹ – منبع
موقعیت سرزمینی
پاکستان به لحاظ جغرافیایی در جنوب آسیا واقع شده است و این کشور در جنوب، با دریای عمان، در شرق با هند، در غرب با ایران و افغانستان و در شمال با چین دارای مرز مشترک میباشد. مساحت کل پاکستان بر حسب آمارهای متفاوت،/ ۸۰۳ و ۷۲۰/ ۷۷۸ کیلومتر مربع میباشد.
پاکستان به سه منطقه جغرافیایی شامل سرزمینهای مرتفع شمالی، جلگه رود سند که خود به دو بخش سند و پنجاب تقسیم میشود و فلات بلوچستان تقسیم میگردد. گرچه در بسیاری از منابع، مناطق جغرافیایی پاکستان به تقسیمات کوچک تری ترسیم شده است، اما سه منطقه طبیعی یاد شده به راحتی میتواند سیستم ارتباطی این کشور را نشان دهد. این کشور از سمت جنوب، شرق و غرب میتواند سیستم ارتباطی مناسبی را با کشورهای دیگر برقرار کند. افزون بر این، وجود بندر بزرگ کراچی در جنوب این کشور باعث شده است تا پاکستان از امکانات لازم جهت دسترسی به آبهای آزاد برخوردار باشد. ذکر این نکته ضروری است که اقیانوس هند مؤثرترین عامل در تسهیل ارتباطات این کشور با سایر کشورها به شمار میآید.
طول سواحل این کشور، ۱۰۴۶ کیلومتر است و آب و هوای آن گرم و خشک میباشد. از لحاظ منابع طبیعی، کشور چندان غنیای به شمار نمیآید. زیرا به جز برخورداری از میزان متنابهی گاز طبیعی، در سایر منابع، بسیار فقیر است.
به لحاظ حوادث و بلایای طبیعی نیز پاکستان جزو کشورهای حادثه خیز است. به گونهای که به طور متناوب زلزلههایی در شمال و غرب آن رخ میدهد و همچنین، سیل معمولا پس از بارانهای شدیدی که موجب طغیان رودخانه سند میشود، بخشهای مهمی از آن را فرا میگیرد.
از لحاظ وضعیت زیست محیطی نیز این کشور موقعیت مناسبی ندارد. منابع آبی آن به دلیل ضعف سیستم فاضلاب، به پسابهای شهری، صنعتی و کشاورزی به شدت آلوده شده است. افزون بر این، این کشور در سالیان اخیر با پدیده فرسایش خاک و بیابان زایی نیز مواجه بوده است.
جمعیت
پاکستان دارای جمعیتی بیش از صد و شصت و چهار میلیون نفر است. در مقام مقایسه با سایر کشورها، رتبه ششم در جهان را دارا میباشد. ساختار سنی جمعیت پاکستان حاکی از این مطلب است که ۹/ ۳۶ درصد از آن را افراد صفر تا ۱۴ سال، ۸/ ۵۸ درصد را ۱۵ تا ۶۴ و تنها ۳/ ۴ درصد را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل میدهند.
بر این مبنا، میانگین سنی جمعیت این کشور به طور کلی، ۹/ ۲۰ سال است که به تفکیک، میانگین سنی مردان ۷/ ۲۰ سال و میانگین سنی زنان ۲۱ سال است. این رقم به خوبی گویای آن است که پاکستان کشور بسیار جوانی است. نرخ زاد و ولد در این کشور، ۵۲/ ۲۷ درصد تولد در هر هزار نفر جمعیت است. دقت در هرم جمعیتی پاکستان نشان میدهد که نرخ رشد جمعیت جوان این کشوربسیار بالاست. بر مبنای آمارهای سال ۲۰۰۷، نرخ رشد جمعیت در این کشور ۸۲/ ۱ درصد است. بالا بودن نرخ رشد جمعیت جوان این کشور با توجه به توانایی محدود اقتصاد آن برای ایجاد شغل، موجب شده است که نرخ رشد بیکاری در این کشور نیز به طور چشمگیری افزایش یابد. این جمعیت در چهار ایالت پنجاب، بلوچستان، سند و سرحد به طور نامتوازن پراکنده شدهاند و همین امر سبب بروز مشکلاتی از جهت توزیع امکانات شده است. شاخص امید به زندگی در این کشور به طور کلی، ۷۵/ ۶۳ سال است که به طور تفکیکی، در مردان ۷۳/ ۶۲ سال و در زنان ۸۳/ ۶۴ سال میباشد.
