توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت قرء دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت قرء،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت قرء :

حیض (فقه)

حیض، به خونى معروف،از رحم زن بیرون می آید،گفته می شود.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف حیض
۲ – نامهای دیگر حیض
۳ – کاربردعنوان حیض درفقه
۴ – ویژگیهای خون حیض
۵ – شرایط خون حیض به لحاظ سن
۶ – اقسام حائض
۶.۱ – صاحب عادت
۶.۲ – عادت وقتیه و عددیه
۶.۳ – عادت عددیه
۶.۴ – عادت وقتیه
۶.۵ – غیر صاحب عادت
۶.۶ – تعریف زن مبتدئه
۶.۷ – زن مضطربه
۶.۸ – تعریف زن ناسیه
۷ – تحقق عادت
۷.۱ – خون عادت وقتیه
۷.۲ – خون غیر عادت وقتیه
۷.۳ – خون عادت عددیه و وقتیه
۷.۴ – حکم خون ناسیه
۸ – استبرای حائض
۹ – استظهار حائض
۱۰ – احکام حائض
۱۰.۱ – احکام مستحب و مکروه حائض
۱۰.۲ – احکام حائض در باب حج
۱۰.۳ – احکام حائض در باب طلاق و ظهار
۱۱ – منابع بیشتر جهت مطالعه
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

تعریف حیض

حیض در کلمات بسیارى از فقها به خونى که پس از بلوغ، به صورت عادت ماهانه، در ایامى خاص از رحم زن بیرون مى‌آید، تعریف شده است. تعریف یاد شده بنابر تصریح برخى، معنای لغوی و شرعی حیض است. بنابر این، حیض، اسم براى خون یاد شده است.

[۱] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۳۵.

[۲] تذکره الفقهاء، ج۱، ص ۲۵۱.

[۳] ذخیره المعاد، ص ۶۱.

لیکن برخى، آن را اسم معنا (مصدر) دانسته و به جریان خون مخصوص یا گرد آمدن خون در رحم و یا خروج آن از رحم تعریف کرده‌اند. در کلمات بسیارى از لغویان نیز حیض به سیلان و جارى شدن معنا شده است.
صحّت اضافه خون به حیض و اطلاق خون حیض نیز مؤید اسم معنا بودن آن است.

[۴] فقه الصادق، ج۲، ص۹.

[۵] التنقیح (الطهاره)، ج۶، ص ۸۴- ۸۵.

[۶] مصطلحات الفقه، ص ۲۲۲.

[۷] لسان العرب ، ص واژه «حیض».

[۸] مجمع البحرین، ص واژه «حیض».

البته ثمره‌اى بر این اختلاف مفهومى مترتّب نیست.

نامهای دیگر حیض

از حیض به طَمث، پاورپوینت قرء و محیض نیز تعبیر مى‌شود

[۹] مفتاح‌الکرامه، ج۲، ص ۵۶۵.

[۱۰] مسالک الافهام، ج۹، ص ۲۱۷.

و به زنى که در حالت حیض است حائض مى‌گویند.

کاربردعنوان حیض درفقه

جایگاه اصلى این عنوان باب طهارت است؛ لیکن به مناسبت در برخى ابواب دیگر، نظیر صلات، صوم، اعتکاف، حج، حجر و کفارات نیز از آن سخن گفته‌اند.

ویژگیهای خون حیض

خون حیض غالب اوقات، تیره رنگ و غلیظ است و با حرارت و سوزش بیرون مى‌آید. افزودن قید «غالب» بدین جهت است که خونى که زن در ایام عادت مى‌بیند محکوم به حیض است، هرچند فاقد ویژگیهاى یاد شده باشد.

[۱۱] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۳۷- ۱۳۹.

براى تشخیص خون حیض از بکارت در صورت اشتباه، پنبه‌اى درون شرمگاه‌ نهاده مى‌شود، اگر خون دایره وار در پنبه شکل بگیرد، خون بکارت و اگر در آن نفوذ کند، خون حیض است. این آزمایش بر زن واجب است.

[۱۲] جواهر الکلام، ج۳، ۱۴۰- ۱۴۲.

[۱۳] العروه الوثقى‌، ج۱، ص ۵۳۲- ۵۳۳.

