توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت قبیله بنی‌عدی بن کعب دارای ۱۰۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت قبیله بنی‌عدی بن کعب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت قبیله بنی‌عدی بن کعب :

بنی‌عدی بن کعب

از تیره‌های قریش و تاثیرگذار در رویدادهای حرمین طائفه بنی عدی بن کعب می باشند.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی
۱.۱ – نام گذاری روز جمعه
۱.۲ – زندگی عدی
۱.۳ – خانه‌های بنی عدی
۱.۴ – هم پیمانان بنی عدی
۱.۵ – نبردهای قریش با قبایل دیگر
۲ – بنی عدی و دعوت پیامبر
۲.۱ – بنی عدی در غزوه بدر
۳ – بنی عدی پس از رسول خدا
۳.۱ – نقش بنی عدی در دوران خلافت امام علی
۴ – رخداد حره
۵ – دشمنی عمر با پیامبر
۶ – فرماندهی لشکر مهاجران
۷ – عهده داری ولایت کوفه
۸ – فهرست منابع
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

معرفی

بنی عدی، خاندان عدی بن کعب بن لؤی بودند.

[۱] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱۰، ص۲۸۴.

[۲] معجم قبائل العرب، عمر کحاله، ج۲، ص۷۶۶

.نسب این تیره با رسول خدا ، در کعب، جد هشتم وی، به هم می‌رسد. بنی عدی قبیله خلیفه دوم عمر بن خطاب است؛ قبایل و تیره‌هایی دیگر نیز از عرب عدنانی و قحطانی با عنوان بنی عدی شناخته می‌شوند که بنی عدی بن عبدمناه، بنی عدی بن رباب، بنی عدی بن اخرم، بنی عدی بن اشرس، بنی عدی بن جناب، بنی عدی بن حارث، بنی عدی بن نجار و بنی عدی بن فزاره از آن جمله هستند.

[۳] الانساب، عبدالکریم السمعانی، ج۹، ص۲۵۱-۲۵۷.

[۴] معجم قبائل العرب، عمر کحاله، ج۲، ص۷۶۳-۷۶۶.

نام گذاری روز جمعه

پدر عدی، کعب، نخستین کسی دانسته شده که مردم را در روز عروبه (نام پیشین روز جمعه در جاهلیت) گرد آورد و آن را « جمعه » نامید و در آن روز و د ر ایام حج خطبه خواند.

[۵] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۴۱.

[۶] تاریخ یعقوبی، احمد بن یعقوب، ج۱، ص۲۳۶.

در منابع به محل خطابه وی در حج اشاره نشده است. کعب میان عرب منزلتی بس گران یافت؛ به گونه‌ای که از سوی قریش، سال درگذشت او تا هنگام عام الفیل ، مبدا تاریخ قرار گرفت.

[۷] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۴۱.

[۸] تاریخ خلیفه، خلیفه بن خیاط، ص۱۴.

[۹] تاریخ طبری، الطبری، ج۲، ص۳۹۱.

زندگی عدی

عدی یکی از سه فرزند کعب

[۱۰] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۴۷.

[۱۱] تاریخ یعقوبی، احمد بن یعقوب، ج۱، ص۲۳۶.

از همسرش حبیبه دختر بجاله بن سعد

[۱۲] تاریخ یعقوبی، احمد بن یعقوب، ج۱، ص۲۳۶.

بود. خود نیز دو پسر و یک دختر به نام رزاح، عویج و الوف/الود

[۱۳] نسب قریش، مصعب بن عبدالله الزبیری، ص۳۴۶.

[۱۴] نسب قریش، مصعب بن عبدالله الزبیری، ص ۳۸۶.

داشت. نسل عدی از هر دو پسر ادامه یافت

[۱۵] جمهره انساب العرب، ابن حزم، ص۱۵۰-۱۵۹.

و فرزندان آن دو، تیره‌های گوناگون بنی عدی را تشکیل دادند؛ نسب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم از جانب جدات مادری به عویج بن عدی می‌رسد

[۱۶] السیره النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۱۱۰.

[۱۷] الطبقات، ابن سعد، ج۱، ص۴۹.

[۱۸] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۵۳۲.

