توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت عقاید معتزله (نبوت) دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت عقاید معتزله (نبوت)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت عقاید معتزله (نبوت) :

پاورپوینت عقاید معتزله (نبوت)

ضرورت بعثت انبیاء الهی در هدایت مردم ضرورت عقلی دیگری را به دنبال دارد که از آن به عصمت یاد می‌شود. در مباحث کلامی و اعتقادی این عنصر لازم برای پیامبران، مورد قبول مسلمین است و تشیع بالاترین حد اعتبار عصمت را برای همه انبیاء و ائمه (علیه‌السّلام) ثابت می‌کند، اما دیگر فرق مسلمین در آن اختلاف دارند که از جمله ایشان فرقه معتزله است. در این نوشتار کوتاه به عقیده معتزله در مورد نبوت و شئون آن می‌پردازیم. البته باید توجه داشت که این اعتقادات در مجامع علمی به معتزله منسوب است و در کتب معتزله متاخر، این عقاید به نوعی پالایش شده است.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف نبوت
۲ – اعتقادات خاص معتزله در مورد نبوت
۳ – اعجاز قرآن
۴ – عصمت
۵ – اعتقادات معتزله در مورد عصمت
۶ – شبهه
۷ – جواب
۸ – پانویس
۹ – منبع

تعریف نبوت

ریشه لغوی نبوت و نبی از کلمه نبو به معنی ارتفاع و برتری داشتن است.

[۱] الافریقی المصری، محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۱۵، ص۳۰۱.

به همین مناسبت، ابن سکیت از عالمان لغت می‌گوید: اگر نبوت از النبوه و النباوه باشد به برتری انبیاء و شریف تر بودن ایشان نسبت به دیگران اشاره دارد؛ زیرا النبوه و النباوه به معنی مکان برتر روی زمین است.

[۲] الافریقی المصری، محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۱۵ص ۳۰۲.

اما عده‌ای نبا به معنی خبردادن را ریشه لغوی این کلمات می‌دانند و معتقدند که خبردادن نبی از خداوند شاهد این مناسبت لغوی است.

[۳] الافریقی المصری، محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۱۵ص ۳۰۳.

در اصطلاح نبوت مقامی است که خداوند به انبیاء (علیه‌السّلام) اعطاءنموده و نبی راهنما به سوی هدایت است

[۴] الافریقی المصری، محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۱۵ص ۳۰۲.

و او کسی است که بواسطه وحی از خداوند خبر می‌دهد بدون اینکه شخص دیگری واسطه باشد.

[۵] الجرجانی، علی بن محمد، کتاب التعریفات، تهران، انتشارات ناصرخسرو، بی تا، ص۱۰۵.

صاحب مقام نبوت شرط مهمی چون معجزه و عصمت را داراست.

[۶] مفید، محمد بن محمد بن نعمان، اوائل المقالات، قم، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، ۱۴۱۳ ه ق، ص:۶۲.

[۷] راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح، قم، مؤسسه امام مهدی عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف، ۱۴۰۹ ه ق، ج۳، ص۱۰۳۳.

اعتقادات خاص معتزله در مورد نبوت

اعتقاد به نبوت خاصه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و نبوت عامه انبیاء و پیامبران گذشته موضوعی است که به اتفاق، تمام فرق و مذاهب اسلامی به آن معتقدند و شاید بتوان اینگونه ادعی نمود که یکی از موضوعاتی که مذاهب اسلامی پیرامون آن کمترین اختلاف را داشته‌اند، اصل موضوع نبوت عامه و خاصه است. ولی با این حال در مسائل جانبی این اصل اختلافاتی بروز یافته است که به بیان آن مسائل از منظر معتزله می‌پردازیم. فرق مختلف معتزله نیز در مسائل جانبی این اصل با هم اختلاف داشته و در برخی مسائل اختلافاتشان کمتر است، به عنوان نمونه:
۱. این مکتب مقام و موقعیت فرشتگان را برتر از پیامبران می‌دانند.

[۸] الاشعری، ابوالحسن علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، دارالاحیا التراث العربی، بی تا، ص۵۷.

۲. برخی از معتزله مقام نبوت را پاداش عمل نیک نبی دانسته و برخی آن را ابتدائی و بدون اینکه پاداش اعمال نیک باشد می‌شمرند.

[۹] الاشعری، ابوالحسن علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، دارالاحیا التراث العربی، بی تا، ص۱۱۰.

۳. در مورد اعجاز پیامبران هم میان معتزله اختلافاتی بروز یافته است. ابو هذیل معتقد است که معجزه مختص به آیات غیبی است و معجزه انبیاء در غیر این مورد به شهادت حداقل بیست نفر ثابت می‌شود که یک نفرشان بهشتی است.

