توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه دارای ۲۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه :

پاورپوینت عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه

«پاورپوینت عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه»، دانشمند و نحوی مشهور ایرانی و پیشوای مکتب نحوی بصره بود.

فهرست مندرجات

۱ – پیشوای مکتب نحوی بصره
۲ – کنیه
۳ – محل تولد
۴ – معنای سیبویه
۵ – وفات و محل دفن
۶ – سفر به عراف
۷ – استادان
۸ – شاگردان
۹ – مناظره با کسائی
۱۰ – سیبویه پس از مناظره
۱۱ – شهرت مناظره زنبوریه
۱۲ – شهرت سیبویه
۱۳ – پیدایش مکتب نحوی بصره
۱۴ – جامعیت الکتاب
۱۵ – مهم‌ترین اثر در نحو عربی
۱۶ – پانویس
۱۷ – منبع

پیشوای مکتب نحوی بصره

«پاورپوینت عمرو بن عثمان بن قنبر سیبویه»، دانشمند و نحوی مشهور ایرانی و پیشوای مکتب نحوی بصره بود.

کنیه

منابع برای وی، کنیه‌های ابوبِشر، ابوعثمان و ابوالحسن را ذکر کرده‌اند که به کنیه نخست مشهورتر بوده است. در برخی منابع ابوبِشر به ابوبشیر و ابوالحسن به ابوالحسین تصحیف شده است.

محل تولد

وی در حدود ۱۴۰ ق در بیضاء از توابع شیراز به دنیا آمد. منابع کهن وی را از موالی بنی‌حارث بن کعب و آل ربیع بن زیاد حارثی دانسته‌اند.

معنای سیبویه

بیشتر منابع برآنند که سیبویه به معنای بوی سیب است که در این صورت باید اصل کلمه «سیب بویه» باشد؛ اما ابن خالویه این کلمه را مشتق از « سی» و « بویه» می‌داند؛ یعنی کسی که سی بوی خوش از او برآید و در تفسیر آن گفته است که چون سیبویه همیشه عطرآگین بوده او را این لقب داده‌اند. برخی نیز سِیبَوَیه را مرکب از « سیب» و « ویه» به معنی سیب وش یا مانند سیب دانسته، برآنند که چون وی زیبا روی و گونه‌هایش به سرخی سیب بوده او را این لقب داده‌اند. برخی مستشرقان نیز اشتقاق سیبویه از سیب را پذیرفته‌اند و برآنند که این کلمه در اصل « سِیبُو» به معنی سیب کوچک و نامی تحبیبی بوده است.

وفات و محل دفن

منابع کهن سال ولادت وی را ذکر نکرده‌اند. اما وفات او را به اختلاف در ۱۸۰ ق، ۱۷۷ ق، ۱۹۴ ق، ۱۶۱ ق دانسته‌اند. به روایت ابن درید وی در شیراز وفات یافته است. اصمعی قبر وی را در شیراز دیده و ابیاتی را که بر روی آن نوشته شده بوده، نقل کرده است.

با این حال ابن قانع در روایتی وفات وی را در بصره و ابن جوزی آن را در ساوه دانسته‌اند.

به گفته خطیب بغدادی وی در ۳۲ سالگی و به روایت مرزبانی در ۳۸ سالگی وفات یافته است.

اما برخی منابع روایت ثعلب را که گفته است وی بیش از ۴۰ سال زیسته، ترجیح داده‌اند. از آغاز زندگی وی آگاهی زیادی در دست نیست.

سفر به عراف

وی در روزگار خلافت هارون الرشید به عراق رفت و پس از فراگیری فقه و حدیث به نحو و لغت روی آورد و نزد عیسی بن عمر ثقفی ( د. ۱۵۰ ق) که از نخستین نحویان به شمار می‌آید، کتاب « الجامع فی النحو» او را خواند.

استادان

سیبویه علاوه بر عیسی بن عمر از بزرگ‌ترین دانشمندان روزگار خود همچون خلیل بن احمد، یونس بن حبیب، حماد بن سلمه و ابوالخطاب اخفش ( معروف به اخفش اکبر) صرف، نحو، شعر، ادب و لغت فرا گرفت.

شاگردان

ابوزید انصاری با افتخار فراوان وی را از شاگردان خود دانسته و مدعی است که هر جا سیبویه در کتابش عبارت «اَخبَرنی ثقه» را به کار برده است، مقصودش من بوده‌ام.

مناظره با کسائی

سیبویه پس از آن‌که در علوم مختلف و به ویژه صرف و نحو تبحر یافت، از بصره به بغداد رفت و به حضور یحیی بن خالد برمکی رسید و از وی خواست تا مقدمات مناظره با کسائی