میزان مبتلایان به بیماری ایدز در میان جمعیت این کشور ۱/ ۰ درصد است و بر مبنای برخی از آمارها، ۷۴ هزار نفر مبتلا به ایدز در این کشور زندگی میکنند. نرخ باسوادی در میان جمعیت ۱۵ سال به بالای این کشور، به طور کلی ۹/ ۴۹ درصد است. این نرخ در میان مردان ۶۳ درصد و در میان زنان ۳۶ درصد میباشد.
گروههای پنجابی، سندی، پشتون، بلوچ و مهاجر (مهاجرانی که در زمان تجزیه شبه قاره از هند به این کشور آمدند)، گروههای اصلی قومی در این کشور را تشکیل میدهند. به لحاظ دینی نیز در این کشور، ۹۷ درصد از جمعیت را مسلمانان تشکیل میدهند که از آن میان اهل سنت ۷۷ درصد هستند. سایر گروههای دینی شامل مسیحیان و هندوها، ۳ درصد جمعیت را تشکیل میدهند.
از لحاظ زبانی، ۴۸ درصد از مردم به گویش پنجابی، ۱۲ درصد به گویش سندی، ۱۰ درصد سیراکی، ۸ درصد پشتو، ۸ درصد اردو، ۳ درصد بلوچی، ۲ درصد هندو، ۱ درصد برآهویی و ۸ درصد به گویش بروشاسکی و سایر گویشها تکلم میکنند. زبان انگلیسی عمدتا در میان نخبگان این کشور و مقامات رده بالای دولت رواج دارد.
ساختار حکومتی
قوه مجریه
قوه مجریه پاکستان متشکل از رئیس جمهور، نخست وزیر، کابینه و شورای امنیت ملی است. طبق قانون اساسی پاکستان به دلیل اینکه نوع حکومت این کشور، جمهوری اسلامی است، رئیس جمهور آن باید مسلمان باشد. رئیس جمهور را هیاتی متشکل از اعضای سنا، مجلس ملی و اعضای مجالس ایالتی برای یک دوره پنج ساله انتخاب میکنند.
رئیس جمهور تنها میتواند برای دو دوره متوالی انتخاب شود. رئیس جمهور معمولا در مقام مشاور نخست وزیر عمل میکند؛ البته دارای اختیارات قابل توجهی نیز هست که یکی از این اختیارات، قدرت انحلال مجلس ملی است.
بر اساس اصلاحیه قانون اساسی، از زمان ضیاء الحق، رئیس جمهور از میان اعضای مجلس ملی، نخست وزیر را انتخاب میکند و با کابینه فدرال همکاری مینماید. کابینه فدرال، شورایی است متشکل از وزرایی که رئیس جمهور با مشورت نخست وزیر انتخاب میکند.
قوه قانونگذاری
قوه قانون گذاری پاکستان یا مجلس شورا، متشکل از دو مجلس سنا و ملی است. اعضای مجلس ملی را افراد بالای بیست و یک سال به مدت پنج سال تعیین میکنند. کرسیهای این مجلس به چهار ایالت پاکستان و مناطق قبیلهای تحت حکومت فدرال و پایتخت تقسیم میشود و حدود ۵ درصد از کرسیها به اقلیتهای مذهبی این کشور (مسیحیان، هندوها و سیکها) اختصاص دارد. نمایندگان مجلس سنا را اعضای مجالس ایالتی مربوط به هر ایالت انتخاب میکنند. افزون بر این، نمایندگانی از مناطق قبیلهای تحت نظر دولت فدرال و ناحیه پایتخت نیز حضور دارند.
