توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت عواقب استهزاء دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت عواقب استهزاء،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت عواقب استهزاء :

پاورپوینت عواقب استهزاء

استهزای مؤمنان، دین و آیات الهی در دنیا و آخرت آثار و پیامدهای متعددی دارد؛ که در ذیل برخی از آنها ذکر می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – هلاکت دنیوی
۱.۱ – استهزاء عذاب موعود توسط مشرکان
۲ – حبط اعمال
۳ – فراموشی خداوند
۴ – ارتداد
۵ – مورد استهزاء واقع شدن
۶ – مورد استهزای خداوند قرار گرفتن
۶.۱ – نوع استهزای خداوند
۶.۱.۱ – مجازات
۶.۱.۲ – مهلت دادن در دنیا
۶.۱.۳ – خندیدن بهشتیان بر استهزاءگران
۷ – حسرت در قیامت
۷.۱ – معنای حسرت بندگان
۸ – عذاب اخروی
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

هلاکت دنیوی

استهزای پیامبران الهی از سوی امتهای پیشین باعث شد که خداوند به سختی از آنان انتقام گرفته، آنان را دچار هلاکت دنیوی کند: «و ما یأتیهِم مِن نَبی اِلاّ کانوا بِهِ یستَهزِءون فَاَهلَکنا اَشَدَّ مِنهُم بَطشـًا و مَضی مَثَلُ الاَوَّلین».

[۱] زخرف/سوره۴۳، آیه۸-۷.

استهزاء عذاب موعود توسط مشرکان

یکی از اموری که بیشتر مشرکان به تمسخر می‌گرفتند عذاب موعود از جانب پیامبران بود؛ لیکن همان عذابی که آن را به تمسخر می‌گرفتند دامنگیر آنان شد: «فَحاقَ بِالَّذینَ سَخِروا مِنهُم ما کانوا بِهِ یستَهزِءون».

[۲] انعام/سوره۶، آیه۱۰.

[۳] هود/سوره۱۱، آیه۸.

[۴] نحل/سوره۱۶، آیه۳۴.

[۵] انبیاء/سوره۲۱، آیه۴۱.

[۶] زمر/سوره۳۹، آیه۴۸.

[۷] غافر/سوره۴۰، آیه۸۳.

[۸] جاثیه/سوره۴۵، آیه۳۳.

[۹] احقاف/سوره۴۶، آیه۲۶.

همچنین در شأن نزول آیه «اِنّا‌کفَینـک المُستَهزِءین»

[۱۰] حجر/سوره۱۵، آیه۹۵.

که درباره استهزاکنندگان پیامبر اسلام است، آمده که ۵ یا ۶ نفر از آنان هر یک با اشاره جبرئیل به نوعی گرفتار بلایی شده، در دنیا نابود شدند.

[۱۱] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان‌، ج‌۱۷، ص‌۱۵۳-۱۵۴.

[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۶‌، ص‌۵۳۳‌‌۵۳۴.

حبط اعمال

باطل شدن اعمال از دیگر آثار استهزای آیات خدا و پیامبران الهی شمرده شده است. اینان در قیامت ثواب اعمال خود را از‌ دست داده و هیچ بهره‌ای از کارهای خیر دنیوی خود نخواهند برد:«اُولـئِک الَّذینَ کفَروا بِـایـتِ رَبِّهِم و لِقاهِ فَحَبِطَت اَعمــلُهُم فَلانُقیمُ لَهُم یومَ القِیـمَهِ وَزنـا ذلِک جَزاؤُهُم جَهَنَّمُ بِما‌کفَروا واتَّخَذوا ءایـتی و رُسُلی هُزُوا».

[۱۳] کهف/سوره۱۸، آیه۱۰۶-۱۰۵.

و جمله «فَلانُقیمُ لَهُم یومَ‌القِیـمَهِ وَزنـا» به این حقیقت اشاره دارد که بر اثر بطلان اعمال استهزاگران، آنان هیچ وزن و ارزشی در پیشگاه خداوند ندارند، یا چنان‌که برخی گفته‌اند، بر اثر بطلان اعمال آنها خداوند هیچ میزانی برای سنجش اعمال آنان بر پا نخواهد کرد.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۶‌، ص۷۶۷.

[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۲، ص‌۵۶۲.

فراموشی خداوند

پیامد دیگر استهزا غفلت از یاد خداست: «فَاتَّخَذتُموهُم سِخریـًّا حَتّی اَنسَوکم ذِکری و کنتُم مِنهُم تَضحَکون».

[۱۶] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۱۰.

به همین سبب خداوند نیز در قیامت آنان را فراموش می‌کند: «و قیلَ الیومَ نَنسـکم کما نَسیتُم لِقاءَ یومِکم هـذا و مَأوکمُ النّارُ و ما لَکم مِن نـصِرین ذلِکم بِاَنَّکمُ اتَّخَذتُم ءایـتِ اللّهِ هُزُوًا».

[۱۷] جاثیه/سوره۴۵، آیه۳۵-۳۴.