؛ زیرا آمنه بنت وهب ، دختر بره بنت عبدالعزی بن عثمان، و او دختر‌ام حبیبه بنت اسد بن عبدالعزی؛ و‌ام حبیبه دختر بره بنت عوف بن عبید بن عویج بود.

[۱۹] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۵۳۲.

خانه‌های بنی عدی

خانه‌های بنی عدی در روزگار جاهلیت از کنار باب الصفا که پس از اسلام باب بنی مخزوم خوانده شد، تا کوه صفا امتداد داشت. از این رو، به آن «باب بنی عدی بن کعب» نیز گفته می‌شد.

[۲۰] اخبار مکه، ازرقی، ج۲، ص۹۰.

[۲۱] تاریخ مکه المشرفه، محمد ابن الضیاء، ج۱، ص۷۴.

فاکهی گویا این نام گذاری را نپذیرفته؛ زیرا آن را از گمان‌های مکیان شمرده است.

[۲۲] اخبار مکه، فاکهی، ج۲، ص۱۹۱.

بر پایه گزارش فاکهی،قصی بن کلاب هنگام تعیین و وا گذاری بخش‌های گوناگون مکه به تیره‌های قریش «اسفل الثنیه» را به بنی عدی واگذار کرد.

[۲۳] اخبار مکه، فاکهی، ج۳، ص۲۶۰.

بنی عدی بعدها به سبب ستیز با بنی عبدشمس منازل خود نزدیک صفا را ترک کردند و به محله بنی سهم در شمال غربی مکه رفته، با آن‌ها هم پیمان شدند و شماری از منازل آن‌ها را خریدند.

[۲۴] اخبار مکه، ازرقی، ج۲، ص۹۰.

میان بنی عدی و بنی سهم، قرابت نسبی و پیمانی دو جانبه وجود داشت؛ اما در ستیزی که میان افرادی از این دو قبیله روی داد و به قتل یکی از عدویون انجامید، این پیمان از سوی بنی عدی فسخ شد.

[۲۵] المنمق، ابن حبیب، ص۲۶۶-۲۶۷.

بنی عدی همچنین بعدها سراهایی در مدینه داشتند. ابن شبه بابی به آن‌ها اختصاص داده است.

[۲۶] تاریخ المدینه، ابن شبه، ج۱، ص۲۴۷.

هم پیمانان بنی عدی

از هم پیمانان دیگر بنی عدی می‌توان به عامر بن ربیعه بن مالک عنزی و واقد بن عبدالله تمیمی، هم پیمانان خطاب بن نفیل در روزگار جاهلیت، و نیز عاقل/غافل

[۲۷] الطبقات، ابن سعد، ج۳، ص۲۹۸.

[۲۸] تاریخ طبری، الطبری، ج۲، ص۳۳۹.

بن ابی البکیر (البکیر)

[۲۹] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۲۹۶.

[۳۰] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۲۳۵.

از بنی سعد بن لیث، هم پیمان نفیل بن عبدالعزی، جد عمر بن خطاب، اشاره کرد. خطاب پس از هم پیمانی با عامر وی را فرزند خود خواند و از آن پس به عامر بن خطاب شناخته می‌شد تا این که آیه (ادعوهم لآبائهم)

[۳۱] احزاب/سوره۳۳، آیه۵.

نازل شد و عامر به نسب خود بازگشت.

[۳۲] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۲۱۸.

[۳۳] تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج۲۵، ص۳۲۰.

وی پیش از ورود پیامبر به خانه ارقم مخزومی مسلمان شد و همراه همسرش لیلی دختر ابی حثمه عدویه به حبشه هجرت کرد.

[۳۴] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۲۱۷.

[۳۵] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۷۹۰- ۷۹۱.

در ستیز بنی عبدمناف با بنی عبدالدار بر تقسیم مناصب مکه به سال ۳۵

[۳۶] تاریخ خلیفه، خلیفه بن خیاط، ص۱۶.

[۳۷] تاریخ طبری، الطبری، ج۲، ص۲۹۰.

عام الفیل،

[۳۸] المنمق، ابن حبیب، ص۲۷۳.

[۳۹] تاریخ طبری، الطبری، ج۲، ص۲۸۹.