بر اساس قانون اساسی پاکستان، هنگامی که جایگاه ریاست جمهوری خالی است و تا زمانی که به طور رسمی رئیس جمهور جدیدی از طریق انتخابات تعیین شود، رئیس مجلس سنا عهده دار سمت ریاست جمهوری خواهد بود. هر دو مجلس ملی و سنا دارای اختیار قانون گذاری به جز تصویب لوایح ملی کشور هستند. بودجه فدرال و تمامی لوایح مالی دیگر را تنها مجلس ملی میتواند تصویب کند. رئیس جمهور اختیار دارد که از تصویب دیگر لوایح جلوگیری نماید مگر آنکه قوه مقننه در نشستی متشکل از اعضای هر دو مجلس نظر رئیس جمهور را رد کند.
از دیگر مقامهای مهم قوه قانون گذاری میتوان به دادستان کل، حسابرس کل و مسئولان کمیسیون سرزمینی فدرال، کمیسیون خدمات عمومی فدرال، انتخابات مرکزی و بازرسی کل اشاره نمود.
حکومت محلی و سیستم مجالس قانون گذاری
پاکستان به چهار ایالت منطقه پایتخت و مناطق قبیلهای تحت نظر دولت فدرال تقسیم میشود. پس از انتخاب رئیس الوزرای ایالت از سوی مجلس ایالتی، رئیس جمهور نیز فرماندار را منصوب میکند. اعضای مجالس ایالتی برای یک دوره پنج ساله از طریق رای مردم انتخاب میشوند.
قوه قضائیه
قوه قضائیه پاکستان شامل دیوان عالی، دیوانهای عالی ایالتی و دیگر دادگاههایی است که صلاحیت رسیدگی قضایی به امور جنایی و مدنی را دارند. رئیس جمهور علاوه بر انتصاب رئیس دیوان عالی، رئیس قضات را نیز تعیین میکند. دیگر قضات داد گاه عالی، پس از مشورت رئیس جمهور با رئیس قضات از سوی شخص رئیس جمهور منصوب میشوند.
رئیس قضات و دیگر قاضیان دیوان عالی کشور میتوانند تا سن شصت و چهار سالگی به کار خود ادامه دهند. قضات دادگاههای عالی ایالتی را نیز رئیس جمهور پس از مشورت با رئیس قضات دیوان عالی، فرماندار ایالت و رئیس قضات دیوان عالی آن ایالت انتخاب میکند.
دادگاه ویژه دیگری به نام دادگاه فدرال شریعت متشکل از هشت قاضی مسلمان وجود دارد که شامل یک رئیس قضات (از سوی رئیس جمهور) و سه قاضی از طبقه علما و نخبگان اسلامی است. این دادگاه درباره مطابقت یا عدم تطابق قوانین با اسلام تصمیم گیری مینماید. هرگاه یک قانون آشکارا با اسلام تضاد داشته باشد، رئیس جمهور (چنانچه قوانین فدرال باشد)، یا فرماندار (در اموری که قانون مربوط به قوانین ایالتی باشد)، موظف خواهند بود که این قانون را با اسلام هماهنگ نمایند.
همچنین دادگاههای ویژهای مانند دادگاههای مواد مخدر، کار، مالی و خلاف کاریهای بانکی، دادگاههای ویژه تروریستها و عملیات تروریستی نیز وجود داشته و به فعالیت مشغولند. اداره محتسب نیز در بسیاری از مناطق مسلمان نشین برای تضمین اینکه هیچ تخلفی نسبت به شهروندان صورت نگیرد، تاسیس شده است. اعضای این اداره را رئیس جمهور به مدت چهار سال انتخاب میکند.
جایگاه قوا در اداره کشور
وظایف و اختیارات قوه مجریه
از مهمترین اختیارات رئیس جمهور در مقام رئیس قوه مجریه، انحلال مجلس ملی است. رئیس جمهور میتواند از تصویب لوایحی به غیر از لوایح مالی و بودجه فدرال جلوگیری نماید مگر آنکه قوه مقننه در نشستی متشکل از اعضای هر دو مجلس که در آن اکثریت اعضای هر دو مجلس حضور داشته باشند نظر رئیس جمهور را رد کنند و آن را نپذیرند.