و فراموشی خداوند به این است که آنان ‌را در آتش جهنم رها کند و به یاری آنان نشتابد.

[۱۸] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۹، ص۱۲۱.

[۱۹] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۸، ص۱۸۰.

ارتداد

مسلمانی که خداوند، پیامبر و آیات الهی را مسخره کند، از دایره ایمان خارج و مرتد خواهد شد.
بر همین اساس قرآن در آیات ۶۴‌ـ‌۶۶ سوره توبه

[۲۰] توبه/سوره۹، آیه۶۶-۶۴.

آن دسته از مسلمانان منافق که خدا و پیامبر را مسخره می‌کردند کافر شمرده است: «قُلِ استَهزِءوا اِنَّ اللّهَ مُخرِجٌ ما تَحذَرون ولـَئِن سَاَلتَهُم لَیقولُنَّ اِنَّما کنّا نَخوضُ و نَلعَبُ قُل اَبِاللّهِ و ءایـتِهِ و رَسولِهِ کنتُم تَستَهزِءون لاتَعتَذِروا قَد کفَرتُم بَعدَ ایمـنِکم اِن نَعفُ عَن طَـائِفَه مِنکم نُعَذِّب طَـائِفَهَ بِاَنَّهُم کانوا مُجرِمین».
که در شأن نزول آیات فوق نقل‌شده که در بازگشت از جنگ تبوک گروهی از منافقان اقدام به استهزای پیامبر کردند که آیات فوق نازل شد و آنان را کافر شمرد.

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۵، ص‌۷۰‌‌۷۱.

استهزای خدا، پیامبر و آیات الهی در صورتی موجب ارتداد مسلمان می‌شود که از سوی شخص بالغ، عاقل و از روی قصد و جدّی باشد.

مورد استهزاء واقع شدن

کافرانی که مؤمنان را در دنیا استهزا کرده‌اند در آخرت مورد تمسخر آنان قرار خواهند گرفت: «اِنَّ الَّذینَ اَجرَموا کانوا مِنَ‌الَّذینَ ءامَنوا یضحَکون و‌اِذا مَرّوا بِهِم یتَغامَزون… فَالیومَ الَّذینَ ءامَنوا مِنَ الکفّارِ یضحَکون عَلَی الاَرائِک ینظُرون».

[۲۲] مطفّفین/سوره۸۳، آیه۳۰-۲۹.

[۲۳] مطفّفین/سوره۸۳، آیه۳۵-۳۴.

بر روی بهشتیان که بر تختها تکیه زده‌اند دری از جهنم گشوده می‌شود و آنان به جهنمیان که در حال عذاب هستند می‌نگرند و به آنان می‌خندند.

[۲۴] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج‌۲۴، ص‌۳۰۲.

و این استهزا، بر اثر همان تمسخری است که کافران در دنیا نسبت به مؤمنان داشتند

[۲۵] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج۲۴، ص۳۰۲.

[۲۶] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌۲۰، ص‌۲۴۰.

:«هَل‌ثُوِّبَ الکفّارُ ما کانُوا یفعَلُون».

[۲۷] مطفّفین/سوره۸۳، آیه۳۶.

مورد استهزای خداوند قرار گرفتن

افزون بر استهزای مؤمنان، خداوند نیز کسانی که مؤمنان را مسخره کنند استهزا خواهد کرد: «اَلَّذینَ یلمِزونَ المُطَّوِّعینَ مِنَ المُؤمِنینَ فِی الصَّدَقـتِ والَّذینَ لایجِدونَ اِلاّ جُهدَهُم فَیسخَرونَ مِنهُم سَخِرَ اللّهُ مِنهُم».

[۲۸] توبه/سوره۹، آیه۷۹.

در آیه‌ای دیگر نیز به استهزای مؤمنان از سوی منافقان اشاره شده و در آن استهزای خداوند را از پیامدهای آن برشمرده است: «و اِذا لَقُوا الَّذینَ ءامَنوا قالوا ءامَنّا و اِذا خَلَوا اِلی شَیـطینِهِم قالوا اِنّا مَعَکم اِنَّما نَحنُ مُستَهزِءون اَللّهُ یستَهزِئُ بِهِم و یمُدُّهُم فی طُغیـنِهِم یعمَهون».

[۲۹] بقره/سوره۲، آیه۱۵-۱۴.

نوع استهزای خداوند

در تفسیر استهزای خداوند وجوه گوناگونی بیان شده است که به آنها در ذیل اشاره می‌شود.

مجازات

بیشتر مفسران استهزای خداوند را مَجاز دانسته و در توجیه آن گفته‌اند: استهزای خداوند همان توبیخ و سرزنش آنان است

[۳۰] طبری، محمد بن جریر، جامع البیان، ج‌۱، ص‌۳۰۱.

[۳۱] زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج‌۱، ص‌۶۶‌‌۶۷‌.

، یا مراد کیفر استهزاست.

[۳۲] طوسی، محمد بن حسن، التبیان، ج‌۵، ص‌۲۶۷.

[۳۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج‌۱، ص‌۱۴۱.

<