بنی عدی و برخی از تیره‌های قریش در پیمان لعقه الدم (حلف الاحلاف)

[۴۰] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۵۶.

به حمایت از بنی عبدالدار برخاستند.

[۴۱] المنمق، ابن حبیب،ج۱، ص۱۹۰

[۴۲] المنمق، ابن حبیب، ص ۲۷۳-۲۷۵.

[۴۳] حلف جمهره انساب العرب، ابن حزم، ص۱۵۸.

این پیمان از آن رو «لعقه الدم» نام گرفت که بنی عدی به بستن پیمان با خون اصرار کردند وحتی برخی از آن‌ها خون لیسیدند.

[۴۴] المنمق، ابن حبیب، ص۱۹۰

[۴۵] المنمق، ابن حبیب، ص۳۳. .

[۴۶] جمهره انساب العرب، ابن حزم، ص۱۵۸.

نبردهای قریش با قبایل دیگر

در نبردهای قریش با قبایل دیگر و نیز ستیزهای درونی قریش در جاهلیت، سفارت قریش (نمایندگی در مذاکراتشان میان قبایل گوناگون)

[۴۷] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۱۴۵.

بر عهده افرادی از بنی عدی از جمله عمر بن خطاب بود.

[۴۸] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۶۴۳.

نیز آورده‌اند که اگر داوری یا مفاخره‌ای رخ می‌داد، وی را به نمایندگی برمی گزیدند.

[۴۹] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۶۴۳.

همچنین نفیل بن عبدالعزی بن ریاح، جد عمر، در روزگار جاهلیت یکی از کاهنان و داوران قریش و از جمله کسانی بود که مردم برای رفع اختلافات به او رجوع می‌کردند.

[۵۰] المحبر، ابن حبیب، ص۱۳۳.

[۵۱] المنمق، ابن حبیب، ص۳۶۸.

بنی عدی در بازسازیی کعبه (پنج سال پیش از بعثت) همراه بنی عبدالدار و بنی اسد بن عبدالعزی مسؤولیت بنای دیوار برابر حجرالاسود (حد فاصل رکن شامی و یمانی) را بر عهده گرفتند.

[۵۲] السیره النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۱۹۵-۱۹۶.

[۵۳] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۹۹.

[۵۴] تاریخ طبری،طبری،ج۲،ص۲۸۸.

بنی عدی و دعوت پیامبر

با آغاز دعوت رسول خدا ، به تدریج برخی از بنی عدی اسلام را پذیرفتند، هر چند بیشتر آن‌ها مانند دیگر قبیله‌های قریش، بر شرک خود باقی ماندند. در هجرت به حبشه (۵بعثت) افرادی از بنی عدی حضور داشتند. معمر بن عبدالله بن نضله، عروه بن عبدالعزی بن حرثان، و عدی بن نضله بن عبدالعزی از آن جمله هستند. معمر به سال هفتم ق. همراه جعفر بن ابی طالب به مدینه آمد؛ اما عروه و عدی پیش از بازگشت در حبشه درگذشتند.

[۵۵] السیره النبویه، ابن هشام، ج۲، ص۳۶۵.

[۵۶] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۲۱۷.

معمر که در حجه الوداع سر مبارک پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را تراشید، یک روایت از او گزارش کرده است: «لا یحتکر الا خاطئ». وی در روزگار خلیفه دوم در حبشه درگذشت.

[۵۷] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۲۱۷.

[۵۸] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۴۳۴.

عدی بن نضله نخستین مسلمانی دانسته شده که در اسلام از او ارث بردند.

[۵۹] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۲۱۷.

[۶۰] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۱۰۶۱.

[۶۱] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۵۰۲.

واقد بن عبدالله تمیمی از دیگر مسلمانان بود که پیش از ورود پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به خانه ارقم مسلمان شد و در آغاز خلافت عمر (۱۳ق.) درگذشت و نسلی باقی نگذاشت.

[۶۲] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۵۵۰.

[۶۳] الطبقات، ابن سعد، ج۳، ص۲۹۸.

بنی عدی در غزوه بدر

آورده‌اند که بنی عدی در غزوه بدر (۲ق.) قریش را همراهی نکرد.

[۶۴] السیره النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۶۱۹.