نخست وزیر به عنوان دومین مقام قوه مجریه از اختیار تشکیل دولت برخوردار است و در واقع شخصیت اجرایی به شمار میآید. از سال ۱۹۹۹ تاکنون، پرویز مشرف که با کودتا قدرت را در این کشور به دست گرفت، ابتدا به عنوان رئیس اجرایی این کشور و بعد به عنوان رئیس جمهور همچنان قدرت را در دست دارد. نخست وزیر این کشور، شوکت عزیز است که اساسا یک بوروکرات به شمار میآید و مدتی نیز در بانک جهانی مشغول به فعالیت بوده است.
وظایف و اختیارات قوه مقننه
یکی از مهمترین اختیارات مجلس سنا، جایگزینی رئیس این مجلس در مقام ریاست جمهوری در موارد خاص است. طبق قانون اساسی پاکستان هنگامی که به دلایلی منصب ریاست جمهوری خالی است، تا زمانی که رئیس جمهور انتخاب شود، رئیس سنا عهده دار سمت ریاست جمهوری خواهد بود. مجلس ملی تنها ارگان در پاکستان است که میتواند بودجه فدرال و تمامی لوایح مالی دیگر را تصویب نماید.
از دیگر اختیارات اعضای مجلس ملی، دادن رای عدم اعتماد به دولت است.
وظایف و اختیارات قوه قضائیه
قوه قضائیه پاکستان شامل دیوان عالی و دیوانهای عالی ایالتی است که دارای صلاحیت رسیدگی قضایی به امور جنایی و مدنی هستند. آنچه از زمان تاسیس پاکستان تاکنون مشهود بوده است، نقش برتر قوه مجریه در صحنه سیاسی و حقوقی این کشور است؛ به گونهای که میتوان گفت قوه مجریه به نوعی بر بخشهای مختلف اجرایی جامعه تسلط دارد. تنها نظامیان، ارتش و سرویس اطلاعاتی پاکستان ( (ISI در صورت به خطر افتادن منافع خود میتوانند در مقابل خواستههای قوه مجریه بایستند وحتی مسئولان قوه مجریه را نیز تغییر دهند. بنابراین قوه قضائیه در پاکستان چندان مستقل به شمار نمیآید.
هر ایالت پاکستان از یک دولت و مجلس ایالتی برخوردار است که اختیارات قابل توجهی در امور قانون گذاری و اجرایی دارند. سیستم سیاسی این کشور، جمهوری است و بر اساس رقابت حزبی، نخست وزیر به عنوان مقام عالی اجرایی انتخاب میشود.
تکوین مذاهب در شبه قاره
آیین هندو
اولین دینی که در این منطقه رواج یافت، آیین هندو بود که در حدود ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح به وسیله آریاییها به این منطقه آورده شد. آریاییها از روسیه و آسیای مرکزی در جست وجوی چراگاههای تازه برای گلههای خود به این منطقه آمدند. آنها پرستش ایندرا خدای آسمان را که در سرودههای ودایی باستان، ویران کننده دژها و دیوارهای بلند شهرها معرفی میشد را با خود آوردند.
آیین بودا
بودا از دیگر آیینهای مهمی بود که از سال ۵۲۸ قبل از میلاد در منطقه رواج یافت. سه سده پس از مرگ بودا، آشوکا فرمانروای بزرگ، شروع به ساختن بناهای تاریخی به یاد بودا کرد و به اشاعه تعلیمات بودا پرداخت. دو فرمان نامه سنگی بزرگ وی متعلق به حدود ۲۵۰ سال قبل از میلاد، در پاکستان و در نزدیک تاکسیله باستان دیده میشود.
فتوحات نظامی کانیشکا تعالیم بودایی را از طریق هند به سوی شرق انتشار داد و آیین بودا، طی سدهها، در سراسر شبه قاره هند به شکوفایی خود ادامه داد. پس از آن، آیین بودا به صورت دیگری از ویشنو، خدای هندو جلوه گر شد. بودیسم در شبه قاره هند پس از سال ۱۰۰۰ میلادی به صورت نوعی از فرقه خاص هندو درآمد. گسترش اسلام به امحای آن سرعت بخشید؛ در سده دوازدهم چند دیر باقیمانده غارت شد. دین اسلام و آیین هندو جای آیین بودا را گرفت.