براى تشخیص خون حیض از خون ناشى از زخم درون رحم بنابر قول مشهور زن به پشت مى‌خوابد و انگشت میانى را داخل شرمگاه مى‌کند، اگر خون از سمت راست انگشت خارج شود، خون زخم و اگر از سمت چپ بیرون آید، خون حیض است.

[۱۴] جواهر الکلام، ج۳، ص۱۴۴.

جمعى از فقها بر این ملاک اشکال کرده

[۱۵] المعتبر، ج۱، ص ۱۹۹.

[۱۶] منتهی المطلب، ج۲، ص ۲۶۹.

[۱۷] مدارک الاحکام، ج۱، ص ۳۱۸.

و برخى، در تشخیص آن دو از یکدیگر، قائل به عکس ملاک فوق شده‌اند.

[۱۸] ذکرى الشیعه، ج۱، ص ۲۲۹.

[۱۹] الدروس الشرعیه، ج۱، ص ۹۷.

شرایط خون حیض به لحاظ سن

علاوه بر ویژگیهاى یاد شده، در خون حیض شرایطى معتبر است. به لحاظ سن زن، خونى که زن قبل از نه سالگى (بلوغ) و نیز بعد از یائسگی مى‌بیند حیض نیست، هرچند داراى صفات حیض باشد. سن یائسگى بنابر مشهور در غیر قرشی و نبطی پنجاه و در آن دو، شصت سال قمری است.

[۲۰] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۶۰- ۱۶۳.

[۲۱] روض الجنان، ج ۱، ص ۱۷۱.

به لحاظ زمان، کمترین مدت حیض سه روز و بیشترین آن ده روز است. بنابر این، خون کمتر از سه روز و بیشتر از ده روز حیض نیست.

[۲۲] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۴۷.

[۲۳] مستندالشیعه، ج۲، ص ۳۸۸.

اقلّ طهر (پاکی از حیض) ده روز است. در نتیجه فاصله بین دو حیض کمتر از ده روز نخواهد بود، امّا در ناحیه زیادى محدودیتى ندارد.

[۲۴] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۴۷- ۱۴۹.

[۲۵] مستند الشیعه، ج۲، ص ۳۹۶.

بنابر قول مشهور، سه روزى که زن خون مى‌بیند باید پى در پى باشد، از این رو، اگر این سه روز در ضمن ده روز باشد، لیکن پى در پى نباشد- مانند آنکه روزهاى اوّل، چهارم و هفتم خون ببیند- حکم به حیض بودن آن نمى‌شود.

[۲۶] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۴۹- ۱۵۳.

بنابر قول مشهور، جمع بین حیض و بارداری ممکن است، لیکن در اینکه جمع بین آن دو مطلقا امکان پذیر است یا تنها در صورت آشکار نشدن حاملگی، اختلاف است. بنابر قول به امکان جمع (نظر مشهور)، خونى که زن حامله در ایام عادت مى‌بیند و ویژگیهاى حیض را دارد، محکوم به حیض است، لیکن در اینکه وجود هردو ویژگى (در ایام عادت بودن و صفات حیض داشتن) شرط است، یا وجود یکى از آن دو کافى است، یا تنها صفات حیض را داشتن یا تنها در ایام حیض بودن شرط است، یا هیچ کدام شرط نیست، احتمالاتى مطرح است.
برخى خون ایام عادت یا همراه با کمى قبل از آن را حیض دانسته و خون پس از آن را در صورتى که پس از بیست روز از ایام عادت ببیند، حیض نمى‌دانند.
برخى خون دوران پس از عادت و قبل از سپرى شدن بیست روز را نیز مطلقا حیض دانسته‌اند. برخى، حکم به حیض بودن خون یاد شده را منوط به وجود صفات حیض در آن کرده‌اند. برخى دیگر، اوصاف حیض را مطلقا ملاک دانسته و گفته‌اند: خون واجد صفات حیض محکوم به حیض است، چه در ایام عادت با شد یا در غیر ایام عادت. برخى نیز وجود یکى از دو امر یاد شده (در ایام عادت بودن و صفات حیض داشتن) را در حکم به حیض بودن کافى دانسته‌اند.

[۲۷] مستند الشیعه، ج۲، ص ۴۰۰- ۴۰۶.

[۲۸] جواهر الکلام، ۳ج، ص ۲۶۱- ۲۶۵.