[۶۵] تاریخ طبری، الطبری، ج۲، ص۴۳۸.

[۶۶] تاریخ الاسلام، الذهبی، ج۲، ص۵۱.

بر پایه گزارشی، آن‌ها در سپاه قریش بودند؛ ولی در پی آگاهی از نجات کاروان تجاری مکه به ریاست ابوسفیان و اطمینان از سلامتی اموال تجاری شان، همراه بنی زهره، از تیره‌های قریش، از میانه راه (ثنیه لفت) به مکه بازگشتند.

[۶۷] المغازی، الواقدی، ج۱، ص۴۵.

[۶۸] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۲۹۱.

[۶۹] سبل الهدی، محمد بن یوسف الصالحی، ج۴، ص۲۹.

بر پایه گزارشی، به سال هفتم ق. هم زمان با فتح خیبر ، ۷۰ تن از بنی عدی به صورت گروهی به مدینه هجرت کردند و مردی از آن‌ها در مکه باقی نماند.

[۷۰] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۱، ص۲۹۴.

[۷۱] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۴۰۸.

در مدینه نقشی برجسته از این تیره گزارش نشده و تنها بعضی از آن‌ها مانند عمر بن خطاب فرمانده سریه‌هایی چون تربه در شعبان سال ششم ق. بوده‌اند.

[۷۲] المغازی، الواقدی، ج۱، ص۵.

[۷۳] الطبقات، ابن سعد، ج۲، ص۸۹.

آورده‌اند که مهجع غلام سیاه پوست و یمنی عمر بن خطاب، نخستین فردی بود که در بدر به شهادت رسید.

[۷۴] السیره النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۶۸۳.

[۷۵] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۲۹۶.

بنی عدی پس از رسول خدا

برخی از بنی عدی همانند عمر بن خطاب در دوران خلافت ابوبکر، نقش محوری داشتند.

[۷۶] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱، ص۵۸۰-۵۸۴.

[۷۷] الرده، الواقدی، ص۳۳-۳۵.

ابوبکر به سبب این خدمت، وی را جانشین خود کرد. عمر در روزگار خلافتش و هنگام تقسیم عطایا، بسیاری از تیره‌های قریش را بر بنی عدی مقدم داشت.

[۷۸] الطبقات، ابن سعد، ج۳، ص۲۲۴.

[۷۹] تاریخ طبری، الطبری، ج۴، ص۲۱۰.

بنی عدی در نبردهای رده و فتوحات شرکت داشتند. زید بن خطاب بن نفیل به سال ۱۲ق. پرچم دار نبرد با مسیلمه کذاب در یمامه بود و در این نبرد کشته شد.

[۸۰] الطبقات، ابن سعد، ج۳، ص۳۵۴.

[۸۱] تاریخ طبری، الطبری، ج۱۱، ص۵۶۳.

[۸۲] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۲، ص۱۳۳.

خارجه بن حذافه بن غانم عدوی که از جنگاوران قریش بود، همراه عمرو بن عاص در روزگار عمر، نقشی مهم در فتح مصر ایفا کرد.

[۸۳] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۴۱۸.

وی در حکومت عمرو بر مصر، منصب قضاوت آن جا را داشت و در سحرگاه ۱۹ رمضان سال ۴۰ق. امامت جماعت صبح را به نیابت از عمرو عاص بر عهده داشت و به اشتباه به دست فردی از خوارج به قتل رسید.

[۸۴] الطبقات، ابن سعد، ج۷، ص۳۴۴.

[۸۵] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۴۱۸.

از خارجه روایتی به نقل از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم در فضیلت نماز وتر وارد شده است.

[۸۶] الطبقات، ابن سعد، ج۴، ص۱۴۳.

نقش بنی عدی در دوران خلافت امام علی

از نقش بنی عدی در دوران خلافت امام علی علیه‌السّلام آگاهی چندان در دست نیست، جز این که در نبرد جمل به حمایت از اصحاب جمل برخاستند

[۸۷] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱۱، ص۲۹۴.

و کشتگانی نیز دادند.

[۸۸] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۴۷۶.

عبدالله بن عمر بن خطاب در شمار قاعدین بود و از بیعت با امیرالمؤمنین علیه‌السّلام خودداری نمود

[۸۹] الاخبار الطوال، ابن داود الدینوری، ص۱۴۱.