دین اسلام
در عهد مغولها، بخش عظیمی از شبه قاره هند به زیر حاکمیت مسلمانان درآمد. اما بسیاری از پادشاهان هندو همواره با سلطه مسلمانان مخالفت کردند و به مبارزه با آنها ادامه دادند. این دشمنی مداوم میان جوامع هندو و مسلمان همچنان تداوم یافت. بسیاری از هندوهای طبقه پایین، به واسطه جاذبههای آیین برابری اسلام و انزجار از نظام کاستی (طبقاتی)، به اسلام گرویدند. از این رو شمار مسلمانان در سراسر شبه قاره هند از طریق نفوذ روحانیون مسلمان و مبادله تدریجی آداب و رسوم و نه با تغییر اجباری دین، افزایش یافت.
در عهد مغولان، بخش بزرگی از شبه قاره تحت حاکمیت مسلمانان، یکپارچه شد. علاوه بر این، آنها سعی میکردند معابر شرک آلود هندی را تخریب کنند؛ ازجمله محمود غزنوی که در حمله به هند، بسیاری از معابر هندوها را ویران کرد. پیش از مغولان، غوریان که از سلسله افغانها بودند، در هند سلطه داشتند. قطب الدین یکی از فرماندهان غوری خود را سلطان دهلی نامید و حکومتی اسلامی برپا ساخت که تا پیش از ورود مغولان پابرجا بود. وی در ازای ساختن هر مسجد، بیست و هفت معبد هند را ویران ساخت، سپس مناره باشکوهی به نام قطب منار برافراشت.
آیین سیکها
اکبرشاه، مغول بعدی بود که حاکمیت مغولان را بر بخش اعظم شبه قاره هند وسعت بخشید. او نخستین فردی بود که هندوان و مسلمانان را به کار با یکدیگر تشویق کرد؛ مالیات زیارت در معابر را از میان برداشت؛ اختلافات مذهبی مسلمانان و هندوان را زدود. وی در سال ۱۵۷۵ فرمان تاسیس عبادتگاهی در نزدیکی قصرش را صادر کرد که در آن، در مورد جنبههای متفاوت مذاهب مختلف هندو، جین (niaJ)، اسلام و مسیحیت بحث و مناظره برپا میشد. اکبرشاه با برگزیدن بهترین قوانین از کلیه مذاهب، دین جدیدی پدید آورد، اما آن را بر شخص خود به عنوان امپراتور شبه الهی متمرکز ساخت. البته این اقدام، سیاست زیرکانهای بود و چنان تاثیری داشت که احترام به سریر مغول، پس از آنکه قدرت سیاسی مؤثر خو را از دست داد، مدتهای دراز تا سده نوزدهم همچنان باقی ماند.
اورنگ زیب، پسر اکبرشاه، مجددا محدودیتهایی را برای هندوان وضع نمود و هزاران معبد هندو را تخریب کرد. مذهب جدید سیکها مورد غضب وی واقع شد. زمانی که رهبر آنان، گورو (معلم روحانی (uruG از پذیرش اسلام سرباز زد، اورنگ وی را گردن زد و هزاران نفر از پیروانش را کشت. کینه میان سیکها و مسلمانان از زمان اورنگ تاکنون باقی مانده است و علت اصلی کشتارهای فاجعه آمیز در هنگام جدایی پاکستان و هند بود. اورنگ در زندگی خود در امور دینی بسیار سختگیر بود. وی مساجد فراوانی از جمله مسجد سلطنتی لاهور موسوم به مسجد پادشاهی که از بزرگترین مساجد دنیاست را بنا نمود. پس از وی هندوها و دیگر گروهها قوی شدند و با کمک سیکها امپراتوری وی را تجزیه نموده و بر بخشهایی از آن حکم رانی کردند.
استقلال از هند
در سال، امپراتوری مغول در برابر حمله نادرشاه شکست خورد اما حکومت مغولان پس از بازگشت نادر به ایران تا سال تداوم یافت. سرانجام بریتانیا کنترل مستقیم شبه قاره را در دست گرفت تا اینکه با مبارزه هندوها و مسلمانان، دو کشور هند (با اکثریت هندو) و پاکستان (با اکثریت مسلمان) به استقلال دست یافتند. از آن به بعد، پاکستان که بر مبنای اکثریت مسلمان تشکیل شده بود، اولین جمهوری اسلامی را تشکیل داد و سعی نمود تا بر مبنای دین اسلام عمل نماید.