[۲۹] التنقیح (الطهاره)، ج ۶، ص ۱۰۲- ۱۱۳.

خونى که زن در حدّ فاصل بین سه و ده روز مى‌بیند و امکان حیض بودن آن مى‌رود، بنابر مشهور، بلکه بنابر اجماع ادعا شده، حیض محسوب مى‌شود، خواه در صفت متّحد باشند یا مختلف. در فقه از این مسئله به قاعده امکان تعبیر شده است

[۳۰] مستند الشیعه، ج۲، ص ۴۰۸.

[۳۱] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۶۳-۱۶۴.

[۳۲] مستمسک العروه، ج۳، ص ۲۳۰- ۲۳۲.

حیض شدن دختر دلیل و کاشف تحقق بلوغ قبل از آن است.

[۳۳] جواهرالکلام، ج۲۶، ص۴۲- ۴۴.

بنابر قول مشهور، حیض نشدن کنیز در مدت شش ماه عیب به شمار مى‌رود.

[۳۴] جواهرالکلام، ج۲۳، ص۲۸۱.

اقسام حائض

زن حائض یا صاحب عادت است یا غیر صاحب عادت.
صاحب عادت به عادت وقتیه و عددیه، عادت عددیه و عادت وقتیه و غیر صاحب عادت به مبتدئه، مضطربه و ناسیه تقسیم مى‌شود.

صاحب عادت

زنى که دوبار به صورت یکسان خون ببیند.

عادت وقتیه و عددیه

زنى که دو بار در وقت معین خون ببیند و شمار روزهاى آن نیز یکى باشد، مثلا هر دو بار، اوّل تا هفتم ماه.

عادت عددیه

زنى که شمار روزهایى که خون مى‌بیند یکسان است، امّا زمان آنها متفاوت مى‌باشد، مثلا هر دوماه هفت روز خون مى‌بیند، لیکن یکى در اوّل و دیگرى در وسط ماه.

عادت وقتیه

زنى که زمان خون دیدنش یکسان، امّا روزهاى آن متفاوت است،مثلا در اوّل هر دو ماه خون مى‌بیند،لیکن در یک ماه پنج روز و در ماه دیگر هفت روز.

غیر صاحب عادت

زنى که در مسئله خون دیدن عادتى ندارد.

تعریف زن مبتدئه

براى مبتدئه دو تعریف ذکر شده است: یکى زنى که نخستین بار خون مى‌بیند و دیگرى زنى که داراى عادت نیست. خواه منشأ آن، نخستین بار خون دیدن وى باشد یا عدم استقرار عادت.
تعریف دوم، اعم از تعریف اوّل و منسوب به مشهور است .

زن مضطربه

زنى که چند بار خون دیده ولى متفاوت، و عادت مستقر و ثابت نداشته است. مضطربه به ناسیه نیز تعریف شده است.

تعریف زن ناسیه

زنى که عادتش را فراموش کرده است. از آن به متحیره نیز تعبیر شده است.

[۳۵] مسالک الافهام، ج۱، ص ۶۷.

[۳۶] العروه الوثقى‌، ج۱، ص ۵۴۰- ۵۴۱.

[۳۷] جواهر الکلام، ج۳، ص ۲۶۷.

تحقق عادت

عادت با دوبار خون دیدن زن به صورت یکسان محقق مى‌شود. چنان که تبدیل عادت قبلى به عادت بعدى با دو بار تغییر یکسان تحقق مى‌یابد. اگر صاحب عادت، دو بار متفاوت خون ببیند بنابر قول برخى، حکم عادت اوّل باقى است.، لیکن اگر چند بار متفاوت خون ببیند، عادتش باطل و به مضطربه ملحق مى‌گردد.

[۳۸] العروه الوثقى‌، ۱، ص ۵۴۱.

[۳۹] تحریر الوسیله، ج۱، ص ۴۷.

خون عادت وقتیه

صاحب عادت وقتیه- چه عددیه هم باشد یا نباشد- به محض دیدن خون در ایام عادت- و یا یکى دو روز قبل و بعد از آن، به مقدارى که پس و پیشِ عادت به شمار رود- آن را حیض قرار مى‌دهد و تمامى احکام حیض را مترتّب مى‌کند،هرچند فاقد صفات حیض باشد.
پس از آن اگر معلوم شود حیض نبوده- مثلا خون قبل از سه روز قطع شده- عبادتهاى انجام نداده را قضا مى‌کند.