و در جنگ‌ها او را یاری نکرد و هنگام فوت از این بابت ابراز ندامت می‌کرد.

[۹۰] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۹۵۱.

[۹۱] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۲۳۸.

برادرش عبیدالله نیز در صفین در سپاه معاویه بود؛ برخی منابع به ستیز درون قبیله‌ای میان طوایف بنی عدی، از جمله بنی عمر، بنی جهم و بنی مطیع در نیمه سده اول ق. و دوره حکمرانی مروان بن حکم (۴۲-۴۹ق.) بر مدینه اشاره کرده‌اند.

[۹۲] المنمق، ابن حبیب، ص۱۳.

[۹۳] المنمق، ابن حبیب، ص ۲۹۴-۳۲۴.

[۹۴] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱۰، ص۴۸۷.

[۹۵] تاریخ ابن خلدون، ابن خلدون، ج۳، ص۶.

زید بن عمر بن خطاب که بعضی مادرش را‌ ام کلثوم دختر امیرالمؤمنین علیه‌السّلام دانسته‌اند، در این ستیز همراه مادرش کشته شد.

[۹۶] المنمق، ابن حبیب، ص۳۱۰.

[۹۷] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۲۴.

علت این حادثه، باور خرافی خوله همسر ابوجهم بن حذافه بود که می‌پنداشت برای درمان پادرد خود و باطل کردن جادوی کنیز همسرش به نام زجاجه، باید پاهایش را با مغز او چرب کند و شوهرش را نیز به این کار متقاعد کرد. اعتراض و مراجعه فرزندان زجاجه به سرشناسان بنی عدی چون عبدالله بن عمر و عبدالله بن مطیع، به اختلاف میان آن‌ها در این زمینه و سرانجام درگیری و ستیز و خونریزی انجامید.

[۹۸] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱۰، ص۴۸۶.

[۹۹] المنمق، ابن حبیب، ص۲۹۶.

[۱۰۰] جمهره انساب العرب، ابن حزم، ص۱۵۷.

رخداد حره

در رخداد حره به سال ۶۳ق. در حمله لشکر یزید به مدینه و کشتار مردم آن شهر، گروهی از بنی عدی نیز به دست شامیان به قتل رسیدند.

[۱۰۱] جمهره انساب العرب، ابن حزم، ص۱۵۱.

به سال ۵۴۵ق. در دوران خلافت الفائز فاطمی، جماعتی از بنی عدی به مصر مهاجرت کردند و مورد استقبال صالح طلائع بن رزیک وزیر فاطمیان قرار گرفتند و در برلس، از مناطق ساحلی غرب مصر، سکنا یافتند.

[۱۰۲] صبح الاعشی، احمد بن علی القلقشندی، ج۱، ص۴۰۷.

[۱۰۳] معجم قبائل العرب، عمر کحاله، ج۲، ص۷۶۶.

برخی از بنی عدی نیز در قزوین ساکن بودند که گویا در رویداد فتوحات و یا پس از آن بدان جا رفته‌اند. جعفر بن ادریس قزوینی که حدود ۳۰سال امام الحرمین بود، از آن جمله است.

[۱۰۴] التدوین فی اخبار قزوین، عبدالکریم رافعی قزوینی، ج۱، ص۱۷۰.

[۱۰۵] التدوین فی اخبار قزوین، عبدالکریم رافعی قزوینی، ج۲، ص۳۷۵.

[۱۰۶] ضیافه الاخوان، محمد بن الحسن القزوینی، ص۱۳۶.

زید بن عمرو بن نفیل از حنفا بود.

[۱۰۷] البدایه و النهایه، ابن کثیر، ج۲، ص۲۳۸.

[۱۰۸] السیره النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۲۲۵.

نعیم بن عبدالله نحام از دیگر چهره‌های عدوی است که او را دهمین مسلمان دانسته و درباره لقبش روایتی را به رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نسبت داده‌اند.

[۱۰۹] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۵۰۸.

[۱۱۰] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۴، ص۵۷۰.

بنی عدی نعیم را به سبب حمایت هایش درباره بیوه زنان این تیره، در عقیده اش آزاد نهادند و از وی خواستند که در مکه بماند تا این که به سال هفتم ق.