[۱۰] البغدادی، عبدالقاهربن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق و بیان الفرقه الناجیه، بیروت، دارالآفاق الجدیده، ۱۹۷۷م، الطبعهالثانیه، ص۱۰۹ ۱۱۰.

نظام اعجاز ادبی قرآن را منکر بود و آن را دلیلی بر راستگوئی پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نمی‌دانست.

[۱۱] الاشعری، ابوالحسن علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، بیروت، دارالاحیا التراث العربی، بی تا، ص۵۷.

در این مورد هشام فوطی و عباد بن سلیمان نیز با نظام هم عقیده‌اند.

[۱۲] الاشعری، ابوالحسن علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، بیروت، دارالاحیا التراث العربی، بی تا، ص۵۷.

دیگر بزرگان معتزله قرآن را به عنوان معجزه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) قبول دارند.
۴. هشام فوطی بطور کلی معجزات را دلیلی بر راستگوئی و صدق گفتار پیامبران نمی‌داند.

[۱۳] الاشعری، ابوالحسن علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، بیروت، دارالاحیا التراث العربی، بی تا، ص۵۷.

اعجاز قرآن

اکثر معتزله معتقدند که نظم و تالیف قرآن معجزه است به این معنی که از دیگران محال است واقع شود و این معجزه برای اثبات رسالت رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است.
نظام معتقد است که اعجاز در قرآن مخصوص آیاتی است که از غیب خبر می‌دهند و اما قدرت بر تالیف و نظم قرآن به شرطی که خداوند مانع نشود، برای هر کسی ممکن است.

[۱۴] رجوع شود به مقاله عقائد و نقد معترله (اعجاز قرآن) .

هشام فوطی و سلیمان بن عباد از معتزله بر این اعتقادند که قرآن از اعراض است و اعراض دلالتی برای خداوند و رسالت نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ندارد.

[۱۵] الاشعری، ابوالحسن علی بن اسماعیل، پیشین، دارالاحیا التراث العربی، بی تا، ص۵۷.

عصمت

واژه عصمت از ماده عصم است و در لغت به معنای منع و حفظ و جلوگیری و پیشگیری از ناملایمات است.

[۱۶] الافریقی المصری، محمد بن مکرم بن منظور، لسان العرب، بیروت، دار صادر، بی تا، ج۱۲، ص۴۰۳.

[۱۷] الفراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ایران، مؤسسه دار الهجره، ۱۴۰۹ ه ق، الطبعه الثانیه، ج۱، ص۳۱۳.

در بحثهای عقیدتی، وقتی واژه عصمت درباره انبیاء و یا اوصیاء آنان مطرح می‌گردد، مقصود دو نوع مصونیت است که انبیاء و اوصیاء ایشان از این دو نوع مصونیت برخوردار بوده‌اند. منظـور از مصونیت از گناه و خطا و اشتباه، اینست که انبیاء و اوصیاء الهی در طول زندگی خود، نه تنها گناهی انجام نداده‌اند، بلکه هیچ گونه اشتباهی نیز از آنان سر نمی‌زده است.

[۱۸] شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، تصحیح الاعتقاد، قم، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، ۱۴۱۳ه ق، یک جلد، ص۱۲۸.

ضرورت این امر در رساندن پیام خداوند آشکار می‌شود؛ چرا که هیچ گونه احتمالی از جانب مردم، مبنی بر اشتباه پیامبران در دریافت و ابلاغ و تبیین وحی الهی، نباید وجود داشته باشد. در غیر این صورت، اعتماد مردم نسبت به گفته‌های او، سلب می‌گردد.

[۱۹] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت – لبنان، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ ه ق، ج۱۱، ص۷۲.

نکته: طبق نظر شیعه عصمت برای کسانی که حجت خداوند محسوب می‌شوند، مانند حضرت فاطمه زهراء (سلام‌الله‌علیهم) نیز ثابت است، با اینکه این شخصیتها جزء انبیاء و اوصیاء نبوده‌اند.

[۲۰] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت – لبنان، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ ه ق، ج۲۵، ص۲۰۹.

اعتقادات معتزله در مورد عصمت

در موضوع عصمت پیامبران بر این باورند که عصمت، امری جبری نیست بلکه لطفی است از جانب پروردگار بطوریکه نبی یا رسول به اختیار خود مرتکب گناه نمی‌شود و این به خاطر علم و یقین ایشان به زشتی گناه و سرانجام سخت آن و رشد ملکه عفت در وجود او می‌باشد.

[۲۱] شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، تصحیح الاعتقاد، قم، انتشارات کنگره جهانی شیخ مفید، ۱۴۱۳ه ق، یک جلد، ص۱۲۸.

ب