[۴۰] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۷۸- ۱۸۱.

[۴۱] مستند الشیعه، ج۲، ص ۴۳۳- ۴۳۶.

[۴۲] مستمسک العروه، ج۳، ص ۲۱۹- ۲۲۲.

خون غیر عادت وقتیه

غیر صاحب عادت وقتیه، اعم از صاحب عادت عددیه، مبتدئه، مضطربه و ناسیه، در اینکه به صرف دیدن خون، حائض محسوب مى‌شود و وظیفه‌اش‌ عمل به حکم حائض است یا سه روز صبر مى‌کند، در صورت دیدن خون در آن مدت یا بیشتر، آن را حیض قرار مى‌دهد و یا تنها در صورت واجد صفات حیض بودن، آن را حیض قرار مى‌دهد و یا اینکه تا سه روز بین تروک حائض و اعمال مستحاضه جمع مى‌کند، اختلاف است.

[۴۳] مستمسک العروه، ج۳، ص ۲۲۲- ۲۲۹.

[۴۴] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۸۱- ۱۸۶.

اگر زن- در هر وضعیتى- پس از گذشتن اقل طهر (ده روز) از حیض قبلى سه روز پى در پى خون ببیند و سپس قطع شود، باید آن را حیض قرار دهد و چنانچه پس از آن تا ده روز به صورت غیر متوالى خون ببیند، همه روزها تا سقف ده روز حیض به شمار مى‌رود، به شرط آنکه جریان خون از ده روز تجاوز نکند.

[۴۵] جواهر الکلام، ج۳، ص ۱۸۷- ۱۸۸.

خون عادت عددیه و وقتیه

صاحب عادت عددیه و وقتیه، در صورتى که به مقدار همان عدد، قبل از ایام عادت یا بعد از آن خون ببیند، حکم به حیض بودن آن مى‌شود، هرچند داراى صفات حیض نباشد،چون در این گونه مواقع که عادت، پس و پیش مى‌شود، عدد بر وقت مقدم مى‌گردد.

[۴۶] جواهر الکلام، ج۳، ص ۲۹۶- ۲۹۷.

[۴۷] مستمسک العروه، ج۳، ص ۲۴۲.

صاحب عادت در صورتى که قبل از ایام عادت خون ببیند و در ایام عادت نیز استمرار داشته باشد، یا در وقت عادت و پس از آن و یا قبل از عادت و زمان عادت و پس از آن، خون ببیند و مجموع آن از ده روز بیشتر نباشد، همه آن روزها حیض خواهد بود.

[۴۸] مستمسک العروه، ج۳، ص ۲۴۲- ۲۴۴.

[۴۹] جواهر الکلام، ج۳، ص ۲۹۸.

حکم خونى که زن بیش از ده روز مى‌بیند متفاوت است. صاحب عادت، ایام عادت را حیض و بقیه را استحاضه قرار مى‌دهد. هرچند برخى نسبت به ایام استظهار توقف و یا حکم به حیض بودن آن کرده‌اند. مبتدئه و مضطربه بنابر مشهور، خون واجد صفات حیض را- در صورت کمتر نبودن آن از سه و بیشتر نبودن آن از ده روز- حیض و خون واجد صفات استحاضه را استحاضه قرار مى‌دهند.
در صورت یکسان بودن خون و عدم امکان تمیز آن و یا فقدان دو شرط یاد شده (کمتر از سه و بیشتر از ده روز نبودن) در عدد ایام حیض به عادت زنان خویشاوند رجوع مى‌کند. در صورت عدم امکان و یا مختلف بودن آنان بنابر مشهور به همسالان خود رجوع مى‌کند و در صورت عدم امکان و یا اختلاف ایشان، در اینکه در هر ماه چه روزهایى را حیض قرار دهد، اقوال مختلف است. هفت روز در هر ماه، ده روز در یک ماه و سه روز از ماه دیگر، ده روز در هر ماه و سه روز در هر ماه از جمله این اقوال است.

[۵۰] جواهر الکلام، ج۳، ص ۲۶۷- ۲۹۴.

[۵۱] مستمسک العروه، ۳، ص ۲۷۷- ۲۹۰.

[۵۲] مستمسک العروه، ج۳، ص ۳۰۴.

[۵۳] مفتاح الکرا