[۱۱۱] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۴، ص۵۷۰.

یا پس از صلح حدیبیه (۶ق.) به مدینه هجرت کرد.

[۱۱۲] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۴، ص۵۷۰.

[۱۱۳] تاریخ الاسلام، الذهبی، ج۳، ص۱۰۱.

بیشتر منابع وی را از کشته شدگان اجنادین شام در سال ۱۳ق.

[۱۱۴] تاریخ طبری، الطبری، ج۳، ص۴۱۸.

[۱۱۵] تاریخ الاسلام، الذهبی، ج۳، ص۱۰۱.

و برخی در رجب سال ۱۳ق. در یرموک دانسته‌اند.

[۱۱۶] الطبقات، ابن سعد، ج۴، ص۱۰۳.

[۱۱۷] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۵۰۸.

دشمنی عمر با پیامبر

عمر بن خطاب تا پیش از مسلمان شدن، از سرسخت‌ترین دشمنان رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بود

[۱۱۸] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۶۴۴.

[۱۱۹] تاریخ الاسلام، الذهبی، ج۱، ص۱۷۷.

و حتی از سوی قریش مامور قتل او شد.

[۱۲۰] سیره ابن اسحق، ابن اسحق، ج۲، ص۱۶۰.

[۱۲۱] السیره النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۴۳، ۳۴۸.

[۱۲۲] تاریخ دمشق، ابن عساکر، ج۴۴، ص۳۶.

اما در پرتو آیاتی از قرآن، اسلام آورد.

[۱۲۳] السیره النبویه، ابن هشام، ج۱، ص۳۴۵.

[۱۲۴] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱۰، ص۲۸۸.

[۱۲۵] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۶۴۵.

حفصه دختر عمر بن خطاب که نخست در نکاح خنیس بن حذافه سهمی قرار داشت، پس از مرگ خنیس به نکاح رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم درآمد.

[۱۲۶] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۸۸۹.

[۱۲۷] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۴۰.

[۱۲۸] تاریخ طبری، الطبری، ج۲، ص۴۹۹.

مادر وی و عبدالله، زینب بنت مظعون جمحی بود.

[۱۲۹] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۴، ص۱۸۱۱.

[۱۳۰] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۶، ص۶۵.

عبدالله بن عمر در کودکی و هم زمان با پدر اسلام آورد. پیش از پدر به مدینه هجرت کرد و جز دو نبرد بدر و احد که به دلیل سن کم در آن‌ها اجازه شرکت نیافت، در بیشتر غزوه‌ها حضور داشت.

[۱۳۱] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۹۵۰.

[۱۳۲] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۲۳۶.

بعدها او به فقه و حدیث به ویژه در زمینه مناسک حج مشغول شد.

[۱۳۳] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۹۵۰-۹۵۱.

وی به سال ۷۳ق. در سن ۸۴ سالگی در مکه درگذشت. بر پایه این گزارش و با توجه به خبری که وی را هنگام عزیمت پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به احد ۱۴ ساله یاد کرده،

[۱۳۴] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۳، ص۹۵۰.

[۱۳۵] الطبقات، ابن سعد، ج۴، ص۱۰۶.

به سال سوم بعثت زاده شده است. او از چهره‌های برجسته فقه و حدیث اهل سنت است.

[۱۳۶] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۲۳۶-۲۳۸.

[۱۳۷] تاریخ الاسلام، الذهبی، ج۵، ص۴۶۲.

سعید بن زید بن عمرو بن نفیل، برادر زن و شوهر خواهر عمر بن خطاب که با همسرش فاطمه بنت خطاب پیش از ورود پیامبر به خانه ارقم مسلمان شده و بدان سبب مورد ضرب و شتم عمر نیز قرار گرفته بود، زمینه ساز اسلام آوردن وی شدند.

[۱۳۸] انساب الاشراف، البلاذری، ج۱۰، ص۲۸۸.

[۱۳۹] اسد الغابه، ابن اثیر، ج۳، ص۲۳۵.

[۱۴۰] الاستیعاب، ابن عبدالبر، ج۲، ص۶۱۴-۶۱۵.