پاورپوینت کشور پاکستان به نام دین اسلام و به عنوان کشوری خاص مسلمانان شبه قاره هند، تاسیس شد و از همان ابتدا نام و نشان اسلامی را برای خود حفظ کرده است.
اسلام، دین رسمی این کشور است و ۹۷ درصد از جمعیت پاکستان مسلمان هستند. اکثریت مسلمانان پاکستان، سنی و حنفی مذهب و گروهی نیز شافعی مسلک میباشند. اقلیت قابل توجهی در حدود/ تا درصد از جمعیت پاکستان، شیعه هستند. سایر گروههای مسلمان این کشور عبارتاند از: سادات، مغولها، پتانها، خوجهها، اسماعیلی مذهبان پیرو فرقه نزای آقاخان، بهاییها، احمدیه یا قادیانیها (مسلمانان پاکستان قادیانیها را مسلمان نمیدانند؛ زیرا به نبوت پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآلهوسلّم معتقد نیستند). قادیانیهای پاکستان شاخهای از قادیانیهای اصلی در هند میباشند و مرکز آنان در جنوب غربی لاهور میباشد که نام آن را «ربوه» گذاشتهاند. فعالیت این گروه در ترویج ملک خودشان به خصوص در غرب و آفریقا چشم گیر است. در تاریخ سپتامبر سال، مجلس شورای ملی پاکستان با اصلاح دو ماده از قانون اساسی پاکستان و درج این مطلب که تمامی کسانی که به نبوت و خاتمیت قطعی و کامل حضرت محمد صلیاللهعلیهوآلهوسلّم ایمان و اذعان نداشته باشند از حوزه شمولیت اسلام خارج خواهند بود، قادیانیها را غیرمسلمان دانستند. حدود درصد از جمعیت پاکستان مسیحی و/ درصد جمعیت هندو میباشند.
نفوذ ادیان در حاکمیت
اساس تشکیل پاکستان، دین اسلام بود. از این رو ادیان دیگر نقش چشم گیری در اوضاع سیاسی این کشور ایفا نمیکنند. قانون اساسی جدید پاکستان که در سال به تصویب رسید، این کشور را جمهوری اسلامی اعلام و معرفی کرده است. این کشور از معدود کشورهایی است که جز دین مشترک بین جمعیت آن، هیچ یک از عناصر تشکیل یک دولت ملی در محدوده سرزمینی خاص را بنا بر عرف سیاسی امروز قرار نداده است. در اصطلاح، ساختار جمعیتی این کشور را «موزائیک وار» میدانند که از اقوام و قبیلههای مختلف تشکیل شده است. بنا بر قانون اساسی، رئیس جمهور و نخست وزیر باید مسلمان باشند اما همه اقلیتهای مذهبی به نسبت تعدادشان در مجلس شورای ملی پاکستان دارای نماینده میباشند. اقلیتهای دینی میتوانند آزادانه مراسم و آیینهای دینی خود را به جای آورند.
از همان ابتدای تشکیل حکومت پاکستان، تلاش برای استقرار هرچه بیشتر اصول اسلامی، علت وجودی تشکیل این کشور بوده است. دین اسلام تنها عامل وحدت بخش گروههای مختلف قومی و زبانی این کشور میباشد. قانون اساسی این کشور مبتنی بر اصول و ضوابط اسلامی بوده و مقرر میدارد که به منظور بررسی تناسب و تطابق قوانین موضوعه این کشور با شریعت اسلامی، شورایی تحت عنوان «شورای عقاید و احکام اسلامی» تشکیل گردد.
علاوه بر دایر بودن محاکم شریعت تحت نظر حکام شرع، قوانین کیفری نظامی نیز به نحوی اصلاح گردیدهاند که به محاکم نظامی نیز اجازه اعمال قوانین کیفری و مجازاتهای اسلامی را اعطاء کرده است. قصاص، حدود و تغزیرات که از مجازاتهای اسلامی هستند، از سالهای پیش در پاکستان اجرا میشدهاند.
درگیری میان ادیان و مذاهب مختلف
هر چند حکومت پاکستان سعی کرده که
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.